ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Οι επαναστάτες του εξωτερικού

12:46 - 27 Σεπ 2012
Νικηφόρος Μαλεβίτης

Γράφει ο Νικηφόρος Μαλεβίτης

Δυστυχώς, δεν μπορείς πλέον να κάνεις σωστά τη δουλειά του δημοσιογράφου, χωρίς να παρακολουθείς τα θέματα που αναδεικνύονται στα social media. Από την άλλη όμως, οι μπαρούφες που διαβάζει κανείς στο Facebook και το Twitter, κάνουν τους αρθρογράφους του παραδοσιακού ελληνικού τύπου να μοιάζουν έτοιμοι για βραβείο Πούλιτζερ. Για παράδειγμα, η παραπληροφόρηση είναι τέτοια, που αν παρακολουθούσε κανείς τις διαδηλώσεις της Τετάρτης μέσω Twitter, θα νόμιζε ότι έγινε επανάσταση στη χώρα και καταλύθηκε το κράτος...

Το χειρότερο trash στα social media όμως δεν το διαβάζω από τους εγχώριους φαντασιόπληκτους, αλλά από ορισμένους Έλληνες του εξωτερικού. Σημειώνω ότι οι περισσότεροι συμπατριώτες μας που ζουν στη Δυτική Ευρώπη έχουν καταλάβει ότι το να έχεις ένα κράτος που να λειτουργεί και να υπηρετεί τους πολίτες του, δεν είναι και τόσο κακό πράγμα τελικά. Υπάρχουν όμως και ορισμένοι αδιόρθωτοι, οι οποίοι, με την ασφάλεια του μισθού τους που καταβάλλεται σε ευρώ, δολάρια, ή λίρες αγγλίας, μας κάνουν κηρύγματα για την επανάσταση και την επιστροφή στη δραχμή. Τι τους νοιάζει άλλωστε; Εκείνοι θα χάσουν τη θεσούλα τους στο πανεπιστήμιο της αλλοδαπής; Ή μήπως θα χρειαστεί να ζητήσουν να πληρώσουν για καύσιμα, ή φάρμακα με δραχμές;

Ίσα-ίσα, που αν γυρίσουμε στη δραχμή, θα μπορούν να κάνουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στην Ευρωπαϊκή Σομαλία πολύ πιο φθηνά. Κι αν έδιναν 100 ευρώ για χαρτζηλίκι στ’ ανήψια τους «στο Ελλάντα», τώρα θα δίνουν 100 δραχμές και θα τους βγαίνει πολύ-πολύ πιο φθηνά. Άσε που θα μπορούν ν’ αγοράσουν και κάνα εξοχικό σε ελληνικό νησάκι τζάμπα με δραχμές... Οι πλέον ξεδιάντροποι από αυτούς μάλιστα, έχουν το θράσος να μας κουνάνε το δάχτυλο και να κάνουν κηρύγματα για επανάσταση, ενώ δουλεύουν υπάλληλοι στους δαιμονικούς καπιταλιστικούς θεσμούς (δηλαδή σε ευρωπαϊκά όργανα) και οι παχυλοί μισθοί τους είναι ουσιαστικά αφορολόγητοι (ο «κοινοτικός φόρος» είναι ένα αστείο ποσό σε σχέση με τα ισχύοντα στα εθνικά κράτη)

Θα αναρωτηθείτε βέβαια, μα θέλουν όλοι αυτοί οι εκπατρισμένοι το κακό της πατρίδας τους; Μπορεί πράγματι να είναι γνήσιοι αριστεροί! Δεν το δέχομαι. Και δεν το δέχομαι γιατί όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς την ελληνική επικαιρότητα αντιλαμβάνεται ότι οι έννοιες «αριστερά» και «δεξιά» δεν έχουν καμία θέση στην Ελλάδα. Όταν χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια κρίσης για να καταλάβουμε επιτέλους ότι δίνουμε συντάξεις σε χιλιάδες πεθαμένους (ποιος ξέρει πόσα δισεκατομμύρια πετάχτηκαν), τότε για ποια αριστερά μιλάμε; Έχει σημασία αν είναι κανείς αριστερός ή δεξιός, όταν διαμαρτύρεται γι’ αυτό το χάλι; Δεύτερο παράδειγμα: σε όλο τον κόσμο, η αριστερά τάσσεται υπέρ της αναδιανομής του πλούτου υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων, μέσω της βαριάς προοδευτικής φορολόγησης των εισοδημάτων. Μόνο στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ κάλυψε τους εστιάτορες της Ύδρας που έδειραν τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ και ο κ. Τσίπρας δικαιολόγησε τους καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα σε μαθητές χωρίς απόδειξη. Έχουμε τη μοναδική αριστερά στον κόσμο, η οποία αισθάνεται την ίδια απέχθεια για τη φορολογία εισοδήματος, με τα ακροδεξιά αμερικάνικα «πάρτι τσαγιού». Εκεί έχουμε φτάσει. Οι επαναστάτες του twitter προφανώς δεν καταλαβαίνουν, ή, ακόμη χειρότερα, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, τι σημαίνει «ελληνική πραγματικότητα»....

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.