Να σημειώσουμε πως ο Βασίλης Παπάζογλου ως Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας επί Διαμαντοπούλου είχε κάνει παπάδες. Με "σημειακές παρεμβάσεις" και διαδικασίες παρακολούθησης και διανομής είχε κατεβάσει το κόστος από €110 εκατ στα €70 εκατ - ένας μόνον από τους παπάδες που είχε κάνει. Επίσης να σημειώσουμε πως σε όλο τον κόσμο το ζήτημα είναι λυμμένο εδώ και δεκαετίες με τρόπους οικονομικούς, αλλά και περιβαλλοντικώς φιλικούς - δεν είναι υπερβολή το σκπουπιδομάνι από τη χαρτούρα που δεν θέλει κανείς είναι απίστευτο.
Θυμάμαι στο εξαιρετικό blog του Θέμη Λαζαρίδη "Greek University Reform Forum", ο Πάνος Κόκκινος είχε κάνει εδώ και οκτώ ή εννέα χρόνια την άσκηση να δει το κόστος μιας λύσης α λα Γαβρόγλου. Θα προσπαθήσω να αναπαραγάγω τη λογική και επικαιροποιημένη.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Τυπική ακαδημαϊκή γενιά: 70.000 φοιτητές (με τις μετεγγραφές εξωτερικού σημαντικά περισσότεροι, αλλά δε βαριέσαι)
Μέσος όρος ετών φοίτησης: 5 χρόνια (ίσως κάτι λιγότερο, θα το πατσίσουμε με τα μαθήματα)
Μαθήματα ανά εξάμηνο: 5 (τυπικά είναι 7 έως 9, αλλά ας απορροφήσουμε αστοχίες στα υπόλοιπα). 10 το χρόνο
Μόνο ένα σύγγραμμα ανά μάθημα, 350 σελίδες
Ας κάνουμε τις πράξεις:
70.000x5x10x350 = 1.225.000.000 σελίδες
Με κόστος εκτύπωσης €0.11/σελίδα το συνολικό κόστος αναπαραγωγής του όγκου αυτού είναι €134.750.000 ετησίως. Με τα βιβλία να είναι φύλλο και φτερό και να απαιτείται δέσιμο και ό,τι άλλο.
Για το ίδιο αποτέλεσμα το σύστημα Γαβρόγλου κοστίζει τα διπλά. Μόνο που το πληρώνουν αδιακρίτως πλούσιοι και φτωχοί το ίδιο. Τουλάχιστον σήμερα, μέσω της φορολογίας, οι πλούσιοι πληρώνουν κάτι (ή πολύ) παραπάνω.
Βλέπετε πώς φτιάχνεται ένα σύστημα για τους φτωχούς; Πολύ απλά. Τους βάζεις και πληρώνουν όσο οι πλούσιοι. Στην κοινωνία δε κοστίζει τα διπλά! Έξυπνο παιδί ο Γαβρόγλου, δε λέω. Επιπέδου Καρανίκα και κάτω.
Αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα με την πρόταση Γαβρόγλου είναι η αποστέρηση πόρων από τους πνευματκούς δημιουργούς (άρα κανένα κίνητρο για ποιότητα συγγραμμάτων) και από τους εκδότες και στέλνει τους διπλάσιους στις εταιρείες εκτυπωτών, αναλωσίμων εκτυπωτών και στα φωτοτυπάδικα που είναι γύρω από κάθε πανεπιστήμιο. Μην έχετε αμφιβολία, 3.5 εκατ κατεβάσματα σε μια εβδομάδα κάθε εξάμηνο δεν μπορεί να αντέξει το σύστημα - δείτε τι γίνετε με το Taxis!
Ο αντίλογος είναι πως δεν θα εκτυπώνονται τα βιβλία, αλλά θα διαβάζονται ηλεκτρονικά. Έστω! Ας πούμε όμως πως τα μισά εκτυπώνονται, για διάφορους λόγους. Ακόμη και για να κουβαλιώνται σελίδες για σκονάκια στα διαγωνίσματα. Επίσης, μη ξεχνάμε πως οι παραπάνω εκτιμήσεις (μόνο 1 σύγγραμμα ανά μάθημα και μόνο 10 μαθήματα ετησίως) είναι συντηρητικοί.
Τελικά αυτά τα παλικάρια είναι πραγματικά φίλοι του φτωχού! Αρκεί να πληρώνουν και οι φτωχοί σχεδόν €400 το χρόνο το κεφάλι.
Ας πω στον κ. Γαβρόγλου πως η κόρη μου, τέσσερα χρόνια σε ένα από τα πιο ακριβά ιδρύματα της Ανατολικής Ακτής στις ΗΠΑ, ποτέ δεν πλήρωσε πάνω από $160 το εξάμηνο, με το μισό ποσόν τουλάχιστον να είναι ανακτήσιμο στο τέλος του εξαμήνου. Ο φτωχός Έλληνας φοιτητής κατά Γαβρόγλου, πρέπει να πληρώνει διπλάσια έως τετραπλάσια από τον φοιτητή των ακριβών πανεπιστημίων στις ΗΠΑ.
Έτσι για την πλάκα του Γαβρόγλου, επειδή ο ίδιος και το υπουργείο αρνούνται να κάνουν τη δουλειά τους σεβόμενοι όλους τους εμπλεκομένους: τους φοιτητές, τους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων και εκδότες. Απλώς να χαζολογούν και να λένε ανοησίες για το κόστος.
Είναι απίστευτο το πόσο αποτυχημένοι είναι με τις ιδεοληψίες τους - με ό,τι καταπιάνονται