Οι συνθήκες υπό τις οποίες θα γίνει η συνάντηση στην Σύνοδο Κορυφής της Ρίγα στις 21-22 Μαΐου θα είναι πρωτοφανείς.
Ο πρωθυπουργός έχοντας παίξει καθυστέρηση επί τέσσερις μήνες, θα προσέλθει χαμογελαστός στην συνάντηση και θα πει στην Μέρκελ κάτι σαν: «Ανγκελα, ήλθε η ώρα να πράξεις το χρέος σου. Εγώ το δικό μου το έπραξα. Έχω εξαντλήσει όλα τα διαθέσιμα, δεν μου έχει μείνει "μία" και τώρα είμαι ταπί και ψύχραιμος».
Η Μέρκελ θα τον κοιτάξει με το γνωστό παγωμένο βλέμμα, μπορεί και να χαμογελάσει συγκαταβατικά...
«Λοιπόν, Ανγκελα, καταλαβαίνεις; Αν δεν συμφωνήσεις με τους όρους μου, θα τινάξω την Ευρώπη στον αέρα. Δεν θα πληρώσω τα χρωστούμενα, θα γυρίσω στον λαό μου και θα σε κατηγορήσω για υπονόμευση της κυβέρνησης, της δημοκρατικά εκλεγμένης, στην χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία», πιθανώς να συνεχίσει ο Πρωθυπουργός.
Η Μέρκελ μάλλον θα παραμείνει ατάραχη. Μπορεί και να μην του πει και τίποτε, απλώς να τον χτυπήσει φιλικά στην πλάτη. «Θα τα πούμε, Αλέξη...».
Ο Τσίπρας θα γυρίσει στην πατρίδα και θα είναι έτοιμος να ζήσει το όνειρο. «Τώρα θα τους δείξω εγώ τι σημαίνει αριστερά. Δεν θα πληρώσω τίποτε τον Ιούνιο στους ξένους, θα τα δώσω όλα στους δικούς μου να πάνε διακοπές να κάνουν μπάνια στις ονειρεμένες ελληνικές θάλασσες. Ευκαιρία να πάω κι εγώ διακοπές επιτέλους γιατί φέτος κουράστηκα πολύ», θα σκέφτεται πιθανώς στην πτήση της επιστροφής.
Την επόμενη ημέρα θα πάρει τηλέφωνο τον Στουρνάρα. «Γιάννη, κάνε μου τη χάρη, όπως έκανες και τον Μάιο, βγάλε μου κάνα δισ. να πληρώσω τον κόσμο».
Ο Στουρνάρας, έκπληκτος θα του πει: «Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει μία, ούτε σάλιο που έλεγε και ο Λοβέρδος».
Θα περάσουν λίγες ημέρες.
Από το Βερολίνο, την Ουάσιγκτον και κάτι υπηρεσίες άγνωστες θα βγουν κάποιες ανακοινώσεις, αρχικά δυσερμήνευτες (κάτι σε: «μελετούμε τρόπους και σενάρια ώστε να αποφευχθεί το χειρότερο»), εν συνεχεία ξεκάθαρες: Οι δανειστές θα διαβεβαιώσουν ότι για λόγους αλληλεγγύης προς τη χώρα, ως μέλους της ΟΝΕ, θα αναλάβουν την τακτοποίηση των δανειακών της υποχρεώσεων. Όσο για το εσωτερικό της χώρας: «Η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση χωρίς την βοήθειά μας, την οποία άλλωστε δεν επιθυμεί».
Μετά ο Τσίπρας θα ψάχνει χρήματα για τα μπάνια του λαού. Δεν θα βρίσκει. Οι τράπεζες θα είναι ήδη σε καθεστώς ελέγχου διακίνησης κεφαλαίων. Ο Βαρουφάκης θα γελάει. Η Βαλαβάνη θα κλαίει. Ο Δραγασάκης θα κλειστεί στο γραφείο του για ώρες. Ο Φλαμπουράρης θα πίνει κουβάδες φρεντοτσίνο και Βούτσης μάλλον θα κοιμάται.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα θαυμάζει ένα πολύωρο σόου στο κανάλι της Βουλής, το οποίο μεταδίδει προηγούμενη συνεδρίαση και δείχνει μονοκάμερο την έδρα της Προέδρου.
«Δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε», θα θυμηθεί ο Αλέξης ότι κάποιος είχε πει κάποια στιγμή. «Ποιος το είχε πει, αλήθεια;», θα αναρωτηθεί για λίγο και μετά θα θυμηθεί: «Ο Λαφαζάνης ήταν...»