Και για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις, ουδείς θα μας βοηθούσε αν δεν κινδύνευε ο ίδιος και οι Γερμανοί (και οι Γάλλοι) έχουν πειστεί ότι κινδυνεύουν- όχι από την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας που είναι μικρή και ελάχιστα επηρεάζει τα ευρωπαϊκά οικονομικά μεγέθη- από την κατάρρευση της ΕΕ, αν δεν βοηθήσει κάποια χώρα-μέλος που έχει πρόβλημα. 

Το κρίσιμο τεστ για την ελληνική οικονομία, η οποία εξετέθη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ στα κερδοσκοπικά κεφάλαια με αποτέλεσμα να αυξηθεί υπερβολικά το κόστος δανεισμού μας, είναι ταυτοχρόνως και ένα κρίσιμο τεστ για τη συνοχή της ΕΕ και για τη γεωπολιτική της ισχύ. Αν η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής που πραγματοποιείται την Πέμπτη τελειώσει χωρίς να υπάρξουν αποφάσεις και ανακοινώσεις για την αλλαγή τουλάχιστον της «νοοτροπίας» της ΕΕ και αν δεν υπάρξουν πρακτικές λύσεις για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, λύσεις που θα εφαρμοστούν και στις περιπτώσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, η ΕΕ θα έχει χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία ως ένωση χωρών. 

Η νοοτροπία που επικρατεί ως σήμερα είναι ότι κάθε χώρα πρέπει να λύνει μόνη της τα οικονομικά προβλήματά της και ότι η Ευρώπη απαγορεύεται εκ της συνθήκης του Μάαστριχτ να βοηθήσει τις χώρες-μέλη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Η νοοτροπία αυτή αποδεικνύεται καταστρεπτική σε περίοδο κρίσης διότι τα κερδοσκοπικά κεφάλαια βρίσκουν αφορμή να διαλύουν τις πιο αδύναμες οικονομίες. Το ζητούμενο λοιπόν της μεθαυριανής Συνόδου Κορυφής είναι να αλλάξει αυτή η νοοτροπία και να λειτουργήσει η ΕΕ ως αληθινή ένωση χωρών και όχι ως ένας χαλαρός οικονομικός συνασπισμός που λειτουργεί υπέρ των ισχυρών εταίρων μόνο. 

Το τι θα αποφασιστεί σε αυτή τη μεθαυριανή Σύνοδο δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνολικά. 

Πέραν τώρα των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, το ζήτημα που πρέπει εμείς από μόνοι μας να λύσουμε είναι πώς θα καταφέρουμε να έχουμε εισόδημα εκτός των δανεικών και των επιδοτήσεων. Με λίγα λόγια, πώς θα έχουμε εξαγωγές προϊόντων, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο, και υπηρεσιών, που είναι πιο εφικτό. Το μείζον ζήτημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το δημοσιονομικό το οποίο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και υπό την αυξημένη πίεση αγορών και Βρυξελλών θα λυθεί, αλλά το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Αν αυτή δεν αυξηθεί, το βιοτικό μας επίπεδο θα μειώνεται διαρκώς.