Συγκεκριμένα, στην Αγγλία οι πολίτες, που ξεσηκώθηκαν όταν άκουσαν ότι η γνωστή αμερικανική αλυσίδα καφέ Starbucks στην χώρα τους δεν έχει πληρώσει εταιρικούς φόρους εδώ και τρία χρόνια, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζουν πολύ υψηλή κερδοφορία. Αυτό ξεσήκωσε τους πολίτες, που βιώνουν την πίεση στην Μ. Βρετανία από πολιτικές λιτότητας κι απαίτησαν από την διάσημη αλυσίδα να πληρώσει φόρους.

Επειδή ο πολίτης είναι και καταναλωτής, η πίεση αυτή ασκήθηκε άμεσα στα Starbucks. Φοβούμενη η επιχείρηση ότι η αρνητική εικόνα που δημιουργείται εις βάρος της, αποτελεί πλήγμα στις πωλήσεις της, δήλωσε ότι θα πληρώσει 20 εκατ. λίρες (24,85 εκατ. ευρώ) σε εταιρικούς φόρους για τα επόμενα δύο χρόνια.

Η κίνηση αυτή από τους διαδηλωτές και από δημοσιογράφους εξελήφθη σαν μια κίνηση δημοσίων σχέσεων και δεν έχει κατευνάσει πλήρως το κοινό αίσθημα. Δυο μέρες μετά την ανακοίνωση της εταιρείας, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις σε περισσότερες από 40 καφετέριες Starbucks στο Λονδίνο, στο Μάντσεστερ, στο Λίβερπουλ και σε άλλες πόλεις.

Στις αντιδράσεις αυτές τα Starbucks και προκειμένου να αποφύγουν ένα καταναλωτικό μποϋκοτάζ εις βάρος της επιχείρησης, απαντούν με διαφημίσεις κατευνασμού της κοινής γνώμης, όπου ζητούν συγνώμη απέναντι στο κοινό και δηλώνουν ότι μπορεί να μην είναι τέλειοι, αλλά τουλάχιστον ακούνε.

Είναι μια επιτυχία του κόσμου στην Αγγλία, που διακρίνεται από την ισχυρή καταναλωτική του συνείδηση, το γεγονός ότι τα Starbucks αναγκάστηκαν να τον ακούσουν. Ίσως θα πρέπει και στην Ελλάδα να μιμηθούμε σε αυτό τους Άγγλους και να μην τα περιμένουμε όλα από το έτσι κι αλλιώς όχι και τόσο αποτελεσματικό κράτος. Διότι η δύναμη του καταναλωτή, όταν αυτός κινητοποιείται, είναι σημαντική. Και είναι απαραίτητο να ασκείται, για μια καλύτερα ρυθμισμένη λειτουργία των ιδιωτικών επιχειρήσεων και εν γένει του οικονομικού συστήματος σε μια κοινωνία.