Και πρέπει να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση για αυτό το ζήτημα, διότι σε αυτό κρύβεται η ουσία του προβλήματος της ελληνικής οικονομίας αλλά και των άλλων, λιγότερο ισχυρών οικονομιών που απειλούν μελλοντικά την ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά. 

Εχοντας χάσει το εργαλείο της υποτίμησης του νομίσματος και διαθέτοντας ένα νόμισμα συνεχώς ανατιμούμενο, η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να πνίγεται στα χρέη. Οι εισαγωγές μας από τις ευρωπαϊκές χώρες ικανοποιούν τους ευρωπαίους εταίρους αλλά μας δημιουργούν ένα μεγάλο έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών το οποίο δημιουργεί χρέος. Οι τεράστιες αμυντικές δαπάνες επίσης αποτελούν εισόδημα για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά στερούν την Ελλάδα από πόρους που θα μπορούσε να διαθέσει για δημόσιες επενδύσεις. 

Ο τουρισμός μας αντιμετωπίζει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας λόγω ανατίμησης του ευρώ και γενικής «ευρωπαϊκής» ακρίβειας- εκτός βεβαίως όλων των άλλων προβλημάτων που συνδέονται κυρίως με την έλλειψη υποδομών. Και μια και ήρθε η κουβέντα στις υποδομές, οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να ξεχνούν ότι η ελληνική δημοκρατία είναι πολύ νέα. Σε κάθε περίπτωση, πολύ νεότερη από τη δημοκρατία στη Γαλλία, στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Ισπανία και στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης που έχουν ιστορία 500 ετών. Δεδομένου μάλιστα ότι αυτές ήταν οι ισχυρότερες χώρες του κόσμου επί αιώνες, χώρες αποικιοκρατικές με τεράστιο πλούτο και οι περισσότερες από αυτές ήταν και αυτοκρατορίες, η Ελλάδα ασφαλώς βρισκόταν πάντα, βρίσκεται και θα συνεχίσει να βρίσκεται αρκετά πίσω σε δομές και υποδομές. Για να αναπτυχθεί και να φθάσει στα επίπεδα των ευρωπαϊκών χωρών, η Ελλάδα χρειάζεται πολλές δεκαετίες αυξημένων επενδύσεων σε υποδομές και το χρήμα για αυτές τις επενδύσεις δεν υπάρχει. 

Πρέπει λοιπόν η ΕΕ να λάβει μέριμνα για τη δημιουργία ευρωπαϊκού προϋπολογισμού αλλά και να προχωρήσει στην έκδοση ευρωομολόγων από την ΕΚΤ, παρ΄ όλο που αυτό δεν συμφέρει τις ισχυρές χώρες. Με τη διεύρυνση οι ανίσχυρες οικονομίες είναι πλέον πολλές και εφόσον σε πολιτικό επίπεδο η ΕΕ θέλει να είναι ενιαία, πρέπει οι ισχυροί οι οποίοι αυξάνουν τη διεθνή ισχύ τους από την ύπαρξη των ανίσχυρων να επανεξετάσουν τους όρους χρηματοδότησης των μικρότερων οικονομιών για να πετύχουν πραγματικά και όχι μόνο στα χαρτιά την ένωση της Ευρώπης.