Σήμερα, σχεδόν ένας στους τρεις Έλληνες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού. Το φαινόμενο αυτό δεν σχετίζεται μόνο με τη διατήρηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα, αλλά και με την ανατροπή της ισορροπίας μεταξύ της πλήρους και των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Σήμερα, το ένα τρίτο των εργαζομένων αμείβεται με ποσά που δεν επαρκούν για την κάλυψη βασικών αναγκών διαβίωσης.
Είναι απαραίτητη, στο πλαίσιο αυτό, η εφαρμογή ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, με μέτρα όπως η λειτουργία ενός αξιόπιστου μόνιμου συστήματος διάγνωσης αναγκών εργασίας, που θα αποτυπώνει τις πραγματικές ανάγκες των επιχειρήσεων σε ειδικότητες και δεξιότητες, καθώς και η δημιουργία συστήματος σχεδιασμού και αξιολόγησης των πολιτικών απασχόλησης, με τη συμμετοχή φορέων της πολιτείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών εταίρων και των φορέων της αγοράς. Υπάρχει, επίσης, ανάγκη αναβάθμισης της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, με αποτελεσματικότερη αξιοποίηση θεσμών, όπως το σύστημα της Μαθητείας, το οποίο μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για την αύξηση της απασχόλησης των νέων, εδραιώνοντας τη σύνδεση μεταξύ της μαθησιακής διαδικασίας και της αγοράς εργασίας.
Τα μέτρα αυτά, ωστόσο, θα πρέπει να συνοδευτούν από γενναίες μεταρρυθμίσεις, με σκοπό να ενθαρρυνθεί η αύξηση της καταγεγραμμένης απασχόλησης και η βελτίωση των εισοδημάτων των εργαζομένων. Πάγιο αίτημα της αγοράς ο εξορθολογισμός των ασφαλιστικών, με μείωση των συντελεστών και ταυτόχρονη καθιέρωση πλαφόν που δε θα ξεπερνά για τα υψηλά εισοδήματα τα 1.000 ευρώ. Επίσης, η Επιμελητηριακή Κοινότητα έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τη ριζική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, με σταδιακή μετάβαση σε ένα σύστημα τριών πυλώνων,
Απαραίτητη είναι, επίσης, η ολοκλήρωση της προσαρμογής της εργατικής νομοθεσίας στα ευρωπαϊκά δεδομένα, με επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κατόπιν συμφωνίας εργοδοτών και εργαζομένων, αλλά και η απλοποίηση και κωδικοποίησή της, ώστε να μειωθεί η γραφειοκρατική επιβάρυνση και το κόστος συμμόρφωσης για τις επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να προβλεφθούν και να εφαρμοστούν αυστηροί κανόνες για την αδήλωτη και απλήρωτη εργασία, καθώς και την παραβατική συμπεριφορά εργοδοτών έναντι εργαζομένων. Ζητούμενο για την αγορά είναι, επίσης, η επιβράβευση των συνεπών επιχειρηματιών, με μέτρα όπως η δημιουργία του Λευκού Μητρώου που προωθεί η κυβέρνηση.
Η προσπάθεια για τόνωση της απασχόλησης και συνεκτική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, θα είναι ιδιαίτερα απαιτητική και δύσκολη. Είναι όμως μια προσπάθεια που οφείλουμε στις τωρινές, αλλά και στις επόμενες γενιές. Με γνώση και συνένωση δυνάμεων, μπορούμε να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για μια ανάπτυξη, η οποία θα δημιουργεί ευκαιρίες και προοπτικές για όλους.