ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Αλέξης Τσίπρας: Μία ευρωπαϊκή μετριότητα

22:28 - 11 Μαϊ 2016
Στην Ευρώπη που πελαγοδρομεί και όπου τα τελευταία χρόνια τα θεσμικά της θεμέλια έχουν αρχίσει να τρίζουν, αφού οι εξουσίες και οι αρμοδιότητες έχουν μεταφερθεί σε όργανα όπως το Eurogroup ή οι άτυπες πενταμερείς, επταμερείς ή πάντως ολιγομερείς συναντήσεις ηγετών, η «ακτινογραφία» του συσχετισμού ισχύος δίνει μία εικόνα αντιπροσωπευτική της σύγχυσης.

Με βάση έρευνα που διενήργησε η ιντερνετική πολιτική επιθεώρηση Politico με μία σειρά εναλλακτικά κριτήρια, η επιβεβαίωση της εντύπωσης που πολλοί έχουν είναι απόλυτη, ενώ άλλα στοιχεία άγνωστα στους περισσότερους αναδύονται. 

Με βάση την έρευνα, απόλυτη κυρίαρχος της Ευρώπης είναι προφανώς η Ανγκελα Μέρκελ, ενώ σε κομβικό παίχτη της Ενωσης έχει αναδειχθεί ο Ματέο Ρέντσι, σε βαθμό αντίστοιχο με τον Ντέιβιντ Κάμερον. 

 

Στην ομάδα των ισχυρών, αλλά χαμηλότερα εμφανίζονται επίσης ο Φρανσουά Ολάντ, ο Μαρκ Ρούτε (πρωθυπουργός της Ολλανδίας), αλλά και ο Αχμέτ Νταβούτογλου και ο Βίκτορ Ορμπαν (Ουγγαρία). 

 

Με βάση τα στοιχεία της έρευνας, ενδιαφέρον παρουσιάζει η εικόνα για τον Αλ. Τσίπρα. 

Η θέση του μεταξύ των ηγετών της Ενωσης είναι μάλλον αδιάφορη (κατατάσσεται κάπου στο μέσον, σε επίπεδο ανάλογο με τους Μπεάτα Σίντλο (Πολωνία) Μπόχουσλαβ Σόμποτκα (Τσεχία) και Γιούχα Σίπιλε (Φινλανδία). 

 

Παρά την όχι και τόσο απογοητευτική αυτή επίδοση όμως, η ποιοτική αξιολόγηση του Ελληνα Πρωθυπουργού είναι κόλαφος. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Politico για τον Αλ. Τσίπρα: «οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν χάσει την υπομονή τους γι' αυτόν και τα μοναδικά μέσα πολιτικής επιρροής που διαθέτει είναι η προσφυγική κρίση και η βόμβα του Grexit». Κοινώς, ο Τσίπρας «το έχει κουράσει». 

 

Για την καλύτερη κατανόηση, τα εναλλακτικά κριτήρια με βάση τα οποία η συντακτική ομάδα του Politico αξιολόγησε τους ηγέτες της Ενωσης είναι μεταξύ άλλων τα εξής: 

-         πόσο σταθερή είναι η κυβέρνησή τους (για παράδειγμα οι μετέωρες και προσωρινές κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Ιρλανδίας αξιολογούνται αρνητικά)

-         ασκεί ο ηγέτης πραγματικά διακυβέρνηση και καθορίζει την πολιτική ατζέντα; 

-         Έχει μία συνεπή στρατηγική;

-         Αξιώνει ειδική μεταχείριση, όπως η Ελλάδα και η Βρετανία ή είναι «ομαδικοί παιχτες», όπως συμβαίνει με την κυβέρνηση του Βελγίου;

-         Εγείρουν διαρκώς πολιτικά ζητήματα, όπως κατά κόρον κάνει η Ελλάδα;

-         Ποια είναι τα ισχυρά τους σημεία, με βάση το μέγεθός τους.

Υπό αυτούς τους όρους, η αξιολόγηση του Αλ. Τσίπρα και η κατάταξή του στην ευρωπαϊκή μετριότητα, μπορεί να μην εκπλήσσει. 

 

Όμως σίγουρα βοηθάει στο να αντιληφθεί ο ίδιος κάτι (αν οι τυχάρπαστοι σύμβουλοί του παρακολουθούν τέτοιου είδους δημοσιεύματα): ότι δεν αλλάζει την Ευρώπη και ούτε και πρόκειται.

Τελευταία τροποποίηση στις 09:06 - 12 Μαϊ 2016
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.