Η πολιτική και κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται γύρω από το Κίνημα Αλλαγής και το οδηγεί στην κατοχύρωση ενός πρωταγωνιστικού πόλου στην επόμενη σύνθεση του Κοινοβουλίου έχειπροκαλέσει κάθε είδους προσπάθειες,ανακοπής αυτής της δυναμικής.

Την ανάπτυξη αυτής της ισχυρής δυναμικής της Προοδευτικής Παράταξης αντιστρατεύεται και η σεναριολογία για μετεκλογικές συνεργασίες.

Μια σεναριολογία που, τελικά, αποσκοπεί στην υποβάθμιση του ρόλου του ΚΙΝΑΛ ως γνήσιου εκφραστή των ιδανικών της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, στο βαθμό που σκιαγραφεί τον φορέα της Κεντροαριστεράς σαν ένα πολιτικό «μπαλαντέρ» χωρίς αξίες και ιδανικά, που απλώς διεκδικεί ένα μερίδιο εξουσίας είτε σαν «συμπλήρωμα» της Δεξιάς, είτε σαν ουραγός του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι καιρός να μιλήσουμε με ειλικρίνεια στους προοδευτικούς πολίτες, να ξεκαθαρίσουμε από σήμερα, στη βάση των αρχών μας, πώς θα τοποθετηθεί το ΚΙΝΑΛ την επόμενη ημέρα των εκλογών.

Είναι καιρός να δηλώσουμε ότι, τώρα που η χώρα βγήκε από τη μεγάλη περιπέτεια τηςοικονομικής κατάρρευσης και δεν λειτουργεί το πολιτικό σύστημα σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, μετεκλογική συνεργασία με τη Δεξιά δεν μπορεί να συζητείται.

Όχι μόνο γιατί πρόκειται για τον ιστορικό πολιτικό και ιδεολογικό αντίπαλο της Προοδευτικής Παράταξης.

Αλλά κυρίως γιατί πρόκειται για την παράταξη που έφερε με τιςπολιτικές της τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και της εξόδου από την Ευρώπη, για την παράταξη που υπονόμευσε λυσσαλέα την προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου να αποτρέψει μια καταστροφή εθνικών διαστάσεων και ιστορικής σημασίας.

Μια παράταξη που, ακόμη και σήμερα, παραμένει αμετανόητη για τα εγκληματικά λάθη του δικού της παρελθόντος και δεν είχε το θάρρος να ασκήσει ειλικρινή αυτοκριτική για την καταστροφική περίοδο Καραμανλή, ούτε και για την απροκάλυπτη υπονόμευση του εθνικού συμφέροντος κατά την περίοδο Σαμαρά.

Τότε που, με τα τραγελαφικά «Ζάππεια», αμφισβητήθηκε η ρεαλιστική πολιτική εξόδου τηςχώρας από τον αναγκαστικό εξωτερικό δανεισμό και καλλιεργήθηκαν εξωπραγματικές ανεδαφικές προσδοκίες για ανύπαρκτες εναλλακτικές λύσεις, με τελικό αποτέλεσμα να γίνει η Ελλάδα η μοναδική χώρα που χρειάσθηκε οκτώ ολόκληρα χρόνια για να βγει από τα προγράμματα σταθεροποίησης, πολύ πίσω από την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο.

Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: η σημερινή Δεξιά παραμένει μια βαθιά οπισθοδρομική παράταξη, που δεν επιζητεί ειλικρινά την αλλαγή όσων έφεραν τη χώρα κοντά στη χρεοκοπία, αλλά επιδιώκει την παλινόρθωση του δικού της πελατειακού κράτους.

Όχι, με αυτή την παράταξη δεν μπορεί να συνεργασθεί μετεκλογικά το Κίνημα Αλλαγής!

Πυξίδα για τις μετεκλογικές επιλογές του ΚΙΝΑΛ θα πρέπει να αποτελέσουν, σε κάθε περίπτωση, οι αρχές και η αποφασιστικότητά του για την προώθηση, ακόμη και με μετωπικές συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέροντα, όλων εκείνων των θεσμικών και διοικητικών μεταρρυθμίσεων που θα απομακρύνουν οριστικά τη χώρα από το παρελθόν του πελατειακού κράτους, των διάτρητων και δυσλειτουργικών θεσμών, της διαφθοράς και διαπλοκής.

Αν η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρονται μόνο για τις δικές τους εκδοχές επιστροφής στο παρελθόν, δεν υπάρχει αδιέξοδο για τη διακυβέρνηση της χώρας, όποιο εκλογικό αποτέλεσμα και αν φέρει η κάλπη: ας συγκυβερνήσουν!

Το έκαναν το ’89 για να δικάσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου, ας το κάνουν και τώρα.

Το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να γίνει συνένοχος του νεόκοπου δικομματισμού, θα ασκήσει αντιπολίτευση από θέσεις αρχής με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί ειλικρινά τη συγκρότηση ευρύτερου προοδευτικού μετώπου για τη διακυβέρνηση της χώρας και δεν επιδιώκει απλώς να παραπλανήσει ψηφοφόρους και να λεηλατήσει εκλογικά το ΚΙΝΑΛ, με την ελπίδα ότι θα διατηρήσει την εξουσία, οφείλει άμεσα να μπει σε μια ειλικρινή συζήτηση ,να παραδεχθεί με καθαρό λόγο πως η καραμανλική πενταετία κατέστρεψε την χώρα ,αλλα και να παραδεχθεί δημόσια πως η ανακοπή της διακυβέρνησης απο το πασοκ έξ αιτίας της της άρνησης συνενοησης βάθυνε και παρέτεινε την κρίση ,αλλα και για την συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που ανακόπηκαν και χρειάζεται η χώρα.

Ο κόσμος της Προοδευτικής Παράταξης δεν ξεχνά ότι στην περίοδο διακυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου έγιναν θεσμικές τομές, που αν δεν είχαν υπονομευθεί από τις επόμενες κυβερνήσεις και κατεστημένα συμφέροντα θα είχαν αλλάξει το πρόσωπο της Ελλάδας.

Πέρα από τις ευρύτερα γνωστές αλλαγές, όπως ήταν η καθιέρωση της Διαύγειας για τον έλεγχο και τη διαφάνεια της διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, την περίοδο 2009 – 2011 παράχθηκε σπουδαίο νομοθετικό έργο για την ενίσχυση της Δικαιοσύνης και της Διαφάνειας:

• Άλλαξε ο τρόπος επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Από προνόμιο της εκάστοτε κυβέρνησης, η επιλογή της ηγεσίας των ανωτάτων Δικαστηρίων, άρχισε να γίνεται με δημοκρατική, αντικειμενική και διαφανή διαδικασία, αφού πλέον η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής εκφράζει γνώμη, μετά από ακρόαση των υποψηφίων. Με τον ίδιο νόμο (ν. 3841/2010) επανήλθε το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων της χώρας.
• Τροποποιήθηκε ριζικά η νομοθεσία για την υποβολή δηλώσεων του πόθεν έσχες. Η απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων και ο παράνομος πλουτισμός έγινανκακουργήματα. Όσοι κάνουν ανακριβή δήλωση πόθεν έσχες ή αποδειχθεί ότι συμμετέχουν σε εξωχώριες εταιρείες δημεύονται τα περιουσιακά τους στοιχεία και χάνουν τα πολιτικά αξιώματά τους. Με τον ίδιο νόμο (ν. 3849/2010) θεσπίστηκανμέτρα επιείκειας για όσους καταγγέλλουν με αποδείξεις επίορκους ανώτατους κρατικούς και πολιτικούς αξιωματούχους.
• Αναβαθμίστηκε η επιτροπή για την καταπολέμηση του βρώμικου χρήματος σε ανεξάρτητη αρχή, αναδιοργανώθηκε πλήρως ως ελεγκτικός μηχανισμός και ανέλαβε πρόσθετες αρμοδιότητες που σχετίζονται με τον παράνομο πλουτισμό και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Ο έλεγχος του πόθεν έσχες των μη πολιτικών προσώπων πέρασε στην αρμοδιότητα της αρχής αυτής (ν. 3932/2011).
• Τροποποιήθηκε ο νόμος για την ευθύνη των Υπουργών, παρά τους περιορισμούς που θέτει το Σύνταγμα. Οι νέες ρυθμίσεις του νόμου περί ευθύνης Υπουργών προβλέπουν κατάργηση των σύντομων παραγραφών, επιτρέπουν για πρώτη φορά επιβολή περιοριστικών όρων στους υπουργούς, επιβάλλουν για πρώτη φορά κατάσχεση του οικονομικού οφέλους και δέσμευση λογαριασμών, τίτλων και χρηματοπιστωτικών προϊόντων. Με τον τρόπο αυτό γίνεται πιο αποτελεσματική η διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών Κυβερνητικών στελεχών (ν. 3961/2011).
• Ψηφίστηκε ο ν. 4022/2011 για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη δίωξη πράξεων διαφθοράς κρατικών και πολιτικών αξιωματούχων και την εκδίκαση υποθέσεων μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος και μείζονος δημοσίου συμφέροντος.
• Δημιουργήθηκε ο θεσμός του Οικονομικού Εισαγγελέα για την πάταξη των εγκλημάτων που σχετίζονται με τη φοροδιαφυγή (ν. 3943/2011).
• Ενισχύθηκε η δικαστική προστασία και ο έλεγχος κατά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων (ν. 3886/2010).

Όσοι μιλούν σήμερα για προοδευτικές λύσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας και για συγκλίσεις πολιτικών δυνάμεων οφείλουν να πάρουν θέση για τις μεταρρυθμίσεις τηςεπόμενης ημέρας των εκλογών. Να ξεκαθαρίσουν αν είναι έτοιμοι για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα εξυγιάνουν τους θεσμούς του κράτους και τη δημόσια διοίκηση, να λάβουν σαφή θέση για τον τρόπο αντιμετώπισης οικονομικών εγκλημάτων που εξακολουθούν να στερούν τεράστιου ύψους πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό και να επιβαρύνουν τους ασθενέστερους, όπως το λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων.

Να αποδείξουν, τελικά, ότι έχουν πράγματι την πρόθεση να εφαρμόσουν ένα προοδευτικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, με άξονες τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Η Προοδευτική Παράταξη «μάτωσε» πολιτικά για να διασωθεί η χώρα από τα ολέθρια αποτελέσματα των πολιτικών της Δεξιάς.

Σήμερα, το ΚΙΝΑΛ έχει σαφείς, προοδευτικές προγραμματικές θέσεις και δεν έχει σκοπό να τις απεμπολήσει για να κερδοσκοπήσει στο πολιτικό χρηματιστήριο.

Αν δεν υπάρχουν αυτές οι προϋπόθεσεις για τη συγκρότηση προοδευτικής συμμαχίας, ο νεόκοπος δικομματισμός μπορεί να βρει άλλες λύσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος. Η Προοδευτική Παράταξη δεν θα βάλει στο πολιτικό παζάρι τις αρχές της!