ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η Follie και το ναυαγημένο κράτος

11:11 - 14 Μαϊ 2018
Γρηγόρης Νικολόπουλος

Γράφει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος

Η υπόθεση της Folli Follie αναδεικνύει για μια ακόμη φορά το τεράστιο θεσμικό κενό που υπάρχει στη χώρα. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει ώς αντικείμενο τη διασφάλιση της ακρίβειας των στοιχείων που ανακοινώνουν οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρίες, προκειμένου να προστατεύσουν τους επενδυτές από ψευδή πληροφόρηση.

 

Η Επιτροπή λοιπόν, εφόσον αποδειχθεί οτι αυτά για τα οποία κατηγορείται η FF είναι αλήθεια, δεν έκανε τη δουλειά της. Όπως επανειλημμένως έπραξε στο παρελθόν, έκανε την «πάπια», τακτική την οποία ακολουθούν γενικώς οι ελεγκτικές αρχές στην Ελλάδα. Γιατί το κάνουν αυτό; Είναι άσχετοι; Είναι διεφθαρμένοι και λαδώνονται; Είναι αδιάφοροι; Πολλές φορές ισχύουν και τα τρία, άλλες φορές κάποια από αυτά, ορισμένες φορές κανένα από τα τρία.

Η γενικευμένη νοοτροπία στη χώρα είναι οτι δεν πρέπει να «σπάσουμε αυγά», οτι «τα εν οίκω μη εν Δήμω», οτι δεν πρέπει να διαταράξουμε την ηρεμία, οτι «ενός κακού μύρια έπονται» κλπ.

 

Αναλαμβάνουν λοιπόν διάφοροι πολιτικοί φίλοι ή πρώην στελέχη των κομμάτων θέσεις κλειδιά, ενώ, αφενός δεν διαθέτουν τα προσόντα που απαιτεί η θέση, αφετέρου είναι μέρος του κομματικού συστήματος και δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα που θα θίγει πολιτικά το κόμμα τους. Ο λόγος για τον οποίο τοποθετούνται σε αυτές τις θέσεις είναι για να μη κάνουν τίποτα ή για να κάνουν ότι τους πεί η κυβέρνηση. Συνεπώς ο έλεγχος είναι από πλημμελής μέχρι ανύπαρκτος. Η σημερινή Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, δεν έκανε τίποτα ώς τώρα και μέσα σε μια στιγμή έχασε το κύρος και την αξιοπιστία της από την υπόθεση της  FF.

 

Τι σημασία έχει αυτό;

Τεράστια.

 

Μια χώρα που αναζητεί εναγωνίως επενδυτές, πρέπει με κάθε τρόπο να τους εξασφαλίζει ένα θεσμικά ασφαλές περιβάλλον. Δεν φτάνει που έχουμε πολύ υψηλή και μεταβαλλόμενη φορολογία με συχνούς έκακτους φόρους, δεν φτάνει που έχουμε μια γραφειοκρατία που έχει ώς σκοπό τον βασανισμό των ιδιωτών, δεν φτάνει που έχουμε εχθρική προς την επιχειρηματικότητα κυβέρνηση, εχθρική δημόσια διοίκηση και εχθρικούς πολίτες, δεν μπορούμε να προσφέρουμε καμία διασφάλιση στους επενδυτές, ούτε από τις υποτιθέμενες Ανεξάρτητες Αρχές.

 

Οι Ανεξάρτητες Αρχές όμως είναι η εγγύηση της Δημοκρατίας. Είναι οι θεσμοί που διασφαλίζουν οτι όλα θα λειτουργούν ανεξάρτητα από την κυβερνητική αυθαιρεσία. Αν οι Ανεξάρτητες Αρχές δεν λειτουργούν, άν όλοι είναι μέρος της κομματικής – κυβερνητικής «παρέας», τότε καμία διασφάλιση δεν υπάρχει, ούτε για τους πολίτες, ούτε για τους επενδυτές.

 

Θα μου πείτε, όλοι αυτοί οι κολοσσιαίοι δειθνείς επενδυτές, δεν έβλεπαν, δεν ενδιαφέρθηκαν να ψάξουν τα στοιχεία που δημοσίευε η εταιρία και τα οποία τώρα αμφισβητούνται;

Όχι είναι η απάντηση, διότι και αυτοί έκαναν «την πάπια» αφού δεν παίζουν με δικά τους λεφτά, παίζουν με τα λεφτά των άλλων, δηλαδή των μετόχων τους και εφόσον η μετοχή της συγκεκριμένης εταιρίας απέδιδε αποδόσεις και μπόνους στις τσέπες τους, έκαναν τα στραβά μάτια. Έτσι δουλεύει το πράγμα και επιβεβαιώνεται το παραμύθι με τον γυμνό Βασιλιά. Όλοι έβλεπαν τον Βασιλιά γυμνό και έλεγαν τι ωραία ρούχα που φοράει, μέχρι που ήρθε ένα παιδάκι και είπε οτι ο Βασιλιάς είναι γυμνός και τότε το κατάλαβαν όλοι.

 

Το κακό εδώ είναι οτι δεν είναι γυμνό μόνο το Χρηματιστήριο, η FF και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, είναι γυμνή ολόκληρη η χώρα. Και οι ελεγκτές - σε αυτή την περίπτωση οι τροικανοί και οι κυβερνήσεις – κάνουν πως δεν το βλέπουν. Λένε οτι πάμε καλά, ενώ πηγαίνουμε κατά διαόλου. Και λένε οτι πάμε καλά γιατί δεν θέλουν να μας δώσουν άλλα λεφτά. Θέλουν – πιο πολύ από τον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο – να λήξει το μνημόνιο για να σταματήσουν να πληρώνουν. Λένε λοιπόν, Μπράβο παιδιά, σκίζετε.

 

Δεν είναι αλήθεια και αυτό φαίνεται από τα νούμερα.

 

Η αλήθεια είναι οτι η κρίση αυτή οδήγησε όπως ήταν αναμενόμενο σε δραματική μείωση του ΑΕΠ κατά 80 δις Ευρώ (από 230 το 2008 σε 150 – ελπίζουμε – φέτος), σε κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων και σε τεράστια ανεργία. Σε κάθε κρίση το ΑΕΠ μείωνεται, είναι λογικό και αναμενόμενο. Όμως για να αντιμετωπίσεις την κρίση πρέπει να μειώσεις τις δημόσιες δαπάνες και να αυξήσεις τα φορολογικά έσοδα. Εμείς τι κάναμε; Μειώσαμε τις δαπάνες λιγότερο από ότι έπρεπε (το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25% και οι δαπάνες ώς ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκαν) και αυξήσαμε υπερβολικά τους φόρους επί του μειωμένου ΑΕΠ, χωρίς να διευρύνουμε τη φορολογική βάση με τη σύλληψη της φοροδιαφυγής. Ζητάμε δηλαδή από το υγιές και νόμιμο κομμάτι της οικονομίας να πληρώσει πολύ περισσότερα για να συντηρήσουμε το ίδιο αντιπαραγωγικό σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος.

 

Αυτή η συνταγή είναι συνταγή καταστροφής και την καταστροφή αυτή την έχουμε ήδη διαπιστώσει. Όπως την έχουν διαπιστώσει και οι τροικανοί που παριστάνουν σήμερα τους ευχαριστημένους για να ξεμπερδεύουν. Και αυτοί μπορεί να ξεμπερδέψουν, εμείς όμως όχι, διότι δεν αλλάξαμε τα θεμελιώδη λάθη που μας έφτασαν μέχρι εδώ.

Και όσο δεν τα αλλάζουμε, δεν πρόκειται να ορθοποδήσουμε.

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.