Τι μάθαμε λοιπόν σε αυτές τις εκλογές;
Για να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο ξεκινάω αισιόδοξα: Ένα από τα θετικά που μπορούμε να κρατήσουμε από τις πρώτες εκλογές είναι το ότι μάθαμε πως τόσα χρόνια δεν είχαμε στην πραγματικότητα αξιωματική αντιπολίτευση. Και αυτό είναι καλό, γιατί τώρα ξέρουμε ότι πρέπει να φτιάξουμε αντιπολίτευση, ώστε η δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη να μην είναι τόσο «ανεξέλεγκτη» όσο η πρώτη.
Είναι ακόμα σαφές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης νίκησε πανηγυρικά γιατί ο κόσμος, αν και ταλαιπωρημένος, θέλει σταθερότητα και όχι να μπλέξει σε περιπέτειες, που καλώς ή κακώς θεωρούσε ότι θα έχει με τον Αλέξη Τσίπρα.
Για δεύτερη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση δηλαδή ο Μητσοτάκης συσπείρωσε αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Έχει ενδιαφέρον να δούμε αν θα διατηρήσει τη συσπείρωση και στις 25 Ιουνίου, γιατί τώρα δεν υπάρχει «κίνδυνος» να επανέλθει ο Τσίπρας στην εξουσία.
Ξεκάθαρα επίσης μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο κόσμος αποδοκίμασε προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα (το δίλημμα ήταν άλλωστε Μητσοτάκης ή Τσίπρας), που δεν κατάφερε να εξελίξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοβαρό αντίπαλο δέος στη ΝΔ.
Αντ’ αυτού ο κόσμος ενίσχυσε το ΠΑΣΟΚ και θα το ενισχύσει περισσότερο γιατί ξέρει ότι μπορεί να εγγυηθεί τη συνέχεια του κράτους και αν χρειαστεί, θα βάλει πλάτη στα δύσκολα. Του δόθηκε λοιπόν ένα χτύπημα στην πλάτη για να δείξει αν μπορεί να εξελιχθεί ξανά σε κόμμα εξουσίας. Προφανώς, έχει δρόμο ακόμα και δεν πρέπει να... βιαστεί να θέσει ως στόχο του να προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιουνίου.
Ο κόσμος επιβράβευσε επίσης το ΚΚΕ γιατί απέδειξε ότι οι συνδικαλιστές του μπορούν να έχουν χρήσιμο ρόλο στην κοινωνία και προσπαθούν να προστατεύουν τους πολίτες από τραγωδίες, όπως αυτή στα Τέμπη. Παράλληλα, όμως, το ΚΚΕ δεν κάνει… τρέλες. Δεν μοιάζει να έχει όρεξη να κυβερνήσει και δεν το έκανε καν με την ευκαιρία της απλής αναλογικής. Οπότε ο κόσμος δεν το «φοβάται».
Για να πάμε και στα δυσάρεστα, δυστυχώς, δεν γλιτώσαμε από τους εμπόρους ελπίδας, μέσω του Χριστού, οι οποίοι πιθανότατα μάλιστα να μεγαλώσουν την παρέα τους στην επόμενη Βουλή, με τη Νίκη να πιάνει έδρανα πλάι στην Ελληνική Λύση.
Εν κατακλείδι το καλό σενάριο για τις επόμενες εκλογές, με βάση τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής είναι ο Μητσοτάκης να έχει μεν αυτοδυναμία, αλλά όχι με τερατώδες ποσοστό και αριθμό βουλευτών. Θα αποφύγουμε έτσι η ενδεχόμενη αλαζονεία της εξουσίας να περάσει σε επίπεδα που θα βλάψουν κι άλλο τη Δημοκρατία.
Η πρώτη τετραετία απέδειξε πως υπάρχει μία τέτοια… ροπή από το σύστημα Μητσοτάκη και γι’ αυτό υπογραμμίζουμε ότι είναι πια εθνικός στόχος να προκύψει μία ισχυρή αντιπολίτευση ευθύνης.
Σε ένα χρόνο έχουμε ευρωεκλογές για να «ξαναμετρηθούμε».
