ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ευρώπη “γουρούνι-στο-σακκί”

09:00 - 21 Μαρ 2014
Κωνσταντίνος Τσίμας

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσίμας

Κατά την πρόσφατη σύνοδο της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (την περασμένη εβδομάδα), υιοθετήθηκε ένα σημαντικότατο ψήφισμα. Οι Ευρωβουλευτές υπογράμμισαν ότι, σύμφωνα με το περιεχόμενο της Συνθήκης της Λισσαβώνας που τίθεται σε ισχύ με τις επικείμενες ευρωεκλογές, οι ηγέτες των κρατών-μελών και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τη βούληση των ευρωπαίων πολιτών όπως θα αποτυπωθεί στις ευρωεκλογές του Μαϊου 2014 κατά την επιλογή των προτεινόμενων Επιτρόπων της Ε.Ε. Το Ευρωκοινοβούλιο απαιτεί λοιπόν όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός Επιτρόπων να προέρχονται από τα (νεο)εκλεγμένα μέλη του.

 


Η υπενθύμιση-απαίτηση είναι απολύτως λογική και συνάδει με το πνεύμα της Συνθήκης της Λισσαβώνας. Μετά λοιπόν την προεπιλογή -από τις πολιτικές κοινοβουλευτικές ομάδες- των υποψηφίων για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Ευρωκοινοβούλιο επιθυμεί να διασφαλίσει ότι το πέρασμα σε μια φάση αμεσότερης επιλογής των ηγετικών στελεχών της Ένωσης από τους ευρωπαίους πολίτες-ψηφοφόρους θα αφορά και τους Επιτρόπους.

Η κίνηση αυτή αναμένεται, εκτός των πολιτικών σημαινομένων, να ενδυναμώσει ουσιαστικά και το κύρος των Επιτρόπων εντός των οργάνων και μηχανισμών της Ε.Ε. Δεν τέθηκε φυσικά κάποιος όρος "προϋπηρεσίας" -αυτό θα ήταν υπερβολικό. Ούτως ή άλλως όμως, η έγκριση των προτεινομένων Επιτρόπων επαφίεται πάντοτε στο Ευρωκοινοβούλιο, μετά από μία αρκετά αυστηρή διαδικασία Ακροάσεων. Έχει συμβεί στο παρελθόν προτεινόμενοι να απορριφθούν και να ζητηθεί εναλλακτικός υποψήφιος από την αντίστοιχη κυβέρνηση. Η σαφής επισήμανση του προσφάτου ψηφίσματος σίγουρα θα ευαισθητοποιήσει τις εθνικές κυβερνήσεις ώστε να αποφευχθούν υποψηφιότητες που απλώς εξυπηρετούν εσωκομματικές ισορροπίες ή ανταλλάγματα, άσχετες με τη βαρύτητα του ρόλου των Επιτρόπων.

 

Το ψήφισμα αυτό θέτει, για εμάς τους Έλληνες, ένα ζήτημα το οποίο συζητείται, ενδεχομένως, κάθε πενταετία, κατά την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών, και μετά ξεχνιέται. Το ζήτημα αφορά την ιδιαίτερη οπτική η οποία απαιτείται από κάθε ευρωβουλευτή στα θέματα εθνικής και, ιδιαίτερα, κομματικής ένταξης. Διότι, ναι μεν οι Έλληνες ευρωβουλευτές εκλέγονται σε εθνικό επίπεδο μέσω ενός κομματικού ψηφοδελτίου (μέχρι σήμερα δε με σειρά κατά την απόλυτη διακριτική ευχέρεια του κομματικού αρχηγού), στο Ευρωκοινοβούλιο όμως γίνονται μέλη μιας εκ των 7 ευρωκοινοβουλευτικών ομάδων, στις οποίες συμμετέχουν τόσο βουλευτές από άλλα κράτη-μέλη όσο και (πιθανώς) βουλευτές άλλου κόμματος από την Ελλάδα. Οι ευρωκοινοβουλευτικές ομάδες δεν είναι απλά σύνολα ιδεολογικά όμορων εθνικών ομάδων αλλά θεσμικά «εργαλεία» με συνέχεια και συμπεφωνημένα πολιτικά μανιφέστα (με θέσεις και στόχους), τα οποία σέβονται, τηρούν και επιδιώκουν να υλοποιήσουν. 

Θα'πρεπε να είναι αυτονόητη, λοιπόν, η βαρύνουσα σημασία της ένταξης των ευρωβουλευτών στην κοινοβουλευτική ομάδα της οποίας οι θέσεις εκφράζουν το ευρωπαϊκό όραμα του κόμματος από το οποίο προέρχονται. Ή τέλος πάντων είναι όσο το δυνατόν εγγύτερα σ' αυτές τις θέσεις, θέσεις σαφείς και ήδη διαθέσιμες. Επιπλέον, ειδικά μετά τις επερχόμενες ευρωεκλογές, η ένταξη αφορά και την πρώτη-πρώτη ψηφοφορία που θα λάβει χώρα, με σκοπό την εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το πρώτο καθήκον του νέου Κοινοβουλίου. Δεν φαντάζει ούτε λογική ούτε πρέπουσα η στάση του νεοεμφανισθέντος "Ποταμιού" (του Σταύρου Θεοδωράκη) να κατεβάσει ευρωεκλογικό ψηφοδέλτιο μεταθέτοντας την ένταξη τυχόν επιτυχόντων υποψηφίων του σε κάποια κοινοβουλευτική ομάδα στο απώτερο μέλλον, κατόπιν έρευνας και διαβουλεύσεων, με την δικαιολογία ότι καμιά δεν είναι της αρεσκείας του. Ανεξάρτητοι ευρωβουλευτές βεβαίως υφίστανται ―δεν απολαμβάνουν όμως καμιά στήριξη από οργανωμένη ομάδα, γεγονός εξαιρετικά αρνητικό όταν στην ατζέντα τους περιλαμβάνονται προτάσεις για σημαντικές αλλαγές στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Χωρίς ευρεία στήριξη, δεν περνούν οι προτάσεις...

 

Εξίσου αυτονόητη θα έπρεπε να είναι και η αποστασιοποίηση των εθνικών εκλογικών σχημάτων από τις τοπικές πολιτικές αντιπαραθέσεις, ως ένδειξη της αυξημένης ευθύνης των υποψήφιων ευρωβουλευτών έναντι του συνολικού ευρωπαϊκού πληθυσμού υπέρ των συμφερόντων του οποίου θα κληθούν να επιχειρηματολογήσουν και να αγωνισθούν επί πέντε έτη. Όπου βεβαίως αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο οι μεν Ιταλοί αριστεροί να επιδεικνύουν την μέγιστη δυνατή "ευρωπαϊκότητα" στο ψηφοδέλτιό τους, περιλαμβάνοντας το όνομα (και, κατ' επέκταση, το όραμα) του υποψηφίου της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας όπου ανήκουν (δηλαδή, του Αλέξη Τσίπρα) στον τίτλο του εθνικού ψηφοδελτίου τους, ενώ την ίδια στιγμή ο υποψήφιος αυτός τους "αδειάζει" καλώντας τους οπαδούς του να μετατρέψουν την σοβαρότατη αυτή εκλογική διαδικασία σε ..δημοψηφισματικού χαρακτήρα απόρριψη των Μνημονίων και της κυβέρνησης! Η πράξη αυτή δεν υποβιβάζει απλώς το κύρος της όλης εκλογικής διαδικασίας, δείχνει συνάμα και αδυναμία κατανόησης βασικών πρωτοκόλλων δημοσίων σχέσεων...

 

Οι προκλήσεις του άμεσου μέλλοντος για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σημαντικότατες. Αν και η ποιοτική σύνθεση του εθνικού μας Κοινοβουλίου δεν μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ως προς τις επιμέρους επιλογές των κομμάτων που θα περιληφθούν τελικά στα ευρωψηφοδέλτια, πάντα θα υπάρχει χώρος για άτομα με γνώσεις, εμπειρίες, όρεξη και όραμα για να φέρουν εις πέρας επάξια την απαιτητικότατη αποστολή των ευρωβουλευτών. Η εκλογή δια σταυροδοσίας μεταθέτει το βάρος της επιλογής τους απευθείας στον ψηφοφόρο. Ευχόμαστε και ελπίζουμε για τις βέλτιστες επιλογές.

 

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.