Μέχρι χθές αντιμετωπίζαμε δυο σημαντικά προβλήματα: Πρώτον την φημολογία περί πτώχευσης της χώρας και δεύτερον το υψηλό κόστος δανεισμού. Μετά την έκδοση του ομολόγου και την προσφορά 25 δις ευρω απο τους διεθνείς επενδυτές, το ζήτημα της πτώχευσης φεύγει απο τη μέση. Μας μένει μόνο το ζήτημα του υψηλού κόστους δανεισμού.
Όταν μια χώρα ζητάει να δανειστεί απο τις αγορές 3 έως 5 δις ευρώ με πενταετές ομόλογο και οι επενδυτές της προσφέροουν 25 δις ευρώ, αυτό σημαίνει οτι οι δανειστές θεωρούν οτι για τα επόμενα πέντε χρόνια η χώρα δεν θα πτωχεύσει. Αν θεωρούσαν οτι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος δεν θα μας δάνειζαν ούτε ένα ευρώ. Συνεπώς το ζήτημα της πτώχευσης της χώρας το οποίο με τόσο πάθος υποστήριξαν αρκετές έγκριτες ξένες εφημερίδες, το τεκμηρίωσαν αναλυτές κορυφαίων τραπεζών και το πίστεψαν ακόμη και πολλοί έλληνες επενδυτές , δεν αποτελεί πλέον απειλή. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό διότι απομακρύνει ενα πλήθος κινδύνων που συνοδεύουν τέτοιου είδους φημολογίες, όπως για παράδειγμα την πιθανότητα δημιουργίας πανικού και την φυγή ελληνικών καταθέσεων στο εξωτερικό – που ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζαμε διότι αυτή θα κλυδώνιζε το τραπεζικό σύστημα.
Επίσης ανακουφίζει όσους θα ήθελαν ενδεχομένως να επενδύσουν στην Ελλάδα, είτε μέσω χρηματιστηρίου, είτε σε άμεσες επενδύσεις, διευκολύνει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και κυρίως μεταβάλει το πολύ αρνητικό κλίμα που επικρατούσε τους τελευταίους μήνες.
Οι αγορές λοιπόν έδωσαν την απάντηση σε όσους ήθελαν την Ελλάδα να πτωχεύει και απέδειξαν έμπρακτα οτι είναι στο πλευρό μας – με το ανάλογο (μεγάλο) κέρδος φυσικά.
Πάμε τώρα στο δεύτερο πρόβλημα που είναι το υψηλό κόστος δανεισμού, δηλαδή το ύψος των επιτοκίων με τα οποία μας δανείζουν. Αυτό το πρόβλημα όχι μόνο είναι υπαρκτό αλλά είναι και πολύ σοβαρό. Διότι σε ενα συνολικό χρέος περίπου 300 δις ευρώ, μια μονάδα επιτοκίου αντιστοιχεί σε 3 δις ευρώ τον χρόνο. Και εμείς δανειζόμαστε με επιτόκιο που είναι 3 μονάδες υψηλότερο απο το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η Γερμανία. Το επιτόκιο με το οποίο δανειστήκαμε χθές που ξεπερνά το 6% αποτελεί μελλοντικά μια βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας διότι επιφέρει ραγδαία αύξηση του μελλοντικού μας δανεισμού για να πληρωθούν οι τόκοι αυτού του δανείου. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η κυβένρηση απέφυγε να εξαντλήσει το σύνολο του προσφερομένου απο τις διεθνείς αγορές ποσού των 25 δις ευρώ αλλά περιορίστηκε στο να δανειστεί μόνο 8 δις ευρώ. Διότι σκοπεύει να μειώσει όσο μπορεί το επιτόκιο δανεισμού στις επόμενες εκδόσεις ελληνικών ομολόγων.
Ο αρμόδιος για τον δανεισμό του δημοσίου υφυπουργός Οικονομικών κ. Φίλιππος Σαχινίδης σκοπεύει να ανοίξει ξανά το βιβλίο προσφορών για το πενταετές ομόλογο σε λίγες ημέρες και να «προτείνει» στις αγορές να μας δανείσουν ενα ποσό ακόμη, αλλά σε σημαντικά χαμηλότερο επιτόκιο. Με την απορρόφηση των 8 δις ευρώ το δημόσιο πήρε μια γερή ανάσα μέχρι το τέλος Μαρτίου για την κάλυψη των δαπανών του, αλλά τον Απρίλιο και τον Μάιο θα χρειασεί σημαντικά ποσά επειδή θα χρειαστεί να πληρώσει παλιότερα δάνεια που λήγουν τότε. Σκοπεύει λοιπόν να επανέλθει στην αγορά δανείων ζητώντας νέα δάνεια αλλά ευελπιστεί οτι θα καταφέρει να πετύχει σημαντική μείωση του κόστους δανεισμού καθώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης θα έχει αρχίσει να εφαρμόζεται και οι αγορές θα έχουν καθησυχαστεί.
Μετά λοιπόν την έμπρακτη απόδειξη της εμπιστοσύνης των αγορών στην ελληνική έκδοση, απομένει στην ελληνική κυβέρνηση να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και να χειριστεί με πειστικό τρόπο τις αγορές ώστε να αποκαστήσει πλήρως την εμπιστοσύνη των αγορών και να πετύχει τη μείωση του κόστους δανεισμού. Το πρόβλημα περιοριστηκε χθές, αλλά δεν αντιμετωπίστηκε πλήρως. Ήταν απλώς μια καλή αρχή.