Το καλοκαίρι, μέσα στο οποίο θα έπρεπε ήδη να έχουν γίνει πολλά, μόλις χάθηκε και ο κακός συνδυασμός των απρόθυμων ρυθμών με τους οποίους κινούνται οι περισσότεροι υπουργοί του, με την δυσμενή συνδρομή εξωγενών παραγόντων, όπως η αναμενόμενη βραδυπορία σχηματισμού κυβέρνησης στο Βερολίνο και οι για μια ακόμη φορά, αρνητικές προκαταβολικά διαθέσεις του ΔΝΤ, απειλεί να συμπαρασύρει σε άγνωστα νερά την διαδικασία, να χαθεί και το φθινόπωρο και να κάνουμε ποδαρικό στο νέο έτος σε ένα αφιλόξενο έδαφος.

Ο,τι έχουμε στα χέρια μας μέχρι στιγμής, είναι εύθραυστο. Και κυρίως στηρίζεται σε ασταθείς βάσεις που είναι πολύ εύκολο να γεννήσουν τις νέες αβεβαιότητες. Είναι χωρίς αμφιβολία ενθαρρυντικό ότι ο κ. Τσίπρας σπάζοντας το ταμπού μιας ορισμένης «Αριστεράς», αναγνωρίζει τώρα και αποθεώνει με τον φανατισμό του νεοπροσύλητου την αξία των επενδύσεων. 

Ωστόσο, αυτές έχουν το πεισματικό ιδίωμα να μην προκύπτουν μόνο από καλές προθέσεις και μάλιστα σε ένα εχθρικό περιβάλλον όπου κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει.

Ο πρωθυπουργός, όπως και άλλες φορές, έτσι και τώρα, περιέγραψε από τη ΔΕΘ μια εύκολη, σχεδόν ανώδυνη αξιολόγηση. 

Αν ήταν έτσι, για ποιον λόγο τότε, δεν αξίωσε επιτακτικά από τις υπουργούς του να κλείσουν εσπευσμένα τα ζητήματα του νέου συνδικαλιστικού νόμου, της αξιολόγησης στο Δημόσιο και του αριθμού των συμβασιούχων που θα έπρεπε ήδη να είχαν ολοκληρωθεί;

Προφανώς για να μην έχει δυσάρεστα συναπαντήματα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης είναι η πιο εύλογη απάντηση. Όμως έτσι χωριό δεν γίνεται… Ιδίως από την στιγμή που όλες οι πλευρές των δανειστών-πράγμα που σε ρητορικό μόνο επίπεδο δείχνει να αντιλαμβάνεται και ο ίδιος-υποδεικνύουν την ανάγκη να τηρήσει απαρέγκλιτα και σύντομα τις μεταρρυθμίσεις που συνομολογήθηκαν αν θέλει να βγει από τη σημερινή δυστοπία.

Κι από την άλλη, με την άνεση που απάντησε αναφορικά με τον προγραμματικό ρόλο του ΔΝΤ, για το οποίο εκτός των άλλων είπε κάποια στιγμή ότι χαίρεται διότι στο θέμα του χρέους «είμαστε στην ίδια σελίδα», δεν διασκεδάζει την ανησυχία ότι μάλλον δεν έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα του προβλήματος που είναι πιθανόν να προκύψει, αν το Ταμείο που πιέζει την Ε.Ε για μείωση του ελληνικού χρέους, επιμείνει στην χρονοβόρα ανάγκη ποιοτικού ελέγχου του ενεργητικού των συστημικών τραπεζών και νέας ανακεφαλαιοποίησης.

Με γενικόλογες αναφορές, ο κ. Τσίπρας μίλησε ένθερμα για τη σημασία από δω και πέρα να οργανώσουμε το μέλλον, όταν η κυβέρνησή του, δεν έχει βρει κανέναν απολύτως τρόπο να βελτιώσει το καταθλιπτικό παρόν.

Η ουτοπία που περιέγραψε για τους νέους και τους ανέργους, απωθώντας στο περιθώριο βαρειά προβλήματα, όπως η υπερφορολόγηση, το ασφαλιστικό και ο αστικός εκσυγχρονισμός της χώρας σε όλα τα επίπεδα, φαίνεται πως μάγεψε και τους δημοσιογράφους.

Διαφορετικά δεν εξηγείται ότι κανένας, την ώρα που ο πρωθυπουργός, παίζοντας πλέον στο άλλοτε προνομιακό γήπεδο της ΝΔ, όμνυε στην ανάγκη των επενδύσεων, δεν του ζήτησε να εξηγήσει με απλά λόγια, γιατί δεν ξεκινάνε επιτέλους τα έργα στο ταλαίπωρο Ελληνικό...