Ο Ρούντι Ρινάλντι, ένα από τα πρόσωπα που συμπαρατάχθηκαν χωρίς κανείς να το περιμένει με τον Αλ. Τσίπρα και εν συνεχεία αποχώρησε μετά την μνημονιακή στροφή του Ιουλίου 2015, εξέδωσε ένα βιβλίο με χαρακτηριστικό τίτλο: «Ασχημη περίοδο διαλέξατε να διαφωνήσετε…». Είναι μία φράση που ο Αλ. Τσίπρας είπε στον συγγραφέα τον Οκτώβριο του 2014, όσο ετοιμαζόταν να καβαλήσει το λευκό άλογο που θα τον οδηγούσε στην εξουσία.
Στο ίδιο βιβλίο περιγράφεται η στρατηγική της πορείας προς τις εκλογές του Ιανουαρίου και καταγράφεται μία ακόμη εντυπωσιακή φράση του Τσίπρα: «θα στηρίξω την στρατηγική μου έστω και σε σάπια σανίδια»....
Στην συγκυρία της δημοσιοποίησης του σχεδίου Χ, τα όσα αναφέρει ο Ρινάλντι στο βιβλίο του για το πραγματικό σχέδιο της κυβέρνησης Τσίπρα, εξηγούν πολλά. Ισως και το πώς εν τέλει οδηγήθηκε η τυχοδιωκτική κυβέρνηση στο σχέδιο Χ και πάντως, το πώς οι άνθρωποι ήταν εξ αρχής και παρέμειναν επί μακρόν εκτός τόπου και χρόνου.
Το πραγματικό αυτό σχέδιο περιγράφεται σε ένα εσωκομματικό non paper της ομάδας Δραγασάκη, το οποίο συντάχθηκε τον Αύγουστο του 2014. Εκεί φαίνεται ξεκάθαρα πώς η χώρα έπλεε πλησίστια προς τον βράχο, χωρίς οι καπετάνιοι να έχουν συναίσθηση του κινδύνου.
Σύμφωνα με το σενάριο που περιγράφεται στο non paper αυτό, το οποίο μάλιστα προκρίνεται και ως συμβιβαστικό, αναλύονται κάποια βήματα και ενέργειες.
Αναφέρεται μεταξύ άλλων η εξής σρατηγική επιλογή: «Η ελληνική κυβέρνηση παγώνει κάθε συζήτηση με την τρόικα και συντάσσει ίδιο Μνημόνιο Νέας Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής, το οποίο και καταθέτει για συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής. Οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωζώνης δεν αντιδρούν αρνητικά και καλούν κατά τις συνεδριάσεις των Συμβουλίων Υπουργών, του Συμβουλίου ECOFIN και του Eurogroup, ζητώντας ad hoc διευκρινίσεις επί της ακολουθητέας πολιτικής της νέας κυβέρνησης».
Κατόπιν αυτών, εκφράζεται η άποψη ότι «η Κοινότητα αποδέχεται αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για πάγωμα πληρωμών τόκων και χρεολυσίων…», ότι «οι διεθνείς χρηματαγορές δεν αντιδρούν…», αλλά και ότι: «Εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να καλύψει τους τόκους και τα χρεολύσια του ιδιωτικού χρέους από τις διεθνείς χρηματαγορές, τότε η νέα κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να θέσει το θέμα στο Eurogroupκαι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Τότε η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει τα προβλεπόμενα από τις ιδρυτικές συνθήκες των χρηματοδοτικών θεσμών που έχουν δημιουργηθεί στην Ευρωζώνη, δηλαδή να υπογράψει νέα μνημόνια. Μη αποδεχόμενη την λογική αυτή, η νέα κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να εξαγγείλει αναστολή πληρωμών τόκων και χρεολυσίων για το ιδιωτικό χρέος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή χρεοκοπία της χώρας, προσφυγές στα αρμόδια δικαστήρια κατά το Δίκαιο των ομολόγων και κρατικών χρεογράφων που κατέχουν οι ιδιώτες».
Υπό αυτούς τους όρους, και εφόσον φαίνεται πως αυτό ήταν το σενάριο που επελέγη, γίνεται αντιληπτό ότι η χρεοκοπία με ηρωικούς όρους, ήταν πάντα μία φαντασίωση της κυβέρνησης Τσίπρα. Πλην όμως δεν συνέπιπτε με τις «ανέραστες» προσεγγίσεις των εταίρων... Ισως κάπως έτσι φτάσαμε στο να συζητούν οι ίδιοι ερασιτέχνες και τυχοδιώκτες για το πώς θα κατεβάσουν τον Στρατό στους δρόμους. Πιθανότατα, δε, από φόβο.