Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι ακόμη χειρότερη. Τη στιγμή που η παγκόσμια οικονομία κλυδωνίζεται, όταν όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να βρουν τρόπους για να αντιμετωπίσουν τα πρωτοφανή προβλήματα, το ελληνικό Κοινοβούλιο ζει στιγμές αφόρητης ανοησίας. Η Βουλή των Ελλήνων συζητεί εν έτει 2008 και εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης για τα χρυσόβουλλα. Για το αν ο Σουλτάνος είχε παραχωρήσει γη στα μοναστήρια. Πεντακόσια χρόνια μετά, βρέθηκε ένας μοναχός του οποίου το πνεύμα κατελήφθη από επιχειρηματικό δαιμόνιο να γνωριστεί με έναν αφελή και αλαζόνα πολιτικό που τον επέλεξε ως «πνευματικό» και κλείσανε μια συμφωνία real estate που συγκλονίζει τη Βουλή και εξευτελίζει τον πολιτικό και τον δικαστικό κόσμο.

Λες και δεν έχει η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο άλλα προβλήματα να λύσουν, ζουν στον κόσμο τους, σε έναν κόσμο διαφθοράς και μικρότητας, διαλύοντας τη χώρα. Τι θα παραδώσει αυτή η κυβέρνηση; Μια οικονομία σε σοβαρή κρίση, μισθούς ντροπής, διαλυμένα ασφαλιστικά ταμεία, ένα σύστημα υγείας σε άθλια χάλια και το χειρότερο επίπεδο Παιδείας και εκπαίδευσης στην Ευρώπη.

Τι λένε οι πολιτικοί μας στους πιτσιρικάδες που τα σπάνε στις διαδηλώσεις; Τους λένε ότι «εμείς θα πάρουμε συντάξεις, εσείς όμως όχι». Τους λένε ότι «εμείς θα είμαστε μόνιμοι υπάλληλοι του Δημοσίου», αλλά γι' αυτούς δεν ισχύει η μονιμότητα. Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει δουλειά και πολύ πιθανόν - όπως προέβλεψαν πριν από λίγους μήνες οι «Financial Times» - ν' αναγκαστούν να μεταναστεύσουν για να εργαστούν. Τους παραδίδουν καμένα δάση, βρώμικες θάλασσες και άθλιες πόλεις. Δεν φρόντισαν καν να τους δώσουν μια αξιοπρεπή παιδεία. Και μετά απορούμε γιατί οι σημερινοί δεκαεξάρηδες φοράνε κουκούλες και σπάνε ό,τι βρουν μπροστά τους.

Ολοι έχουμε ευθύνη, αλλά το μεγαλύτερο μερίδιο το έχει η κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που όχι μόνο δεν κατάφερε να βελτιώσει κάτι σε οποιονδήποτε τομέα, αλλά διέλυσε και ό,τι είχε απομείνει. Και ακόμη και σήμερα, την τελευταία στιγμή, που η δημοτικότητά της καταρρέει, που όλοι οι στενοί φίλοι του Πρωθυπουργού έχουν αποδειχθεί κομπιναδόροι, ο ίδιος με τη στάση του, έχοντας αναγάγει την απραξία σε full time απασχόληση, ηγείται μιας συζήτησης καφενειακού επιπέδου και μας μεταφέρει πίσω στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Χειρότερα δεν γίνεται.

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]