ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Το γεγονός που θα χαράξει την πορεία…

Το γεγονός που θα χαράξει την πορεία…

23:44 - 21 Αυγ 2020
Σπύρος Πολυχρονόπουλος

Γράφει ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος

Πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, στο καλεντάρι του 2020 το πιο σημαντικό παγκόσμιο γεγονός ήταν οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Καθώς ο πλανήτης ψάχνει βηματισμό προς τη μετά-Covid-19 εποχή, οι εκλογές του Νοεμβρίου αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Η διακυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ είχε βγάλει εκτός «κανονικότητας» τις διεθνείς εξελίξεις, πριν ακόμη μπει ο κορονοϊός στις ζωές μας. Η πανδημία φανέρωσε, ωστόσο, ακόμη περισσότερο τις ιδιαιτερότητες του Προέδρου των ΗΠΑ, αλλά και όλων των ηγετών του κόσμου με κοινά χαρακτηριστικά. Του Τζόνσον, του Πούτιν, του Ερντογάν, του Μπολσονάρου.

Ο Τραμπ πριν από τον κορονοϊό είχε καταργήσει το Obamacare, είχε απειλήσει να βγει από το ΝΑΤΟ, είχε καταστήσει δύσκολες τις σχέσεις των ΗΠΑ με την ΕΕ και την Κίνα. Είχε βγάλει τις ΗΠΑ από τις διεθνείς συμφωνίες για το Κλίμα και τα Πυρηνικά. Είχε κινηθεί τυχοδιωκτικά και εκτός «κανονικότητας», πουλώντας το… παραμύθι πως κινείται αντίθετα στο ρεύμα για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Αμερικανών πολιτών.

Έτσι λειτούργησε και στην περίπτωση της πανδημίας και τελικά, κατέληξε με μία χώρα βαριά λαβωμένη, που οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι όσο ισχυρός και να είσαι, όταν βαδίζεις μόνος δεν θα φτάσεις μακριά.

Οι εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ είναι κομβικές και θα καθορίσουν την πορεία του πλανήτη προς τη νέα «κανονικότητα», όπως κι αν αυτή διαμορφωθεί μετά το τέλος της πανδημίας.

Προ κορονοϊού, ο πλανήτης βάδιζε ολοένα και περισσότερο προς μοντέλα διακυβέρνησης με χαρακτηριστικά όπως αυτά του Πούτιν και του Ερντογάν, που ζήλεψε ο  Τραμπ και στη συνέχεια ο Μπολσονάρου και εδώ στη γειτονιά μας ο Όρμπαν και ο Τζόνσον. Ο κορονοϊός δίνει την ευκαιρία να μπει τέλος σε αυτή την… τρέλα. 

Οι «αλαζονικές ελίτ του Δυτικού Κόσμου», ασφαλώς και πρέπει να αμφισβητηθούν, αλλά δεν θα νικηθούν με επιλογές τύπου Τραμπ. Είναι η στιγμή να διαλέξουμε μονοπάτι, αφού πρώτα συνειδητοποιήσουμε πως «δεν είναι όλοι ίδιοι».

Ο Τραμπ δεν είναι ίδιος με τον Ομπάμα, τη Μέρκελ ή τον Μακρόν. Δεν είναι ίδιος καν με τον Μπάιντεν, που μπορεί να μην ενθουσιάζει ως επιλογή, αλλά σίγουρα μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για ένα καλύτερο μέλλον.

Για μία νέα «κανονικότητα»  που θα διαμορφωθεί μόλις τελειώσει όλο αυτό με τον κορονοϊό. Ο κόσμος δεν αλλάζει στη διάρκεια των πολέμων, αλλά μεταπολεμικά. Το ίδιο θα γίνει και σε αυτή την περίπτωση της πανδημίας.

Τα επόμενα πέντε χρόνια ο κόσμος θα αλλάξει. Ακόμη δεν ξέρουμε πώς ακριβώς, αλλά σίγουρα δεν θα είναι ο ίδιος. Και σε αυτή την αλλαγή θα χρειαστούμε ηγέτες ικανούς, λογικούς, αλλά και οραματιστές. Που δεν θα σε πατούν στο λαιμό, όταν δεν θα μπορείς να αναπνεύσεις, ούτε θα σου χορηγούν ενέσεις χλωροκίνης για να μην πάθεις πνευμονία.

Τα επόμενα πέντε χρόνια θα είναι καλύτερα χωρίς τον Τραμπ στο τιμόνι των ΗΠΑ και οι εκλογές του Νοεμβρίου είναι το γεγονός της χρονιάς. Θα χαράξει πορεία…

Τελευταία τροποποίηση στις 15:41 - 23 Αυγ 2020
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.