Ο Σι Τζιπίνγκ περίμενε αθόρυβα την σειρά του και τώρα θα έχει την ευκαιρία του να δώσει το δικό του στίγμα στην διαχείριση του ασιατικού οικονομικού γίγαντα, που είναι το νούμερο δύο της παγκόσμιας οικονομίας, μετά τις ΗΠΑ (τις οποίες όμως αναμένεται να ξεπεράσει σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ το 2016). Διαδέχεται τον Χου Ζιντάο, του οποίου η παρακαταθήκη ήταν ότι συνέχισε την πολύ αποδοτική οικονομικά αναπτυξιακή πολιτική της Κίνας, χωρίς να κάνει όμως πολλά για την καταπολέμηση της διαφθοράς και τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις.
Ο Σι Τζιπίνγκ αναλαμβάνει την εξουσία σε μία περίοδο που η Κίνα παραμένει η μεγάλη οικονομική δύναμη, έστω κι αν δέχεται κάποιες πιέσεις από την κρίση. Είναι ξεκάθαρο ποιά είναι τα βασικά προτάγματα της νέας διακυβέρνησης, όπως και οποιασδήποτε διακυβέρνησης στην Κίνα: Περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη εσωτερική κατανάλωση και πλούτος για περισσότερους στο εσωτερικό της χώρας. Αυτές φαίνονται να είναι οι προκλήσεις για τη νέα ηγεσία.
«Εάν αποτύχουμε να διαχειρισθούμε σωστά το θέμα της διαφθοράς, μπορεί να αποβεί μοιραία για το Κόμμα, και ακόμη και να προκαλέσει την κατάρρευσή του και την κατάρρευση του Κράτους», προειδοποίησε ο νέος πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ κατά την ομιλία του στο Συνέδριο. Και ο απερχόμενος πρόεδρος της Κίνας Χου Ζιντάο επισήμανε τη σημασία των πολιτικών μεταρρυθμίσεων: «Η αλλαγή της πολιτικής δομής αποτελεί ουσιαστικό κομμάτι των συνολικών αλλαγών στην Κίνα. Πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για μεταρρύθμιση στην πολιτική δομή του κράτους για να έχουμε λαϊκή δημοκρατία», είπε ο Χου.
«Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία στη βελτίωση του δημοκρατικού συστήματος για να διασφαλίσουμε ότι ο λαός θα μπορεί να έχει τη δυνατότητα εκλογών και δημοκρατικών αποφάσεων», συμπλήρωσε.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα θα είναι φειδωλό και θα προχωρήσει χωρίς μεγάλη τόλμη στην παραχώρηση ελευθεριών, αλλά θα κάνει υποχωρήσεις, ενώ θα συνεχίσει στον δρόμο του καπιταλισμού και της οικονομικής ανάπτυξης, με μια διαφοροποίηση: Θα προσπαθήσει να επεκτείνει την οικονομική ευημερία σε περισσότερους πολίτες. Μέχρι στιγμής το μοντέλο είναι πετυχημένο, αλλά παράγει τεράστιες οικονομικές αντιθέσεις, όπως αυτές που βλέπουμε σήμερα σε μια χώρα με εκατοντάδες δισεκατομμυριούχους ενώ μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα που υπολογίζεται κοντά στα οκτώ χιλιάδες δολάρια το χρόνο.
Βασικός στόχος της Κίνας, σύμφωνα με τον απερχόμενο πρόεδρο Χου Ζιντάο στην τελευταία του ομιλία θα πρέπει να είναι ο διπλασιασμός του κατά κεφαλήν εισοδήματος των Κινέζων πολιτών μέχρι το 2020.
Η Κίνα θα πρέπει να βασισθεί πολύ περισσότερο στην εσωτερική της κατανάλωση και να μειώσει την εξάρτηση της ανάπτυξης της από τις εξαγωγές. Αυτό θα προσφέρει στους πολίτες της την δυνατότητα να γεύονται την ευημερία που δημιουργούν, αλλά θα την διασφαλίσει από προβλήματα που περιορίζουν την αγοραστική δύναμη άλλων χωρών και η οποία μπορεί να περιορίζει την ζήτηση των κινεζικών προϊόντων στην παγκόσμια αγορά.
Μια πιο καταναλωτική Κίνα θα βοηθούσε και τις άλλες οικονομίες του κόσμου- και την Ελληνική- να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Άλλωστε, η Κίνα εκτός από μια πανίσχυρη οικονομία είναι κι ένας τεράστιος πληθυσμός (με 1,3 δισ. κατοίκους) που αποτελούν μια τεράστια αγορά, είτε για ναυτιλιακές δραστηριότητες, που ενδιαφέρουν την Ελλάδα, αλλά και για τουριστική κίνηση Κινέζων, που θα έχουν την δυνατότητα να καταναλώσουν και να ταξιδέψουν σε τουριστικούς προορισμούς. Παράλληλα, θα δώσει μεγαλύτερη ισορροπία στην διεθνή οικονομία, καθώς δεν θα υπάρχει τέτοια ανισορροπία ανάμεσα στα εμπορικά ισοζύγια της πλεονασματικής Κίνας με τις χρεωμένες χώρες της Δύσης.