Το πλέον απογοητευτικό στοιχείο που αναδείχθηκε με την προσωπική Ολυμπιακή επιτυχία της Αννας Κορακάκη είναι η αδυναμία του διαδικτυακού προλεταριάτου της χώρας (δηλαδή της μάζας των πολιτών της), να αντιληφθεί και να διαχειριστεί την πραγματικότητα.

Το ενδοκυβερνητικό αλαλούμ, όπως καταγράφεται στον νεκρό πολιτικό χρόνο του κατακαλόκαιρου, είναι εκ πρώτης όψεως εντυπωσιακό.

Για την κυβέρνηση της Αριστεράς πράγματι, ισχύει: το καλοκαίρι του 2016 δεν έχει διακοπές.

Ο εκλογικός νόμος ψηφίστηκε, ο χρόνος εφαρμογής του μετά τις επόμενες εκλογές προμηνύει πολιτική αναστάτωση και εκκρεμότητα καθώς είναι σαφές πως ό,τι και να γίνει κάποια στγμή στο εγγύς μέλλον ο σχηματισμός κυβέρνησης στην Ελλάδα θα είναι αδύνατος, όμως έως τότε πολλά άλλα θα έχουν αλλάξει τα δεδομένα.

Πόλεμος στην Συρία, επιθέσεις των τρομοκρατών του ISIS με χτυπήματα στο ψαχνό σε ευρωπαϊκό έδαφος, Brexit, απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία. Διδοχικές δραματικές εξελίξεις, στο ευρύτερο γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον της Ελλάδος, που δείχνουν πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες και πόσο η χώρα έχει ανάγκη την σταθερότητα - αν μη τι άλλο.

Καθώς η κυβέρνηση και το Μέγαρο Μαξίμου εκδίδουν καθημερινώς, πλέον, ανακοινώσεις και σχόλια για την «διαπλοκή» που είναι έτοιμοι να πατάξουν και να διαλύσουν, μία μικρή αναδρομή στην ιστορία του όρου, έχει την αξία της.

Η πονηριά με την οποία η κυβέρνηση προετοιμάζεται για τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι αντίστοιχη και ανάλογη με το θράσος που χαρακτηρίζει πολλούς από τους αξιωματούχους της.