Η συντριπτική νίκη του παντελώς άγνωστου μέχρι χθες Χάρη Δούκα επί του πρώην δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη επιβεβαιώνει ότι οι πολίτες είναι πλέον έτοιμοι να δοκιμάσουν κάτι νέο, αν δεν τους κάνει το παλιό. Και ο Μπακογιάννης όπως αποδείχτηκε δεν τους έκανε. Και έτσι ο Δούκας έκανε περίπατο στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών.

Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή με τον πόλεμο της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ και τις επιθέσεις που ξεκίνησαν από το Λίβανο και τη Συρία, αλλά και με την αποστολή αεροπλανοφόρου από τις ΗΠΑ, τις δηλώσεις του Ερντογάν, το ενδεχόμενο εμπλοκής και του Ιράν στον πόλεμο, είναι πάρα πολύ επικίνδυνη εξέλιξη για την παγκόσμια σταθερότητα και φυσικά για την ασφάλεια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Την ακλόνητη πίστη του σε ένα οικονομικό μοντέλο που θέλει τη συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας στα χέρια μεγάλων επιχειρήσεων ελληνικών ή ξένων απέδειξε για μια ακόμη φορά ο Υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης. Αυτή τη φορά αποκλείοντας ουσιαστικά τους μικρούς ιδιοκτήτες από τις πλατφόρμες διαμοιρασμού, τύπου Airbnb.

Μέσα σε μια εβδομάδα ο Στέφανος Κασσελάκης μονοπώλησε τα μίντια και τα σόσιαλ μίντια. Ήταν μια έκρηξη δημοσιότητας που τον χαροποίησε ασφαλώς πάρα πολύ τον ίδιο, δεν κρύβει τη χαρά του άλλωστε και κινητοποίησε διάφορους πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσαν να πάρουν θέση υπέρ του ή - λίγοι - εναντίον του και υπέρ της Αχτσιόγλου. Το τι θα γίνει στο δεύτερο γύρο, αυτή την Κυριακή, είναι άγνωστο. Φαβορί είναι ο Κασσελάκης, αλλά δεν αποκλείεται πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ψήφισαν την προηγούμενη Κυριακή να πάνε τώρα και να ψηφίσουν την Αχτσιόγλου, οπότε μπορεί να δούμε ντέρμπι. Ανεξαρτήτως πάντως του ποιος θα εκλεγεί, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη ένα τόσο ισχυρό πλήγμα που η ενότητα του είναι αμφίβολη αν όχι αδύνατη, όποιος εκ των δυο κι αν εκλεγεί.

Η ελληνική οικονομία θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να ξεπεράσει τις καταστροφές από τις πλημμύρες κυρίως του θεσσαλικού κάμπου. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις θα χρειαστούν από τρία έως πέντε χρόνια για να επανέλθει ο κάμπος σε πλήρη παραγωγικότητα, το ζωικό κεφάλαιο της χώρας μειώθηκε σημαντικά, οι γεωργικές καλλιέργειες καταστράφηκαν, το ίδιο και πάρα πολλές επιχειρήσεις της περιοχής. Η ασφαλιστική αγορά θα πληρώσει μεγάλο τίμημα, πάνω από 1 δισ σε αποζημιώσεις, οι τράπεζες θα αντιμετωπίσουν νέα κόκκινα δάνεια λόγω της αδυναμίας των κατοίκων και των επιχειρήσεων της περιοχής να πληρώσουν τις δόσεις τους, ο προϋπολογισμός θα επιβαρυνθεί πολύ, τα έργα υποδομής που καταστράφηκαν πρέπει να αποκατασταθούν και να δημιουργηθούν επιπλέον νέα για να προστατεύσουν την περιοχή από ανάλογες βροχοπτώσεις στο μέλλον και φυσικά οι κάτοικοι θα πρέπει να αποζημιωθούν με μεγάλα ποσά για να αναστηλώσουν τις κατοικίες τους και για να ξαναφτιάξουν τις δουλειές τους. Πέραν αυτών, θα υπάρξουν σοβαρές ελλείψεις σε τρόφιμα (λαχανικά, κρέας, γάλα, τυριά κλπ) και σε γεωργικά είδη πράγμα που σημαίνει ότι θα έχουμε αύξηση των εισαγωγών για όλα αυτά που θα λείπουν.

Η μη τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας είναι πάγια τακτική στην ελληνική ακτοπλοΐα όπως και σε πάρα πολλές άλλες εταιρείες, ακόμη και στον κρατικό μηχανισμό και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Στην περίπτωση της τραγωδίας στον Πειραιά με τη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη από μέλη του πληρώματος του πλοίου Bleu Horizon της Attica group δεν ακολουθήθηκε το πρωτόκολλο ασφαλείας που επιβάλλει να είναι κλειστός ο καταπέλτης του πλοίου όταν αυτό ξεκινάει για να φύγει από το λιμάνι. Όσον αφορά στο γεγονός ότι μέλη του πληρώματος έσπρωξαν τον Καρυώτη στη θάλασσα ενώ το πλοίο είχε ήδη ξεκινήσει να απομακρύνεται από την αποβάθρα, είναι ενδεχόμενος δόλος και ξεφεύγει από κάθε λογική και κάθε πρωτόκολλο ασφαλείας. Η δικαιοσύνη έχει όλα τα στοιχεία για να κρίνει τους ενόχους της δολοφονίας. Είναι όμως αναγκαίο να κρίνει και το γιατί δεν τηρήθηκαν από τον καπετάνιο τα πρωτόκολλα ασφαλείας για το κλείσιμο του καταπέλτη και σε ποιό βαθμό ευθύνεται η πλοιοκτήτρια εταιρεία Attica Group για τη μη τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας .

Η ιστορία με τις παράνομες ομπρέλες στις παραλίες είναι κωμικοτραγική. Μόλις κατέφθασε ο εισαγγελέας στο νησί (δεν έχει σημασία σε ποιο) οι παραβάτες ξήλωσαν τις παράνομες ομπρέλες και ξαπλώστρες και τις στοίβαξαν σε μια άκρη της παραλίας. Οι παραλίες πήραν μια ανάσα τριών ημερών. Τη νύχτα της τρίτης προς τέταρτη ημέρα και μόλις ο εισαγγελέας έφυγε από το νησί, οι παραβάτες “ξαναφύτεψαν” τις παράνομες ομπρέλες. Οι τοπικές αρχές, δήμος και αστυνομία, δεν ασχολήθηκαν να τις ξαναβγάλουν, ίσως περίμεναν να ξαναέρθει ο εισαγγελέας να τις βγάλει πάλι εκείνος.
Το θέμα είναι εμφανώς κωμικό, ακόμη πιο κωμικό ήταν το θέαμα της νυχτερινής φύτευσης ομπρελών, αλλά είναι ταυτόχρονα και τραγικό διότι αποδεικνύει ότι η λύση του προβλήματος δεν είναι καθόλου εύκολη.