Αντί γι' αυτό, ίσως έιναι χρήσιμο να παρακολουθήσουμε λίγο αυτόν που κάποιοι θεωρούσαν τον πραγματικό φόβο και τρόμο για την χώρα και την Ευρώπη, αυτόν που προτιμά την έξοδο από το ευρώ, αυτόν που υπονομεύει την ευρωπαϊκή πορεία του ΣΥΡΙΖΑ: τον Παν Λαφαζάνη.
Μετά τις εσπευσμένες εξαγγελίες του περί τερματισμού της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, μείωση των τιμών του ρεύματος και διάφορα άλλα τέτοια, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας είχε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση. Την προηγούμενη Τρίτη τον επισκέφθηκε ο πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν στην Αθήνα, Ραχμάν Μουσταφάγεφ, συνοδευόμενος από τον διευθύνοντα σύμβουλο της SOCAR Energy Greece, Ανάρ Μαμάντοφ.
Οι Αζέροι ενδιαφέρονται, σε βαθμό που να «καίγονται» δηλαδή, για δύο μεγάλα επενδυτικά σχέδια: την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, ο οποίος μέσω Τουρκίας, Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας θα μεταφέρει το φυσικό τους αέριο στην Ευρώπη και την ΔΕΣΦΑ Α.Ε, τη οποία η SOCAR θέλει να εξαγοράσει.
Λίγο πριν τις εκλογές, οι άνθρωποι ήταν έτοιμοι να τα μαζέψουν και να φύγουν. Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά την συνάντηση με τον Λαφαζάνη, σκέφτονται μήπως και δεν φύγουν αμέσως.
Τι συνέβη; Προς γενική κατάπληξη και εκεί που όλοι ανέμεναν ότι ο νεοκομμουνιστής υπουργός θα είναι αυτός που θα τινάξει τα πάντα στον αέρα, ακουσαν μία ρεαλιστική τοποθέτηση, η οποία πέρασε στα χαμηλά καθώς τη φασαρία τώρα δεν την κάνουν οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι «ρεαλιστές».
Αμέσως μετά την συνάντηση αυτή, ο νέος υπουργός δήλωσε: Από μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης τόνισα ότι εμείς αποβλέπουμε στην ενίσχυση και την αναβάθμιση των σχέσεών μας με το Αζερμπαϊτζάν σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς. Το θεωρούμε ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα και για τις εξωτερικές μας σχέσεις, αλλά και για την οικονομική μας πολιτική. Ιδιαίτερα τόνισα την ανάγκη να έχουμε μια στενή σχέση στον ενεργειακό τομέα».
Μπαίνοντας δε στην ουσία, προσέθεσε: « Εμείς, όπως ξέρετε, είχαμε εκφράσει επιφυλάξεις σε σχέση με τους όρους της συμφωνίας για την διέλευση του αγωγού Φυσικού Αερίου TAP από τη χώρα μας, όσον αφορά τα Ελληνικά συμφέροντα. Ωστόσο, πάντα τονίζαμε ότι θέλουμε να περάσει ο αγωγός από τη χώρα μας. Στηρίζουμε, λοιπόν, τον TAP και τη διέλευσή του από την Ελλάδα. Θεωρούμε ότι αυτό συμφέρει την χώρα μας, συμφέρει την περιοχή μας και υποβοηθά πάρα πολύ την ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια στον ευρύτερο Ευρωπαϊκό χώρο.
Επισημαίνω ωστόσο, ότι η νέα Κυβέρνηση θα επιδιώξει με κάθε πρόσφορο μέσο να βελτιώσει τα οφέλη του συγκεκριμένου αγωγού, όσον αφορά τη χώρα μας. Και βεβαίως, συνολικά θα επιδιώξουμε να βελτιώσουμε τα οφέλη που προσφέρει ο TAP και για την Ελλάδα και για το Αζερμπαϊτζάν».
Τι είναι πάλι αυτό; Κωλοτούμπα ή ρεαλισμός;
Το καλύτερο όμως ακολουθεί. Μιλώντας για την ΔΕΣΦΑ ο υπουργός Ενέργειας, δήλωσε εμφατικά: «Όσον αφορά την ΔΕΣΦΑ Α.Ε. και την πώληση στη SOCAR, όπως ξέρετε αυτή η διαδικασία -παρά τη δική μας αντίθεση- έχει προχωρήσει. Βρίσκεται ίσως σε τελικό στάδιο, θα έλεγα. Ξέρετε όμως ότι έχουν εκφραστεί κάποια ερωτηματικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και το θέμα της πώλησης εξετάζεται από την Επιτροπή. Περιμένουμε την απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ε.Ε, προκειμένου να καθορίσουμε τις περαιτέρω κινήσεις μας σε σχέση με αυτή την υπόθεση. Αυτή είναι η θέση μας και αυτή τη θέση τόνισα και στον Πρέσβη του Αζερμπαϊτζάν και στον υπεύθυνο της SOCAR στην Αθήνα».
Για να μην το κουράζουμε: ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός αποδεικνύεται το πλέον αποδοτικό σύστημα διακυβέρνησης. Ο Λαφαζάνης δηλώνει την αντίθεσή του, αλλά ακολουθεί την «γραμμή», προχωρεί στις συμφωνίες, οι ενδιαφερόμενοι καθησυχάζονται, πεδίο συνεννόησης υπάρχει.
Πλην όμως, μας έχει προκύψει κάτι άλλο: η δυσάρεστη έκπληξη μπορεί να έλθει από αυτούς που κάποιοι θεωρούν ρεαλιστές...