Το βέβαιον είναι ότι, ξέφυγε σκοπίμως, από τον θεσμικό του ρόλο, ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα και μετέφερε δημόσια και ανερυθρίαστα την νέα «γραμμή» των υπερατλαντικών μας συμμάχων, για το τι «επιβάλλεται γενέσθαι» από την ελληνική κυβέρνηση στα καυτά αυτά θέματα.

Ο Αμερικάνος πρέσβης, που θεωρείται ότι χειρίσθηκε επιτυχώς την κρίση στην Ουκρανία το 2014 και κατόπιν τούτου ήλθε στη χώρα μας, εξέφρασε τους φόβους και την ανησυχία του, για το ενδεχόμενο ενός «ατυχήματος», μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, στο Αιγαίο.

Εδωσε, όμως, πάραυτα, τη λύση για την αποφυγή αυτού του ατυχήματος, διατρανώνοντας ότι ,«Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες που έκανε η ελληνική κυβέρνηση, σε συνέχεια της επίσκεψης του Erdogan, ώστε να επανεκκινήσει και να εντατικοποιήσει το διάλογο επάνω στη στρατιωτική εμπιστοσύνη, χτίζοντας κανάλια επικοινωνίας».

Στο βάθος «συνδιαχείριση» των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, υπό την σκέπη των ΗΠΑ, θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος αντιαμερικανός-κακοήθης.

Εμμέσως πλην σαφώς, όμως, πήρε και θέση για το όνομα των Σκοπίων, επισημαίνοντας την υποστήριξη των ΗΠΑ στις προσπάθειες του μεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών , που ως γνωστόν προωθεί λύση σύνθετου ονόματος με τον όρο «Μακεδονία».

«Στηρίζουμε τον Μ. Nimetz και τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών. Είμαι αισιόδοξος. Και θα κάνουμε τα πάντα, ως Αμερική, να υποστηρίξουμε τις προσπάθειες του Nimetz στις μέρες και τις εβδομάδες που έχουμε μπροστά μας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο αμερικανός πρέσβης, μην αφήνοντας, ουσιαστικά, κανένα περιθώριο άλλης επιλογής στην ελληνική κυβέρνηση, που καμώνεται πως διαφεντεύει αυτή την καταχρεωμένη χώρα.

Ανησύχησε ακόμη και για την πώληση του ΟΛΘ στον εκ Ρωσίας προερχόμενο επενδυτή Ιβάν Σαββίδη αλλά και για την άδεια που δόθηκε πρόσφατα στον Κουφοντίνα.

Θα μπορούσε, πάντως, όλα αυτά να τα γράψει σ’ ένα non paper και να το δώσει στο Μαξίμου, για να πορευθεί αναλόγως και να μην εκτίθεται ως «γκαουλάϊτερ» της ελληνικής κυβέρνησης, με τόσο άγαρμπο και …βιαστικό τρόπο!