Το περίεργο είναι ότι ενώ για τους ξένους αυτό το έλλειμμα είναι αδιάφορο, για τους Έλληνες πολιτικούς και οικονομολόγους θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα. Δεν είναι, ίσως γιατί θεωρούν ότι δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα αφού οι Έλληνες επιχειρηματίες να παράγουν και να πουλάνε στην εγχώρια αγορά προϊόντα και υπηρεσίες και οι περισσότεροι ασχολούνται με την εστίαση, τους καφέδες, τα μπαρ κλπ. Όμως είναι πολλά αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν για να παράγουμε πιο οργανωμένα και να εξάγουμε περισσότερα σε πολλούς τομείς, όπως πχ στα τρόφιμα και γεωργικά προιόντα, μέταλλα, μηχανήματα κλπ και αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές των κυβερνήσεων που θα έπρεπε να σχεδιάζονται και να εφαρμόζονται, αλλά ούτε σχεδιάζονται, ούτε εφαρμόζονται.
Η τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής παραγωγής, η οργάνωση του μάρκετινγκ και των εξαγωγών θα ήταν μέρος αυτών των πολιτικών και υποχρέωση των κυβερνήσεων.
Τέλος πάντων το ζήτημα είναι ότι η χώρα έχει μεγάλο έλλειμμα στις εξωτερικές συναλλαγές και ευτυχώς που έχουμε και τον τουρισμό  που μας σώζει.

Σύμφωνα με τον οίκο Fitch Solutions το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδας αναμένεται να διευρυνθεί από 6,7% του ΑΕΠ το 2021 σε 7,3% το 2022 (σε σύγκριση με προηγούμενη πρόβλεψη 5,7%) πριν μειωθεί στο 6,4% το 2023 (προηγουμένως 5,5%).

Όπως επισημαίνει ο οίκος αξιολόγησης, οι νέες προβλέψεις συνάδουν με τις αναθεωρήσεις των ιστορικών στοιχείων που έδειξαν μεγαλύτερο έλλειμμα το 2021 απ’ ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως (12,3 δισ. ευρώ σε σύγκριση με 10,8 δισ. ευρώ προηγουμένως), παράλληλα με τη συνεχιζόμενη αύξηση του λογαριασμού των εισαγωγών το 2022.
«Τα αδύναμα στοιχεία του γ’ τριμήνου μας οδήγησαν να μειώσουμε τις προβλέψεις μας για την αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ για το 2022 από 6,6% σε 5,0%, αυξάνοντας περαιτέρω το προβλεπόμενο έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ», προσθέτει η Fitch Solutions, ενώ συμπληρώνει:
«Τα κέρδη από τη συνεχιζόμενη ανάκαμψη της ζωτικής σημασίας τουριστικής βιομηχανίας της Ελλάδας αντισταθμίστηκαν από τις υψηλές τιμές της ενέργειας και τον παγκόσμιο πληθωρισμό που αυξάνουν τις τιμές των εισαγωγών».
Σε αυτό το πλαίσιο, «αναμένουμε ότι η άμβλυνση της ζήτησης για εισαγωγές εκτός ενέργειας θα διευκολύνει μια ελαφρά μείωση του εμπορικού ελλείμματος αγαθών το 2023. Ωστόσο, η αύξηση των εξαγωγών (υπηρεσίες) θα εξασθενήσει το 2023 καθώς η ευρωπαϊκή ύφεση θα ανακόψει τη ζήτηση για ταξίδια», σημειώνει η Fitch Solutions.

Όσον αφορά στις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, οι οποίες παράγουν εδώ θέσεις εργασίας και αφήνουν εισόδημα, αλλά συνήθως τα κέρδη μεταφέρονται κατευθείαν στο εξωτερικό, η Fitch Solutions εκφράζει κάποιους προβληματισμούς:


«Οι εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) στην Ελλάδα θα εξασθενήσουν το 2023 καθώς η περιφερειακή αβεβαιότητα επιβαρύνει το κλίμα.  Η Ελλάδα διατηρεί τη μεγαλύτερη αρνητική καθαρή διεθνή επενδυτική θέση (NIIP) σε σχέση με το ΑΕΠ στην ευρωζώνη, στο -155,7% το β’ τρίμηνο του 2022», αναφέρει επίσης ο οίκος.
Σύμφωνα με τη Fitch Solutions, οι εισροές ΑΞΕ έχουν σημειώσει σημαντική άνοδο από το 2019, μετά την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας, ενώ το σκηνικό βελτιώθηκε περαιτέρω το 2021. Ωστόσο, οι εισροές άρχισαν να μετριάζονται το 2022, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία επιδείνωσε το οικονομικό κλίμα.
«Αν και αναμένουμε νέα μείωση των ξένων επενδύσεων το 2023, αυτή πιθανότατα θα είναι ήπιου εύρους και θα ενέχει περιορισμένους κινδύνους για την εξωτερική θέση της Ελλάδας. Η πλειονότητα των εξωτερικών υποχρεώσεων της Ελλάδας είναι σε ευρώ και σταθμίζονται με χαμηλά επιτόκια εξαιτίας των πιστωτών της, γεγονός το οποίο μετριάζει περαιτέρω τους βραχυπρόθεσμους κινδύνους» καταλήγει η Fitch Solutions.

Και οι δυο αυτοί δείκτες της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών που δείχνει ότι κάθε χρόνο ένα μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ φεύγει από εδώ και το χρήμα μέσα στη χώρα περιορίζεται, αλλά και ο δείκτης ξένων άμεσων επενδύσεων που είναι πολύ χαμηλές σε σχέση με το ΑΕΠ μας σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι δείκτες που πρέπει η κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη της και να προσπαθήσει να διαμορφώσει κάποιες πολιτικές τόνωσης της ελληνικής παραγωγής. Πολιτικές φορολογικές, πολιτικές που να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ακριβής ενέργειας που μειώνει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής, πολιτικές που θα βοηθούν τόσο την παραγωγή, όσο και τις εξαγωγές. Και παράλληλα να φροντίσει για όσες μεταρρυθμίσεις έχουν μείνει πίσω και πρέπει οπωσδήποτε να επιταχυνθούν για να βελτιωθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον και για να έρθουν σοβαρές άμεσες ξένες επενδύσεις, με πρώτες και πιο αναγκαίες τις μεταρρυθμίσεις στη δικαιοσύνη.
Η κατάσταση της δικαιοσύνης, σε συνδυασμό με τους νόμους που σχετίζονται με την πολεοδομία, το περιβάλλον, την αρχαιολογία αλλά και η αδιανόητη γραφειοκρατία, είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια για τις ξένες επενδύσεις και φυσικά και για τους Έλληνες επιχειρηματίες. Με λίγα λόγια, όσον αφορά τις μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις που θα απογειώναν την ελληνική οικονομία, όλοι σκέφτονται “πού να μπλέκεις με το ελληνικό δημόσιο, άστο καλύτερα” και ανοίγουν καφέ, μπαρ και …νυχάδικα.