Κατά πληροφορίες, με φόντο τις αποφάσεις που έλαβαν για την διαχείριση της προσφυγικής κρίσης στο Αιγαίο Μέρκελ και Νταβούτογλου ερήμην του Τσίπρα, ο έλληνας πρωθυπουργός έχει προχωρήσει σε μία πρωτοφανή συναλλαγή με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες: να αποδεχθεί χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις το νέο καθεστώς της χώρας, να μην εγείρει οιοδήποτε θέμα από την στιγμή που θα επισημοποιηθεί η απομόνωση της Ελλάδας μέσω της μεταφοράς των ευρωπαϊκών συνόρων στην μεθόριο με την πΓΔΜ και να συμβιβαστεί με την μετατροπή της χώρας σε ένα ιδιότυπο non-state, με τους δανειστές της να ορίζουν την ύπαρξή της και το ΝΑΤΟ το καθεστώς ασφαλείας της.
Από την στιγμή που οι εξελίξεις αυτές οριστικοποιηθούν τις επόμενες εβδομάδες, αναμένεται να καταστεί φανερό και το αντικείμενο της «συναλλαγής με τον διάβολο».
Σύμφωνα με τις πηγές που επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες, η «διαλλακτική» στάση του Τσίπρα στο νέο καθεστώς οφείλεται στο αντάλλαγμα, το οποίο θα είναι η χαλάρωση της πίεσης για τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό ώστε νε μπορέσει η κυβέρνηση να περάσει το (ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενο και ατελέσφορο) σχέδιό της από την Βουλή. Κατά τα άλλα, υπάρχει ο Τόμσεν και η Λαγκάρντ για να θυμίζουν τα πραγματικά δεδομένα.
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαίνεται πως επιχειρεί με απόγνωση να κερδίσει χρόνο και να παραμείνει στην διαχείριση της εξουσίας όσο περισσότερο μπορέσει και με όποιο τίμημα απαιτηθεί - ακόμη και την ανατροπή του status quo στον «ζωτικό» χώρο της Ελλάδας.
Το ζητούμενο υπό αυτές τις συνθήκες είναι να μπορέσουν οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης ή όσοι σχεδιάζουν και μελετούν νέα σχήματα και νέες πολιτικές κινήσεις, να διαβλέψουν τον πολιτικό χρόνο της εξέλιξης. Με δεδομένη την γεωπολιτική κρίση στην περιοχή είναι πιθανό οι σύμμαχοι και δανειστές της Ελλάδας να μην επιθυμούν αυτήν την στιγμή ακραίες εξελίξεις, μέχρις ότου βεβαιωθούν ότι υπάρχει αξιόπιστη πολιτική εναλλακτική.
Το λογικό κατά πολλούς θα ήταν πως η κυβέρνηση, στο σημείο που έχει περιέλθει μόλις πέντε μήνες μετά την επανεκλογή της, δύσκολα θα κατορθώσει να μακροημερεύσει.
Πλην όμως, οι μεθοδεύσεις της και ο επιθετικός και βίαιος (από κοινωνικής και πολιτικής απόψεως) τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται και διαχειρίζεται την εξουσία, δείχνουν ότι το σενάριο της εξόδου και την παραίτησης έστω και δια των εκλογών, δεν είναι ισχυρό πλέον.
Η κυβέρνηση Τσίπρα φαίνεται ότι, ακόμη και αν μετά τα capital controls «καταπίνει« και τα border controls, θα δώσει τα πάντα για να παραμείνει στην εξουσία.
Σε αυτήν την συνθήκη, όσοι την αντιπολιτεύονται ή φιλοδοξούν να το κάνουν, οφείλουν να είναι προσεκτικοί, διορατικοί, ψύχραιμοι και ρεαλιστές προκειμένου να μην «καούν» α λα Γ. Παπανδρέου και ΚΙΔΗΣΟ.
Μπορεί σήμερα η ανίερη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να μοιάζει εύθραυστη, όμως κανείς δεν ξέρει αν ο χρόνος ζωής της να είναι μακρότερος από ό,τι νομίζουμε ή αν οι εξελίξεις θα αιφνιδιάσουν για μία ακόμη φορά την πολιτική τάξη της χώρας.