Αντίθετα όμως, οι αγορές συνέχισαν την κερδοσκοπική επίθεση στα ελληνικά ομόλογα και τώρα ετοιμάζουν επιθέσεις στα ομόλογα άλλων ευρωπαϊκών χωρών που έχουν μεγάλα ελλείμματα, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία. Με λίγα λόγια, οι ευρωπαϊκές χώρες και το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα υπερχρέωσης και ομηρείας από τα κερδοσκοπικά κεφάλαια. Τι μπορεί να γίνει ώστε να σταματήσει η κερδοσκοπική επίθεση χωρίς να υπάρξει οικονομικό κόστος για το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών;

Τη λύση κρατάει στα χέρια της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αν η ΕΚΤ εγγυηθεί όλα τα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα με την προϋπόθεση ότι έχει εγκρίνει το σταθεροποιητικό τους πρόγραμμα, αυτομάτως το κόστος δανεισμού όλων των εγγυημένων ομολόγων θα πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Και η εγγύηση δεν κοστίζει τίποτα, παρά μόνο στην περίπτωση που η χώρα με το εγγυημένο ομόλογο πτωχεύσει. Αλλά με τον ασφυκτικό έλεγχο της ΕΚΤ και της Επιτροπής τα σταθεροποιητικά προγράμματα θα εφαρμοστούν και οι χώρες δεν θα πτωχεύσουν, συνεπώς η εγγύηση δεν θα κοστίσει τίποτα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι μια λύση ανώδυνη για όλους και τελικά δίκαιη, διότι ούτως ή άλλως η Επιτροπή και η ΕΚΤ είναι εκείνες που «καταδίκασαν» τη χώρα με το υψηλό έλλειμμα να δανείζεται ακριβότερα. Και ενώ η Συνθήκη του Μάαστριχτ προβλέπει αυτή την «τιμωρία», δεν προβλέπει την προστασία από τους πιστωτές, την οποία η χώρα δικαιούται αν και όταν συμμορφώνεται.

Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει- ενδεχομένως σε συνεργασία με την ισπανική, την πορτογαλική και την ιταλική- να πιέσει για τη χορήγηση αυτής της εγγύησης προκειμένου να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα αλλά και τα ευρωπαϊκά.

Παράλληλα με αυτό, καλό θα είναι η ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει από την Επιτροπή να αλλάξει τη διαδικασία εκταμίευσης του ΕΣΠΑ, δηλαδή των κοινοτικών κονδυλίων. Για εφέτος και τα επόμενα δύο χρόνια η συμμετοχή της Ελλάδας και της ΕΕ να μην είναι από 50%, αλλά να γίνει 10% για την Ελλάδα και 90% για την ΕΕ ώστε να χρηματοδοτηθεί η ελληνική οικονομία και να δημιουργηθούν έργα υποδομής. Βεβαίως σε τρία χρόνια, αφού έχει περάσει η κρίση, τα ποσοστά πρέπει να αντιστραφούν.

Είναι αδιανόητο οι οικονομικοί ηγέτες της Ευρώπης, δηλαδή ο πρόεδρος της ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να καταδικάζουν τις χώρες-μέλη σε υπερχρέωση και ενδεχομένως σε πτώχευση, την ίδια στιγμή που τους επιβάλλουν και παρακολουθούν την εφαρμογή σκληρών σταθεροποιητικών προγραμμάτων. Η επιβολή αυτών των προγραμμάτων πρέπει να συνοδεύεται από την εγγύηση των ομολόγων και άλλα μέτρα προστασίας ώστε να αποκαθίσταται η ισορροπία στις αγορές.

[email protected]