Όπως είναι γνωστό, ο πλέον εύκολος τρόπος για να κριθεί μία στάση, πράξη ή παράλειψη, είναι να αναλογιστούμε τι θα συνέβαινε εάν έκαναν όλοι το ίδιο. Έτσι, για παράδειγμα, δεν περνάμε με κόκκινο το φανάρι, διότι αν έκαναν όλοι το ίδιο, η πόλη θα έμοιαζε με νεκροταφείο αυτοκινήτων. Ομοίως, δεν παίρνουμε το νόμο στα χέρια μας όταν θεωρούμε ότι αδικούμαστε, διότι αν έκαναν όλοι το ίδιο, η Καμπούλ θα έμοιαζε με παράδεισο μπροστά στην Αθήνα. Και δεν πετάμε τα σκουπίδια μας από το παράθυρο, έστω και αν είναι ταλαιπωρία να τρέχεις μέχρι τον κάδο, διότι αν έκαναν όλοι το ίδιο, θα ζούσαμε σε χωματερή.