Το δημόσιο έλλειμμα κατά το πρώτο εξάμηνο ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο φθάνοντας στα 17,8 δισ. ή σε 7,2% του ΑΕΠ, ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα το ελληνικό Δημόσιο δανείστηκε 56 δισ. ευρώ, ποσόν 15 δισ. ευρώ υψηλότερο από τον ετήσιο στόχο δανεισμού.

Αυτά τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους. Η χώρα βουλιάζει στο έλλειμμα και στο χρέος και η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να κάνει τίποτα για να ανατρέψει την πορεία προς την πτώχευση πέραν του να διαπραγματεύεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους πιστωτές παρατάσεις. «Δώστε μας λίγο χρόνο» τους λέμε, αλλά για να κάνουμε τι; Αφού η κυβέρνηση δεν έχει ούτε πρόγραμμα ούτε στρατηγική και κυρίως δεν έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Τη φοροδιαφυγή δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει διότι διέλυσε όλους τους εισπρακτικούς μηχανισμούς στελεχώνοντάς τους με ανίκανα κομματικά στελέχη και τη διαφθορά δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει διότι ουσιαστικά τη δημιουργεί η ίδια.

Το μόνο στο οποίο μπορούμε πλέον να ελπίζουμε είναι στην αλλαγή κυβέρνησης. Δεν πιστεύω ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με άνεση και αποτελεσματικότητα αυτό το χάος, αλλά ελπίζω ότι θα έχει διάθεση, όρεξη και ικανότητα να προσπαθήσει. Αυτό που απεδείχθη εκ των υστέρων είναι ότι τελικά η κυβέρνηση Σημίτη- με όσα και αν της καταλογίσει κανείς- είχε συμμαζέψει την οικονομία, είχε πετύχει ένα ικανοποιητικό επίπεδο των ελεγκτικών μηχανισμών αλλά και της Αστυνομίας και το «μαγαζί Ελλάς» λειτουργούσε. Τώρα δεν λειτουργεί τίποτε και κυρίως δεν υπάρχει ελπίδα ότι θα λειτουργήσει κάτι. Απεδείχθη επίσης εκ των υστέρων - και το ομολόγησε και ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής - ότι ο κ. Σημίτης δεν ήταν ο αρχιερέας της διαπλοκής, όπως ο ίδιος τον είχε αποκαλέσει προεκλογικά. Και φανταστείτε ότι σήμερα η διαπλοκή είναι το μικρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Το μεγαλύτερο είναι η πτώχευση, ενώ υπάρχουν ενδιάμεσα άλλα πολύ σοβαρά προβλήματα όπως η έλλειψη δημόσιας τάξης και ασφαλείας στην καθημερινότητα, οι συνθήκες διαρκούς έκρηξης στην Παιδεία και η περιθωριοποίηση της χώρας από τις διεθνείς εξελίξεις με την ταυτόχρονη ενίσχυση του διεθνούς ρόλου της Τουρκίας. Ολα αυτά τα προβλήματα καθιστούν την προσφυγή στις κάλπες άμεση αναγκαιότητα. Διότι όσο διαρκεί αυτή η αρρωστημένη προεκλογική περίοδος η κυβέρνηση θα προχωρεί σε παροχές και ρουσφέτια με την ελπίδα να μειώσει την απαρέσκεια των ψηφοφόρων. Και έτσι τα ελλείμματα και τα χρέη διαρκώς θα αυξάνονται.

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]