Τέταρτη δανειακή σύμβαση με τους Ευρωπαίους ΔΕΝ θα υπάρξει. Perpetual Memorandum έχουμε ήδη - χάρις στον Αλέξη της καρδιάς μας.

 

Ο Σόιμπλε λέει ορθά-κοφτά αυτό που είναι φανερό εδώ και ενάμισυ χρόνο. Τα ψέμματα τελείωσαν - Game Over που είπε κι ο Αλέξης στην Άνγκελα. Αυτά που ζούμε με τις διαπραγματεύσεις και τα υποτίθεται παράλογα μέτρα που ζητούν οι δανειστές δεν είναι παρά η διαβεβαίωση πως η Ελλάδα θα βράζει στο ζουμί της. 

 

Η Handelsblatt κάνει τη σωστή παρατήρηση: οι υποχρεώσεις για το χρέος το 2019 είναι €20.5 δισ - πού διάολο θα βρεθούν αυτά τα λεφτά; Κάποια θα πληρώσουν οι Έλληνες, κάποια το ΔΝΤ και κάποια οι αγορές.

 

Τα φιάσκο των αξιολογήσεων και η ακατάσχετη παπαρολογία Τσίπρα έχουν οδηγήσει σε εμφανή αδυναμία εξόδου στις αγορές μέχρι την άνοιξη 2018 - τουλάχιστον με τα ευκταία επιτόκια (ας πούμε, 4% για το δεκαετές - περίπου πορτογαλικό). 

 

Οι δανειστές το είδαν νωρίς και το έκαναν πενηνταράκια στους εθνοσωτήρες μας. Γι' αυτό Τσίπρας-Καμμένος-Τσακαλώτος είναι σαν τις πουλαδίτσες. Προσφέρουν τα πάντα και αποδέχονται ασμένως την πρωτοκαθεδρία του μόνου πια "πρόθυμου" δανειστή, του ΔΝΤ. 

 

Τα μέτρα είναι για να διασφαλίσουν την ύπαρξη πόρων να καβατζάρουμε τον κάβο του 2019 και να συμμετάσχει με λεφτά το ΔΝΤ. Από τη μεριά της, η κυβέρνηση των εθνοσωτήρων φροντίζει να "υπεραποδίδει" δημοσιονομικά για να υπάρχει η καβάντζα, αδιαφορώντας εάν αυτό διαλύει πλήρως την οικονομία.

 

Μολύβι και χαρτί,λοιπόν:

1. Πρωτογενές πλεόνασμα 2019 στο 3.5% του ΑΕΠ (όσο και του 2018), ή €6.2 δισ. 

2. Υπεραπόδοση δημοσιονομικών 2016-17 συνολικά 3% του ΑΕΠ (το 2.5% έχει ήδη επιτευχθεί για το 2016), ή €5.3 δισ.

3. Συμμετοχή του ΔΝΤ με €6 δισ μόνον.

 

Σύνολο €17.5 δισ. Λείπουν €3 δισ.

 

Η λεπτομέρεια που διαφεύγει από τη Handelsblatt είναι πως στα χρεολύσια που λήγουν το 2019 είναι κάτι λιγότερο από €7 δισ ομολόγων της ΕΚΤ με επιτόκια 6%, 6.25% και 6.5%. Δηλαδή, η "έξοδος στις αγορές" μπορεί να γίνει χωρίς να επιβαρυνθεί το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους (σε σύγκριση με το 2018) ακόμη και με τρεις ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο επιτόκιο από το επιθυμητό μακροπρόθεσμο. Στην ουσία, η συγκυρία επιτρέπει την παράταση της περιόδου "δοκιμαστικής εξόδου" στις αγορές.

 

Η αγωνιστική διαπραγμάτευση του 2015 και η αβελτηρία της διαχείρισης του Μνημονίου Τσίπρα έχει οδηγήσει σε λύση που "τελειώνει για τους δανειστές" το πρόβλημα-Ελλάδα, με τη χώρα να είναι υποχρεωμένη να σέρνεται στο χαμηλότερο επίπεδο. Χωρίς καν να χρειασθεί να χρησιμοποιηθούν αδιάθετοι πόροι του μνημονίου.

 

Το μέλλον έχει πολλή ξηρασία!