Η επανεκκίνηση έγινε από τη Λαμία, απ’ όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να ξαναπιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε πριν από το τραγικό δυστύχημα.
Επανέφερε το αφήγημα της αυτοδυναμίας, αν και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το τοπίο έχει αλλάξει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως, επιλέγει να τις... προσπεράσει και να στείλει το μήνυμα πως διατηρεί την παράσταση νίκης.
Καθώς αποφάσισε να διαφωνήσει πλήρως με την πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη για συγκυβέρνηση με τρίτο πολιτικό πρόσωπο, δεν έχει άλλη επιλογή. Όπως και ο Αλέξης Τσίπρας, έτσι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγουν να δώσουν τη μάχη της πρωτιάς στην πρώτη Κυριακή των εκλογών.
Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης στοχεύει σε αυτοδυναμία τη δεύτερη Κυριακή, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για κυβέρνηση συνεργασίας. Αλλά με πρωθυπουργό τον ίδιο.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, όπως επισημάναμε από τη στήλη επιλέγει να μην ακολουθήσει τον... κλασικό δρόμο, ο οποίος λογικά θα τον οδηγούσε ως πρόβατο επί σφαγή σε συγκυβέρνηση με το πρώτο κόμμα.
Θέτει όρους που τον βαζουν στο κάδρο και ποντάρει ότι ο ελληνικός λαός θα αποδοκιμάσει και τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Τότε θα τον χρειαστούν κι αν έχει μία ισχυρή εντολή θα διαπραγματευθεί. Αν όχι θα καθίσει αναπαυτικά στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Κι ας χάσει κάποιους από τους βουλευτές του, όπως υπονόησε για μία ακόμη φορά πως θα συμβεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Πρωθυπουργός είπε από τη Λαμία πως αυτό που θεωρεί ιδανικό για τη χώρα είναι αυτοδύναμη κυβέρνηση από ένα κόμμα, αλλά όχι από ένα χρώμα.
Τι εννοούσε; Ότι η ΝΔ έχει ανοιχτές τις πόρτες της σε στελέχη άλλων κομμάτων, κυρίως προς τα αριστερά της. Στο Κέντρο δηλαδή. Εκεί που το χρώμα είναι πράσινο, αλλά που κάποιοι ενδεχομένως θα είναι πρόθυμοι να στηρίξουν μία μπλε κυβέρνηση.
Το ΠΑΣΟΚ απαντά με αιχμές για ρητορική που θυμίζει την αποστασία του ’65, αλλά η... καρδούλα του το ξέρει. Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Μητσοτάκης έχει καταφέρει σημαντικές ρωγμές στο ΠΑΣΟΚ και δεν αποκλείεται να τις κάνει ακόμα μεγαλύτερες. Ήδη κάτι αρχίζει να φαίνεται με την κόντρα Ανδρουλάκη-Λοβέρδου.
Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να το καλοσκεφτεί πριν απορρίψει οριστικά την πρόταση Ανδρουλάκη. Αν θέλει να πέσει πάση θυσία ο Μητσοτάκης, όπως λέει, θα πρέπει να βάλει νερό στο κρασί του. Εκτός αν πράγματι καταφέρει να φέρει τα πάνω-κάτω ο Τσίπρας από μόνος του. Αλλά ο... αέρας του 2015 είναι πολύ πιο ασθενής και δεν φαίνονται φουσκωμένα πανιά στον ορίζοντα.
Αν δεν υπάρξει κυβερνητική αντιπρόταση, τότε το «αυτοδυναμία ή χάος» της ΝΔ ενδεχομένως να βρει ευήκοα ώτα.
