Τι παραπάνω θα περίμενε κανείς από τη Σύνοδο; Όσοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί η Ευρωπαική Ένωση δεν περίμεναν τίποτα περισσότερο.
Σχετικά με το αν θα δίνονται δάνεια ή επιδοτήσεις, υπάρχει ακόμη συζήτηση αλλά η συζήτηση αυτή θα καταλήξει σε κάποιο λογικό σενάριο, το οποίο σημαίνει οτι πολύ μεγάλο μέρος θα είναι επιδοτήσεις και τα δάνεια θα είναι πολύ μακροχρόνια και μηδενικού σχεδόν επιτοκίου ώστε να μη προκαλέσουν υπερχρέωση.
Επίσης είναι σαφές από τις πρόσφατες δηλώσεις της Μέρκελ οτι η αύξηση του ευρωπαικού προυπολογισμού θα γίνει με βάση τις συνεισφορές που έχει κάθε χώρα στον υπάρχοντα μικρό κοινό προυπολογισμό - η Ελλάδα έχει μικρή συνεισφορά - αλλά τα χρήματα που θα πάρει κάθε χώρα δεν θα σχετίζονται με τη συνεισφορά της αλλά με τις ανάγκες της.
Αυτό σε ευρωπαικό επίπεδο σημαίνει οτι οι χώρες που υφίστανται μεγάλο πλήγμα, όπως είναι η Ελλάδα η οποία χάνει μεγάλο μέρος του ΑΕΠ της από τον τουρισμό, θα πάρει αρκετά χρήματα.
Η Ελλάδα θα ξοδέψει χρήματα πέραν από τις δυνατότητες της για να στηρίξει τις αδύναμες ομάδες του πληθυσμού και τις επιχειρήσεις της και για να καλύψει τις ιατρικές δαπάνες που προκαλεί ο ιός. Θα υποστεί μια μεγάλη μειώση του ΑΕΠ - οι εκτιμήσεις των ευρωπαίων είναι οτι θα υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση από όλες τις χώρες - και κατά συνέπεια θα δικαιούται σημαντικό μέρος αυτών των κονδυλίων.
Για να καταλάβουμε το μέγεθος του “μαμούθ” των 2 τρις που μπορεί να ξεκινήσει ίσως μικρότερο (1,5 τρις) και να γίνει τελικά και ακόμη μεγαλύτερο, αν η Ελλάδα έχει ύφεση 10% του ΑΕΠ θα χρειαστεί για να καλύψει τις επιπτώσεις περίπου 20 δισ ευρώ, δηλαδή το ένα εκατοστό του προυπολογισμού των 2 τρισ. Όσο μεγάλο και αν είναι το ποσό που θα χρειαστεί η Ελλάδα, μπορεί να καλυφθεί άνετα από τον ευρωπαικό προθπολογισμό. Θα γίνουν παζάρια σκληρά, θα υπάρξουν διακυμάνσεις διαθέσεων, θα υπάρχουν αντιρρήσεις, θα υπάρχουν πισωγυρίσματα διότι έτσι λειτουργεί η Ευρώπη, αλλά τελικά θα καλύψει τους πάντες όσα και αν χρειάζονται και αυτό φάνηκε από την τωρινή στάση της Μέρκελ η οποία δείχνει μια αλματώδη μεταστροφή από την αρχική αντίδραση της Γερμανίας.
Το ζήτημα είναι πλέον πόσα θα χρειαστεί η ελληνική κυβέρνηση για να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών και να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας και τις επιχειρήσεις της ανοικτές για το 2021 που ελπίζουν όλοι οτι θα αρχίσουν τα πράγματα να στρώνουν και η ανάπτυξη να επιστρέφει.
Η λογική λέει οτι αν η Ευρώπη υπόσχεται αναπτυξιακό πρόγραμμα μαμούθ θα πρέπει και η ελληνική κυβέρνηση να κινηθεί αναλόγως στηρίζοντας χωρίς τσιγκουνιές και φοβίες το σύνολο της οικονομίας. Θα πρέπει δηλαδή να εξασφαλίσει όσο μεγαλύτερα αντέχει εισοδήματα για όλους τους εργαζόμενους και να στηρίξει τις επιχειρήσεις για να μη πτωχεύσουν. Και μπορεί τώρα να το κάνει η κυβέρνηση διότι μέχρι το τέλος του έτους υπάρχει η χαλάρωση του συμφώνου σταθερότητας. Μέχρι τότε τα ελλείμματα που θα δημιουργούνται θα πληρωθούν τελικά από το ευρωπαικό πακέτο.