Όπως και κάποιες αναμνήσεις για το πώς στάθηκε απέναντι στο «τέρας» η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες.
Κατ’ αρχάς, ο κατά τα άλλα αδόκιμος όρος αποδίδεται στον Κων. Μητσοτάκη, ο οποίος ισχυριζόταν το 1993 ότι «η διαπλοκή» έριξε την κυβέρνησή του. Η τραγική ειρωνεία ήταν πως λίγα χρόνια νωρίτερα, μία κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ του Μητσοτάκη με τον Συνασπισμό (πρόδρομο του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ…) με Πρωθυπουργό τον αείμνηστο Τζαννετάκη, ήταν αυτή που έδωσε τις άδειες για να λειτουργήσουν τα ιδιωτικά κανάλια, τα οποία έκτοτε θεωρούνται βασικοί πόλοι ισχύος της «διαπλοκής». Ως προς αυτό, η αριστερά δεν μπορεί να υπερασπίζεται και πολύ πειστικά την παρθενία και την αγνότητά της.
Είχε προηγηθεί βεβαίως ο Ανδρέας. Παπανδρέου, ο οποίος έχοντας πάντα πρόβλημα με τα συγκροτήματα του Τύπου, επιχείρησε να σπάσει το τραστ, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Εν συνεχεία, θυμάται κάποιος ότι όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις είχαν τα ζητήματά τους με την «διαπλοκή». Εν τέλει όμως όλοι κάπου σκόνταφταν. Συμπτωματικά δε, το πρόβλημα τα τελευταία χρόνια εστιάζεται σε ένα συγκεκριμένο κανάλι, το οποίο βρέθηκε κατά περιόδους στο στόχαστρο όλων.
Με το "διαπλεκόμενο" Mega είχε π.χ. πρόβλημα ο Κ. Σημίτης, όταν η Μαλβίνα Κάραλη του είχε αλλάξει τα φώτα από την συχνότητά του και τις εκπομπές της.
Με το ίδιο κανάλι είχε πρόβλημα όμως και Κ. Καραμανλής, ο οποίος αρχικώς ανακοίνωσε ότι θα διαλύσει τους «νταβατζήδες» (εργολάβους, καναλάρχες και όποιους άλλους…) και στη συνέχεια απολάμβανε την στήριξη που του παρείχαν οι ίδιοι σχεδόν χωρίς προσχήματα.
Με την διαπλοκή και το Mega είχε φυσικά πρόβλημα και ο Γ. Παπανδρέου, παρά το γεγονός ότι αυτό όπως και άλλα κανάλια τον παρουσίασαν ως Μεσσία το 2004, όταν έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ στο πεζοδρόμιο της Αναγνωστοπούλου, έξω από το σπίτι του Σημίτη. Όμως αργότερα, μετά την δεύτερη εκλογική ήττα στις εκλογές του '07 όλοι αυτοί στήριξαν τον Βαγγ. Βενιζέλο. Και έτσι προσέφεραν στον Γιώργο έναν εξαιρετικό (βολικό) αντίπαλο και ένα τέλειο story για την παραμονή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (όση σημασία έχει η σύμπτωση με τα όσα εξελίσσονται σήμερα, στο πλευρό του Παπανδρέου την περίοδο εκείνη βρισκόταν ο Ν. Κοτζιάς, ινστρούχτορας του Πρωθυπουργού και ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Τσίπρα).
Η αλήθεια είναι ότι ο μόνος που δεν μίλησε ποτέ για διαπλοκή είναι ο Αντ. Σαμαράς… Γιατί;
Ο Τσίπρας όμως δεν κάνει τίποτε άλλο, παρά να μιλάει γι’ αυτό. Η διαπλοκή φταίει για την Τουρκοκρατία, τα ξερονήσια, τις εξορίες, τον θάνατο του Βελουχιώτη, την πτώση του Τείχους, το ελληνικό χρέος, το μνημόνιο, τα τρία κακά της μοίρας μας και μάλλον για το ότι δεν φοράει γραβάτα…
Και εφόσον είναι έτσι, ο Τσίπρας διαλύει την διαπλοκή, δηλαδή το Mega – αφού είναι φανερό ότι αυτή είναι η βασική του επιδίωξη.
Στη θέση του όμως στήνει κάτι… καθαρό. Πόσοι το πιστεύουν;
Ένα άλλο κανάλι (ίσως και δύο ή τρία), που το προσφέρει σε έναν εργολάβο του περιβάλλοντός του, έστω και αν αυτός ελέγχεται για πολλά, ακόμη και ποινικά.
Επίσης, σε έναν άλλον, ο οποίος διώκεται για διάφορα άλλα ποινικά, όμως είναι παράγων του ποδοσφαίρου, έστω κι αν του έχει απαγορευτεί να πλησιάζει στα γήπεδα.
Στο ποιος θα επιβιώσει από αυτήν την μάχη, δύσκολα θα στοιχημάτιζε κανείς στην σημερινή συγκυρία.
Όμως πολλοί θα πόνταραν τα λεφτά τους σε αυτό: όταν και αυτή η κυβέρνηση πέσει, θα φταίει η διαπλοκή.