Τα ιταλικά ομόλογα με αποδόσεις καλοκαιριού 2014 - έξι μήνες πριν την ποσοτική χαλάρωση. Τα γερμανικά, ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, γίνονται ασφαλές λιμάνι και όλοι στρέφονται προς αυτά, με αποτέλεσμα τη σημαντική πτώση αποδόσεων. Τα πορτογαλικά στα δικά τους ουράνια.
Τα ελληνικά ψιλοκρατιούνται - ίσως βοηθάει η αργία του Αγίου Πνεύματος. Όμως το spread έναντι του γερμανικού δεκαετούς βρίσκεται στις 410 μονάδες βάσης - περίπου όσο το πρώτο δεκαήμερο Δεκεμβρίου, μόλις είχε αρχίσει το ράλλυ των ελληνικών ομολόγων. Να θυμίσω πως 2/2/2018, την παραμονή του μίνι κραχ στη ΝΥ, ήταν στις 290 μονάδες βάσης. Σ' αυτό το επίπεδο έγινε η έκδοση του 7ετούς ομολόγου.
Το ρεπορτάζ λέει πως η κυβέρνησή μας βλέπει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη επιμονής στην καθαρή έξοδο και το μαξιλάρι. Κυκλοφορούν του κόσμου τις αρβύλες: το μαξιλάρι, λέει, έχει ήδη €15 δισ. Αποτάσσονται την προληπτική γραμμή ακόμη πιο έντονα - μόνο δύο χρόνια έχει ορίζοντα, ενώ το μαξιλάρι έχει μέχρι να τελειώσει.
Προφανώς τον λόγο έχει το Eurogroup. Αν δεν αγορασθούν τα δάνεια ΔΝΤ και GLF, με τις ταρζανιές που έχουν γίνει και με εκλογικό το 2019, είναι αμφίβολο εάν μας πάει πέρα από το εξάμηνο 2020 - με την οικονομία να είναι διαλυμένη από το μαξιλάρι. Σταυρώνω τα δάχτυλα ελπίζοντας στον πάγο που θα βάλει σε όλους ο Ντράγκι.
Η επιμονή στην πολιτική "μαξιλάρι εξόδου" - και όσο δυσκολεύουν τα πράγματα τόσο μεγαλύτερο το μαξιλάρι - είναι εθνικά αυτοκτονική.
Η λύση έκτακτης ανάγκης είναι η εξάμηνη ή εννεάμηνη παράταση του μνημονίου (δόξα τω Θεώ ένας σκασμός εκκρεμότητες έχουν μετατεθεί για μετά τον Αύγουστο) ώστε η χώρα να είναι ασφαλής. Στο μεσοδιάστημα, μπορεί να γίνουν όλες οι προσαρμογές πολιτικής: μαξιλάρι και πόσο, προληπτική γραμμή ή όχι, χρήση των περισσευμάτων του Μνημονίου.
Ας τους φωτίσει το Άγιο Πνεύμα - μέρα που είναι.