Αυτό , όμως, που ενδιαφέρει τους έλληνες που έμειναν άφωνοι μπροστά σε τέτοιο πλούτο, δεν είναι το «πόσα έχουνε» αυτοί οι ταγοί του έθνους, που ισχυρίζονται ότι μάχονται για την πάταξη της διαφθοράς και για την σωτηρία της πατρίδας από το «επωνείδιστο» χρέος, αλλά το που «τα βρήκανε».
Εύλογα τα ερωτήματα, μιας και τέτοια ύψη καταθέσεων και μάλιστα σε ξένες Τράπεζες, δεν δικαιολογούνται από επικλήσεις για σκληρή δουλειά ή για άρπαγμα ευκαιριών εν καιρώ κρίσης.
Ούτε αυτή η πληθώρα των ακινήτων δικαιολογείται, από ενδεχόμενη επίκληση κάποιας κληρονομιάς ή επικερδούς δραστηριότητας στο realestate.
...και πλανάται, βέβαια, η απορία αν όλοι αυτοί οι πολιτικοί-ιδιοκτήτες δεκάδων ακινήτων, έχουν πληρώσει στην ώρα τους τον ΕΝΦΙΑ και τις άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις που, απανταχού της Ευρώπης, έχουνε και σέβονται οι ιδιοκτήτες ακινήτων.
Σ’ ότι αφορά, όμως, το «πόθεν» και επειδή «είναι πολλά τα λεφτά», πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, από το 2010 και μέχρι σήμερα, καμία από τις ελληνικές κυβερνήσεις, δεν σεβάσθηκε τις «συστάσεις» της αρμόδιας Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της Διαφθοράς (ECRI), για την ύπαρξη διαφάνειας στο πολιτικό χρήμα στην Ελλάδα.
Οι βουλευτές, μαζί με δικαστές και εισαγγελεις, είχε τονίσει πολύ πρόσφατα η ΕCRI, αποτελούν τις κύριες εστίες διαφθοράς στην Ελλάδα και για την πάταξη της οι ελληνικές αρχές, θάπρεπε να έχουν λάβει κάποια μέτρα ριζικά και αποτελεσματικά.
Καμία, όμως, εκ των «συστάσεων» που υποβλήθηκαν από τους ειδικούς του Συμβουλίου της Ευρώπης, δεν έγινε σεβαστή και έτσι, ακόμη και σήμερα, δεν έχει διασφαλισθεί η διαφάνεια στις «δωρεές» τρίτων προς υπουργούς και βουλευτές, δεν έχει ελεγχθεί το «ποιόν» της χρηματοδότησης πολιτικών κομμάτων και υποψηφίων βουλευτών και σ’ ότι αφορά τους ευρωβουλευτές, δεν έχει αποκαλυφθεί η όποια σχέση τους, με τα «λόμπυ» που δραστηριοποιούνται σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο, για την προώθηση των δικών τους συμφερόντων.
Ακόμη κι’ εκείνος ο νόμος για την παραγραφή των αδικημάτων πρώην υπουργών και κυβερνητικών στελεχών, δεν άλλαξε και έμεινε ως έχει, μ’ αποτέλεσμα να μην μπορούν να διωχθούν στο μέλλον, υπουργοί αμνήμονες που ξέχασαν να δηλώσουν εκατομμύρια ευρώ σ’ αυτό, το κατ’ ευφημισμόν, «πόθεν έσχες».
Για λόγους πολιτικής συνέπειας, λοιπόν, όλοι αυτοί οι «κονομημένοι» και άπό άγνωστα κονδύλια σιτιζόμενοι έλληνες πολιτικοι, θα όφειλαν να εξηγήσουν από που προέρχεται το «έσχες» τους.
Ετσι, για να μην υπάρχουν «σκιές» στην αφανή δραστηριότητα του συνόλου, σχεδόν, του πολιτικού κόσμου της χώρας.