Ως γνωστόν, η έξοδος από τον λαβύρινθο είναι μία και αν δεν την βρεις εγκαίρως, πλακώνει ο Μινώταυρος και το παιχνίδι τελειώνει.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς λοιπόν, όλα δείχνουν ότι ετοιμάζεται για μία συμφωνία άρον άρον, στην οποία θα περιλαμβάνονται τα γνωστά. Πιθανώς σε διαφορετικό πακέτο. Καταιγίδα φόρων μετά βεβαιότητας, αλλαγές στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά αναπόφευκτα, έστω κι αν γίνουν με κάποιες δεσμεύσεις σε αυτή τη φάση και υλοποιηθούν τους επόμενους μήνες και όχι αμέσως.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το σκηνικό που προδιαγράφεται για μία ακόμη φορά περιγράφεται με μία μεταφορά του προβλήματος στο εσωτερικό της χώρας και σε διάφορες κοκκορομαχίες: Ο Τσίπρας κατά του Σαμαρά και του Βενιζέλου, αυτοί οι δύο κατά του Τσίπρα, οι ομαδούλες της ΝΔ κατά του Σαμαρά, ο Τσίπρας αντιμέτωπος με τον Λαφαζάνη, ο ΣΥΡΙΖΑ κατά του εαυτού του.

Κοινώς: η χώρα και ο σοφός λαός της θα έλθουν για μία ακόμη φορά αντιμέτωποι με τις σοφές επιλογές τους. Ψήφισαν Τσίπρα ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και πάντως οι περισσότεροι με την ελπίδα ότι «θα κοπεί ο ΕΝΦΙΑ» - γιατί αυτό ήταν το πρόβλημά τους και τίποτε άλλο.

Για τον Τσίπρα οι επιλογές είναι πλέον δύο - και μόνο: είτε υπογράφει συμφωνία με συνθηκολόγηση άνευ όρων και έρχεται σε ρήξη με διάφορους έξαλλους (μεταξύ των οποίων ο Λαφαζάνης είναι ο πιο λογικός...) με όποιο ρίσκο και κόστος , είτε δεν υπογράφει την συμφωνία, έρχεται σε ρήξη με μία ολόκληρη χώρα και φεύγει νύχτα. Και για τις δύο περιπτώσεις, δεν θέλει και πολύ μυαλό για να δούμε τι είδους εξελίξεις θα ακολουθήσουν.

Μία κατάσταση lose-lose δηλαδή για τον Τσίπρα, με μοναδική μεταβλητή το αν η χώρα θα καταρρεύσει εντός των προσεχών ημερών ή θα κερδίσει πραγματικά λίγο χρόνο μπας και δει και αποφασίσει να στρίψει το τιμόνι και να αποφύγει τον γκρεμό. Την απόφαση αυτή μπορούν πλέον να την πάρουν μόνο οι επιβάτες του λεωφορείου. Ο οδηγός βρίσκεται στα πρόθυρα της λιποθυμίας.