Για όσους μπορεί κάποιος να πεί ότι διακρίνονται για την σοφρωσύνη τους, πρέπει να αναγνωριστεί η επιφυλακτικότητά τους. Εκεί θα πρέπει όλοι να δουν πόσο ευμετάβλητο είναι το σκηνικό και πόσο μερικές παράμετροι μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα.

Ας δούμε κάποια παραδείγματα, βασισμένα σε δημοσιογραφικές πληροφορίες, οι οποίες  μεταφέρονται από την στήλη υπό την αίρεση - όπως πάντοτε - της επαλήθευσης ή διάψευσής τους.
Μία από αυτές τις πληροφορίες φέρει τον πρώην πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή να μην είναι διατεθειμένος να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για επανεκλογή του στην επόμενη Βουλή. Σημαίνει αυτό ότι εγκαταλείπει την πολιτική;

Προφανώς και όχι. Σημαίνει ότι κάτι περιμένει και εν όψει αυτού ενδεχομένως να επιδιώξει μία ηχηρή αποστασιοποίηση, με το βλέμμα στραμμένο στην "επόμενη ημέρα". Τι επίπτωση θα έχιε κάτι τέτοιο στην εκλογική προοπτική και επίδοση της ΝΔ θα πρέπει προφανώς να ληφθεί υπόψη.

Μία άλλη πληροφορία, φέρει τον επίσης πρώην πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, έτοιμο να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα, καθώς πιθανώς έχει πειστεί από το περιβάλλον του, ότι μία τέτοια κίνηση του εξασφαλίζει μία πολιτική παρουσία αξιοπρεπή και "επαναπατρίζει" στον χώρο της κεντροαριστεράς ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό ψηφοφόρων που αυτήν την περίοδο εμφανίζονται προσαρτημένοι στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι - παραδόξως μεν, αλλά πάντως με σαφήνεια - ο Παπανδρέου τείνει πλέον να εμφανιστεί αντιμνημονιακός, έστω και αν αυτός ξεκίνησε τα πάντα.

Τι σημαίνουν αυτά; Πολύ απλά, πότι το σκηνικό μέσα στο οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εθνικές εκλογές δεν το έχουμε δει ακόμη. Αν δηλαδή απλές αλλά αδιόρατες αυτή τη στιγμή κινήσεις όπως η αποστασιοποίηση Καραμανλή- που θα λειτουργούσε ενδεχομένως αρνητικά για την ΝΔ - ή η δυναμική επανεμφάνιση Παπανδρέου - που θα λειτουργούσε ως ανάχωμα στην μαζική προσχώρηση ψηφοφόρων στον ΣΥΡΙΖΑ - μπορούν να ανακατέψουν την τράπουλα, γίνεται σαφές πόσο καθοριστικοί μπορεί να είναι οι επόμενοι μήνες.