Ελπίζαμε να κάνουμε την κρίση ευκαιρία που λέει και το «πολυφορεμένο» κλισέ. Ακόμα ελπίζουμε δηλαδή, αλλά υπάρχουν ενδείξεις πως έχουμε στείλει λάθος κωδικό... μετακίνησης.
Το sms για μετακίνηση «6» προς λάθος κατεύθυνση έχει ήδη αποσταλεί και μοιάζει δύσκολο να ακυρωθεί. «Το παιδί έχει φύγει» που λένε και στα σουβλατζίδικα.
- Μετακίνηση με... φόρα στον τοίχο της πανδημίας
- Μετακίνηση με... μικρό καλάθι στην οικονομία
- Μετακίνηση προς έναν εθνικό εμβολιαστικό διχασμό
- Μετακίνηση για ένα σκανδαλολάγνο και εκλογολάγνο πολιτικό σκηνικό
Τα παραπάνω δεν είναι αντιπολίτευση. Είναι δυστυχώς αντικειμενική πραγματικότητα:
Η Ελλάδα δεν ανήκει πλέον στις χώρες «παράδειγμα προς μίμηση» ως προς τη διαχείριση της πανδημίας. Η κατάταξη Covid Resilience του Bloomberg, φέρνει συγκεκριμένα την Ελλάδα στην 50η χειρότερη θέση ανάμεσα σε 53 χώρες στον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας και μας προσγειώνει σε μία πραγματικότητα που όλοι μας φυσικά έχουμε αντιληφθεί. Μόνο η κυβέρνηση κάνει πως δεν βλέπει τη σκληρή πραγματικότητα και στέλνει λάθος μήνυμα στους πολίτες που πλέον τηρούν τα μέτρα... υποτυποδώς. Και ελπίζουμε (αν και δύσκολο) να μην το πληρώσουμε αυτό στο τρίτο κύμα.
Η κατάταξη του Bloomberg είναι ένας από τους κακούς οιωνούς για την πορεία της χώρας, που σημειωτέον δεν υπογραμμίζει μόνον ότι η Ελλάδα έχει χάσει την μπάλα με την πανδημία, αλλά παράλληλα συγκαταλέγει τη χώρα μας στο Top 10 των χωρών με τη χειρότερη πρόβλεψη για το μέλλον της οικονομίας της για το 2021.
Στην επισήμανση αυτή «κουμπώνει» και μία νέα έρευνα του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών που φανερώνει πως οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα «ματώνουν» από την πανδημία μετά το δεύτερο παρατεταμένο lockdown, ενώ σε ποσοστό 70% δηλώνουν πως δεν θεωρούν αρκετά τα μέτρα που έχει λάβει η πολιτεία για να τους στηρίξει.
Το χειρότερο δε είναι πως στον προϋπολογισμό του 2021 τα όποια μέτρα στήριξης σταματούν τον Μάρτιο, όταν και (εντελώς αυθαίρετα) «υπολογίζεται» ότι η πανδημία τελειώνει. Ασφαλώς, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί και απαιτείται (ευτυχώς ακούγεται πως κάτι συζητιέται στο ΥΠΟΙΚ) νέος σχεδιασμός και χρονοδιάγραμμα.
Η οικονομία θα πρέπει να στηριχθεί και μετά τον Μάρτιο γιατί προφανώς η Ελλάδα έχει δρόμο ακόμα να διανύσει για να δει φως στο τούνελ. Και να θέλουμε δηλαδή να βγούμε από το τούνελ νωρίτερα, δεν έχουμε τα μέσα για να τα καταφέρουμε.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2021 η Ελλάδα είναι προγραμματισμένο να λάβει από την ΕΕ μόλις 1,2 εκατ. δόσεις εμβολίων της Pfizer. Που σημαίνει ότι μέχρι τότε θα γίνουν το πολύ 600.000 εμβολιασμοί. Αν υποθέσουμε ότι παίρνουμε άλλα τόσα εμβόλια και από παρτίδες άλλων εταιρειών με τις οποίες έχει συμφωνήσει η ΕΕ και πάλι δεν πρόκειται να έχουν εμβολιαστεί περισσότεροι από 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι μέχρι τον Μάρτιο.
Απέχουμε πολύ δηλαδή από τον στόχο της «ανοσίας» που θα μας βγάλει έξω στους δρόμους με ασφάλεια. Ένας στόχος, ο οποίος γίνεται ακόμα πιο δύσκολος αν λάβουμε υπόψιν μας τα πρώτα δείγματα από την πρόθεση των πολιτών να εμβολιαστούν. Ακόμα και οι υγειονομικοί εμφανίζονται διστακτικοί. Φανταστείτε οι υπόλοιποι...
Απαιτείται χρόνος για να πειστούν οι πολίτες. Καλοί οι δημόσιοι εμβολιασμοί επωνύμων, αλλά δεν αρκούν. Οι εμβολιασμοί θα αυξηθούν, αν απαιτηθούν ως προϋπόθεση για να ταξιδέψει κάποιος στο εξωτερικό ή για να πάει στο θέατρο ή το γήπεδο.
Σε αυτό το φόντο της δύσκολης συγκυρίας που θα απαιτήσει νέα επίπονη εθνική προσπάθεια (σε μία κουρασμένη χώρα) έρχεται και το θέμα της Folli Follie που «μυρίζει» Novartis και αναμένεται να πολώσει το πολιτικό κλίμα σε μία στιγμή που υποτίθεται απαιτείται μια σχετική ομοψυχία.
#ΣΥΡΙΖΑ_λαμογια και #κυβερνηση_συμμορια ήταν τα δύο δημοφιλέστερα θέματα συζήτησης στο Twitter την Τρίτη. Για τα κόμματα, το μικροπολιτικό όφελος βρίσκεται πάντα σε πρώτο πλάνο και «βουίζει» ο τόπος πως στο πρώτο ξέφωτο της πανδημίας θα πάμε σε εκλογές. Σα να μην πέρασε μια μέρα...
Η χώρα ξαναβρίσκει τον παλιό... κακό της εαυτό.
Μοναδική εξαίρεση το ψηφιακό κράτος που έχει αφήσει για τα καλά πίσω του όλο το υπόλοιπο σύστημα και προοδεύει διαρκώς. Ας ακολουθήσουμε αυτό το παράδειγμα, που αποδεικνύει πως όταν το αντικειμενικά σωστό γίνεται πράξη, κανείς δεν μπορεί να το σταματήσει.
