ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ένα πείραμα

13:36 - 08 Φεβ 2013
Νικηφόρος Μαλεβίτης

Γράφει ο Νικηφόρος Μαλεβίτης

Από το ξεκίνημα της κρίσης μέχρι σήμερα, έχουν γίνει περί τις 40 γενικές απεργίες στη χώρα. Κατά μέσο όρο, γίνεται μία τουλάχιστον πορεία στο κέντρο της Αθήνας κάθε μέρα. Έχουν κλείσει δεκάδες φορές τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι δρόμοι. Έχουν διαταραχθεί οι μεταφορές (θαλάσσιες, οδικές, αεροπορικές και σιδηροδρομικές). Έχει καεί επανειλλημένως το κέντρο της πρωτεύουσας.

Έχουμε αλλάξει επίσης πέντε πρωθυπουργούς και πέντε υπουργούς οικονομικών. Κυβερνήσεις πέφτουν κι ανεβαίνουν, η μία εκλογική αναμέτρηση διαδέχεται την άλλη. Έχουν κάνει ακόμη –λευκές ή μη- απεργίες οι δικαστικοί, οι εφοριακοί, οι τελωνειακοί, οι υπάλληλοι του γενικού λογιστηρίου και όλοι όσοι εμπλέκονται στην ομαλή λειτουργία του κράτους και του εισπρακτικού μηχανισμού.

Τι αποτέλεσμα είχαν όλες αυτές οι αντιδράσεις; Διασώθηκαν θέσεις εργασίας; Όχι φυσικά, καθώς η ανεργία έχει φτάσει στο 27%. Το μόνο που επιτεύχθηκε ήταν να διασώσουν ορισμένα από τα προνόμιά τους χαϊδεμένες συντεχνίες, όπως για παράδειγμα οι υπάλληλοι της Βουλής. Αντιθέτως, το κόστος μόνο για την αποκατάσταση των καταστροφών, αλλά και το κόστος για την οικονομία από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις, ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ. Μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας μετρούν διαφυγόντα κέρδη, ξενοδοχεία έκλεισαν, τουρίστες έφυγαν, ή ακύρωσαν τις διακοπές τους στην Ελλάδα κατά χιλιάδες. Ακόμη χειρότερα, η πολιτική αβεβαιότητα και η εικόνα γενικού χάους είχε σαν αποτέλεσμα να ενταθεί η ύφεση, η φυγή των καταθέσεων, η ανεργία. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το γεγονός ότι η Ιρλανδική οικονομία δεν συρρικνώνεται, αλλά αναπτύσσεται εδώ και δύο χρόνια, παρά τα σκληρά περιοριστικά μέτρα που λαμβάνονται, οφείλεται εν μέρει στην πολιτική σταθερότητα στη χώρα, αλλά και στο ότι δεν έγινε ούτε μία γενική απεργία μέσα στην κρίση. Οι πολίτες της κατάλαβαν ότι η χώρα τους χρεοκόπησε και ότι όλοι – είτε φταίνε είτε όχι – θα γίνουν φτωχότεροι.

Αφού ο δικός μας τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων απέτυχε, μήπως θα έπρεπε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο; Για παράδειγμα, ας έμπαινε για ένα τρίμηνο μορατόριουμ στις απεργίες από όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, μορατόριουμ στις πορείες, παύση όλων των κινητοποιήσεων. Η πρόβλεψή μου είναι ότι σε αυτήν την περίπτωση, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη χώρα και ο περιορισμός των ζημιών θα ήταν τόσο μεγάλος, ώστε θα αναστρεφόταν πλήρως η ύφεση. Ας το κάναμε για ένα τρίμηνο και αν δεν γύριζε το πράγμα, τότε ας το καίγαμε από τα θεμέλια το μαγαζί. Ας μην έμενε τίποτα όρθιο αν δεν πετύχαινε το πείραμα.

Το πρόβλημα είναι φυσικά ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Γιατί ο καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του σε αυτή τη χώρα. Είμαστε πατριώτες μόνο στα λόγια... 

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.