Επί της ουσίας, η νέα συγκυβέρνηση έχει στο ενεργητικό της μόλις δύο πράξεις, έναντι πληθώρας "προεκλογικού τύπου" δηλώσεων. Η πρώτη πράξη αφορά την αφαίρεση των κιγκλιδωμάτων που περιχαράκωναν τον χώρο γύρω απ' το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, μπροστά στην Βουλή. Η κίνηση αυτή, ασήμαντη ως πολιτικό έργο αλλά εξαιρετικά σημαντική σημειολογικά, αποτελεί βεβαίως υλοποίηση κάποιας προεκλογικής υπόσχεσης και προβλήθηκε δυσανάλογα από όλα τα Μέσα. Τα κιγκλιδώματα είχαν τοποθετηθεί το 2010, την εποχή που οι "Αγανακτισμένοι" γέμιζαν την Πάνω και την Κάτω Πλατεία, συχνά με απειλητικές διαθέσεις για Βουλή και βουλευτές. Προς το παρόν κανείς δεν συνωστίζεται στο Σύνταγμα, ούτε καν για να πανηγυρίσει τη νέα Συγκυβέρνηση. Θα έβαζα έναν αστερίσκο στα κιγκλιδώματα: ας μην τα αποθηκεύσουν πολύ μακρυά. Ποτέ δεν ξέρεις.
Η δεύτερη πράξη της νέας συγκυβέρνησης αφορά βεβαίως την "νότα" διαμαρτυρίας που επιδόθηκε στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αθήνα αναφορικά με το θέμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας εξαιτίας των νέων βομβαρδισμών κατά αμάχων στην Ουκρανία. Η κίνηση αυτή του πρωθυπουργού άνοιξε τους κρουνούς της παραφιλολογίας που άπτεται του παρελθόντος του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά, των μυστικών και φανερών επαφών του τελευταίου αλλά και του υπουργού Άμυνας Π. Καμμένου με τουλάχιστον αμφιλεγόμενα κέντρα ή παράκεντρα εξουσίας στη Μόσχα ―και δεν συμμαζεύεται. Δεν είμαι ειδικός στα συγκεκριμένα θέματα, όπως δε νομίζω πως είναι "ειδικοί" οι περισσότεροι φίλοι μου στο Φέησμπουκ. Πριν λοιπόν αρχίσουμε να εκτοξεύουμε σοφίες για πράγματα που είναι φυσικό να μην είναι όπως φαίνονται, ας αναζητήσουμε σχετικά κείμενα ειδημόνων. Μπορούμε κατ' αρχήν να θεωρήσουμε πως όλες οι κινήσεις του πρωθυπουργού τουλάχιστον "κτίζουν" θέσεις (και ανταλλάγματα) που αυτός θα μπορέσει να εκμεταλευθεί κατά τις επερχόμενες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές (λέγε με Τρόικα, αλλά μην το φωνάζεις: για την συγκυβέρνηση, η Τρόικα αποτελεί παρελθόν).
Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά παχειά λόγια. Παρά την έκκληση Τσίπρα στο τέλος του πρώτου Υπουργικού Συμβουλίου για αυτοσυγκράτηση, οι υπουργοί άρχισαν να ..διαγκωνίζονται ποιός θα πρωτοδηλώσει τα περισσότερα «φιλολαϊκά» (αλλά στην πραγματικότητα, κυρίως κατευναστικά και εμψυχωτικά για τους αδημονούντες του "σκληρού πυρήνα" των υποστηρικτών τους) "μέτρα" που πρόκειται να ληφθούν. Δίνουν, εν ολίγοις οι υπουργοί, τζάμπα υλικό για πρωτοσέλιδα και ..αιχμηρά τουήτ. Ορισμένα μπορεί να λειτουργήσουν και ως "εκλογικά όπλα" ―σκεφθείτε λ.χ. την "ομηρία" των συνταξιούχων με συντάξεις κάτω των 700 ευρώ που άρχισαν ήδη να μετρούν ημέρες μέχρι τα ...Χριστούγεννα για να δουν το αναγγελθέν "Δώρο Χριστουγέννων". Ή τους γονείς των μαθητών που (δεν) θα δώσουν εξετάσεις τον Μάιο με χρήση της Τράπεζας Θεμάτων (ας βγουν οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων να μας πουν πόσοι διέκοψαν την παρακολούθηση των ειδικών τμημάτων προετοιμασίας, θα έχει ενδιαφέρον). Πέρα από τα αστεία όμως, οι σημαντικές αντιδράσεις στα παχειά και εύκολα λόγια των υπουργών έρχονται από τις αγορές (επιτόκια εντόκων, Χρηματιστήριο) και από τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Υπομονή, σύντροφοι. Περιμένετε τις προγραμματικές δηλώσεις και, βεβαίως, την ψήφο εμπιστοσύνης από το Κοινοβούλιο. Του οποίου η (μέλλουσα) Πρόεδρος προετοιμάζεται ήδη, χωρίς τυμπανοκρουσίες και φωνές. Αλλά με λουλούδια!