Να καλλιεργήσει κλίμα, να διαμορφώσει συνθήκες και να προετοιμάσει το έδαφος για τα όσα επίκεινται. Κατά κύριο λόγο δηλαδή, την ψήφιση ενός ακόμη πακέτου σκληρών και ατελέσφορων μέτρων, τα οποία θα κλείσουν μεν την αξιολόγηση, αλλά θα έχουν προφανώς αρνητική επίδραση στην οικονομία. Και φυσικά, μαζί με τις κοινωνικές ομάδες που θα υποστούν τις επιπτώσεις, θα πλήξουν πολιτικά την κυβέρνηση, όπως και όλες τις προηγούμενες.
Εν όψει αυτών, οι Τσίπρας και Καμμένος αποδύθηκαν την νύχτα της Τρίτης σε μία ακατάσχετη όσο και αόριστη σκανδαλολογία, η οποία όπως έγινε φανερό αποσκοπούσε στην έξαψη των παθών και στην τόνωση του όποιου φρονήματος των βουλευτών που τους στηρίζουν.
Πρόκειται για απαραίτητη προϋπόθεση καθώς - αν όλες οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν - τις προσεχείς εβδομάδες θα υπάρξει μία κάποια συμφωνία με τους δανειστές και η κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και την φορολογία, ενδεχομένως και τις ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια.
Κατά τον τρόπο αυτό όλοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου (έστω και αν ο δεύτερος κυβερνητικός εταίρος αλλάξει κάποια στιγμή ρόλο) εισέρχεται σε μία τελική ευθεία. Κατά πάσα βεβαιότητα, αυτή θα χαρακτηριστεί από την φθορά της και την απώλεια αξιοπιστίας, ακόμη και έναντι εκείνων που αμετανόητοι εξακολουθούν να θαυμάζουν τον νεαρό πρωθυπουργό και να αποδίδουν όλα τα δεινά αυτής της χώρας στις προηγούμενες κυβερνήσεις από την Επανάσταση του 1821 κι έπειτα.
Σε αυτές τις συνθήκες, το ερώτημα είναι πόσο θα διαρκέσει αυτή η φάση της φθοράς, πόσο ταχεία θα είναι η εξέλιξη, πώς θα εκδηλωθούν οι αντιδράσεις και πότε θα ξεκινήσει ο κατά πολλούς αναπόφευκτος νέος κύκλος κυβερνητικής κρίσης.
Είναι φανερό ότι οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί - δανειστές της Ελλάδας εξακολουθούν να δίνουν χρονικά και πολιτικά περιθώρια στην σημερινή κυβέρνηση, θεωρώντας πώς ένας νέος κύκλος έντασης και βεβιασμένων παρεμβάσεων, θα σημάνει νέο πισογύρισμα, νέες καθυστερήσεις, περιπλοκές και αστάθεια (δεδομένης και της προσφυγιοκής κρίσης, στην οποία η κυβέρνση Τσίπρα έχει αποδεχθεί όλα τα αμφιλεγόμενα σχέδια της Ευρώπης).
Η σημερινή κυβέρνηση, όπως φαίνεται στα λεγόμενα πολλών εκπροσώπων της, «βλέπει» το τέλος της να έρχεται αλλά προσπαθεί απλώς να το μεταθέσει στον χρόνο, χωρίς να γνωρίζει ακριβώς το πώς.
Η ασφαλής μέθοδος είναι όπως πάντα η αλλαγή της δημόσιας συζήτησης και η στροφή προς άσχετα θέματα, όπως η διαπλοκή ή η εξαγγελία για σύσταση εξεταστικών επιτροπών. Ετσι θα συντηρείται το κλίμα πόλωσης και θα δίνονται αφορμές για άκαιρες, αλλά έντονες αντιπαραθέσεις.
Φαίνεται όμως πως για μία ακόμη φορά, η πολιτική ζωή σύντομα θα μπει σε θερινούς ρυθμούς, χωρίς να έχει λυθεί κανένα πρόβλημα και χωρίς να διαφαίνεται κάποια αληθινή διέξοδος, έπειτα από περίπου έξι χρόνια περιδίνισης στα μνημόνια και την παιδαριώδη διαχείρισή τους.
Το τι θα επακολουθήσει το φθινόπωρο, αν τα χρονοδιαγράμματα τηρηθούν και οι σημερινές δεσμεύσεις επαληθευτούν, θα είναι η επόμενη μεγάλη έκπληξη και μάλλον δεν θα εξαρτάται από τις διαθέσεις του Τσίπρα, αλλά από τον βαθμό απογοήτευσης και τα αδιέξοδα όσων πληρώνουν τον λογαριασμό.