Σε άλλες περιφέρειες, όπου η διαφορά υπέρ του ΠΑΣΟΚ είναι σήμερα οριακή, η Νέα Δημοκρατία θα είχε πιθανότατα επικρατήσει και θα μίλάγε ήδη τώρα για αναντιστοιχία μεταξύ λαϊκής βούλησης και σύνθεσης της Βουλής και για ανάγκη προκήρυξης εκλογών. Εκ των πραγμάτων, ο πρωθυπουργός δεν θα ήταν σε θέση να περάσει τον προϋπολογισμό του 2011 από την αναβράζουσα κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ούτε και να επιβάλλει τα πρόσθετα μέτρα που σήμερα απαιτούνται, μετά την επί τα χείρω αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009, για το οποίο είναι αλήθεια ότι ο ίδιος δεν ευθύνεται.
Με άλλα λόγια, το στοίχημα του Γ. Παπανδρέου κερδήθηκε. Το ΠΑΣΟΚ εφάρμοσε τα σκληρότερα μέτρα στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, αλλά έπεισε ικανό ποσοστό των πολιτών ότι είναι αναγκαία, ώστε να αναδειχθεί εκ νέου πρώτο κόμμα. Μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος δεν προσήλθε στις κάλπες, καταδεικνύοντας ότι αν και η αντιμνημονιακή ρητορική έχει πολλούς οπαδούς στην Ελλάδα, δεν υπάρχει πολιτικός φορέας που να μπορεί να την εκφράσει στο σύνολό της (εκτός και αν η ΝΔ ευελπιστεί να συγχωνευθεί με το ΚΚΕ), ούτε και κόμμα που να προσφέρει επαρκώς ελκυστική εναλλακτική λύση, ούτως ώστε να συγκροτήσει πλειοψηφικό ρεύμα.Σημαίνουν όλα αυτά ότι η κυβέρνηση θα επιβιώσει; Είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Οι πολίτες έδειξαν και αυτήν τη φορά σιωπηρή ανοχή, όπως είχαν κάνει και με τις περιορισμένες τους αντιδράσεις στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στο ασφαλιστικό. Όμως, διάχυτη είναι πλέον η πεποίθηση ότι τα όριά τους εξαντλούνται με γοργούς ρυθμούς. Το Υπουργείο Οικονομικών δείχνει σκανδαλώδη ανεπάρκεια στην εκτέλεση του έργου του και η μαύρη τρύπα καλύπτεται (όσο καλύπτεται) από την επιμέλεια που δείχνει στις περικοπές μισθών, συντάξεων και δημοσίων επενδύσεων. Η πρόσφατη Έκθεση του κ. Προβόπουλου μας έδειξε ότι το λίπος που έπρεπε να καεί παραμένει σχεδόν άθικτο ακόμη.
Αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί, τότε δεν αποκλείεται η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος να στραφεί σύντομα εναντίον του ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση να καταρρεύσει μέσα σε λίγους μήνες από σήμερα – ίσως και νωρίτερα, καθώς θα απογοητευτούν μαζί της και εκείνοι που αντιτίθενται στο Μνημόνιο και εκείνοι που το υποστηρίζουν, αλλά θεωρούν ότι δεν εφαρμόζεται με επάρκεια ως προς το σκέλος των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Υπενθυμίζω ότι ο κ. Ρέππας είχε δεσμευθεί για νομοσχέδιο-σκούπα για τα κλειστά επαγγέλματα μέσα στο Νοέμβριο, ενώ η κυρία Μπιρμπίλη για άνοιγμα της αγοράς ενέργειας μέχρι τον Δεκέμβριο...Το καλό λοιπόν για τον κ. Παπανδρέου είναι ότι η κυβέρνηση ανέβηκε, έστω και ασθμαίνουσα μία δύσκολη ανηφόρα. Το κακό είναι ότι από εδώ και πέρα ξεκινάει η αναρρίχηση και πολλοί φίλοι του, που λόγω της συγκεκριμένης τους ιδιότητας έγιναν και υπουργοί, μοιάζουν ήδη κουρασμένοι...