ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ώρα για ουσιαστικό διάλογο με τους εταίρους μας!

20:32 - 21 Ιαν 2014
Στέλιος Χριστόπουλος

Γράφει ο Στέλιος Χριστόπουλος

Εδώ και αρκετούς μήνες έχουν αρχίσει να εμφανίζονται κάποιες θετικές ενδείξεις για την οικονομία. Όπως ήταν αναμενόμενο, και μάλιστα ολοένα και περισσότερο από τότε που επιβεβαιώθηκε το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα για το 2013, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικοί και οργανικοί διανοούμενοι της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης, αισθάνονται ότι νομιμοποιούνται να ζητήσουν από τους εταίρους μας να τεθεί επί τέλους τέρμα στις "απάνθρωπες" πολιτικές τους στη χώρα μας και να τελειώνουμε με την Τρόϊκα.

Κάποιοι πιστεύουν ότι είμαστε πλέον και μόνοι μας σε θέση να ασκούμε την πειθαρχία ή να τρέξουμε τις μεταρρυθμίσεις που χρειαζόμαστε, χωρίς την απειλή τιμωριών. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι το κόστος παραμονής μας στη ζώνη Ευρώ είναι υπερβολικό και δεν αξίζει τον κόπο. Υπάρχουν, ωστόσο, και αυτοί που θεωρούν ότι μπορούν να δώσουν και μαθήματα θεωρίας περί πολιτικής οικονομίας, νεοφιλελευθερισμού ή σοσιαλδημοκρατίας στην υπόλοιπη Ευρώπη.

 

Είναι κρίμα, διότι τα βάσανά μας στα δικά μας λάθη οφείλονται. Το γεγονός ότι τα πληρώνουμε, μπορεί να σημαίνει ότι κάτι μάθαμε αλλά δεν σημαίνει ότι τα ξέρουμε και όλα. Οι εταίροι μας βέβαια μας ακούν ευγενικά, διότι γνωρίζουν ότι αυτά λέγονται για εσωτερική κατανάλωση ενόψει και των Ευρωεκλογών. Ωστόσο, έχουν και αυτοί τα προβλήματά τους στα οποία και αναζητούν λύσεις. Πέρα από τα ελλείμματά τους, όλοι βρίσκονται λίγο-πολύ αντιμέτωποι με τον λαϊκισμό και τον ευρωσκεπτικισμό αλλά και με συμπτώματα μειωμένης ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών τους. Προσπαθούν όμως να βρουν λύσεις χωρίς κάποιο από τα κόμματα ευρωπαϊκού προσανατολισμού να αμφισβητεί το βασικό σχέδιο της χώρας τους να πετύχει τους στόχους της.

 

Η ελπίδα της κας Μέρκελ από τη συγκυβέρνηση της με τους σοσιαλδημοκράτες είναι να πετύχει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση και το καλύτερο άλλοθι για να βάλει νερό στο κρασί της στην προσπάθειά της να βρει λύση στο δημογραφικό πρόβλημα που απειλεί με έλλειψη εργατικού δυναμικού τη χώρα της μετά το 2025, να αυξήσει τις δημόσιες επενδύσεις και ιδίως τις δαπάνες για την παιδεία και να καλύψει το δημοκρατικό έλλειμμα που απειλεί την ηγεμονία της Γερμανίας στην Ευρωζώνη.

 

Στη Γαλλία, ο "ζωηρός" σοσιαλιστής Πρόεδρός της κος Ολλάντ αναζητά τρόπους να κάνει αποδεκτές από τους σκληροπυρηνικούς σοσιαλιστές τις ρεαλιστικές λύσεις φορολογικής ανακούφισης και ελάφρυνσης των εργοδοτικών εισφορών των επιχειρήσεων, ώστε να βοηθήσει τις γαλλικές επιχειρήσεις να ανακτήσουν τη χαμένη τους ανταγωνιστικότητα και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Όπως είπε στη συνέντευξη τύπου που έδωσε πρόσφατα, οι επιχειρήσεις είναι που δημιουργούν πλούτο και θέσεις εργασίας, όχι το κράτος. Έ λοιπόν, οι περισσότεροι "τενόροι" της Δεξιάς καλωσόρισαν τη (μετα)στροφή του Γάλλου σοσιαλιστή προέδρου, η οποία προετοιμαζόταν βέβαια εδώ και πολλούς μήνες. Η ανεργία, που, όπως δυστυχώς, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και η μεγαλύτερη πηγή ανισοτήτων και φτώχειας στη χώρα μας, διαγράφεται ως η μεγαλύτερη απειλή ανισοτήτων και για πολλές άλλες χώρες της ΕΕ.

 

Καθώς βρισκόμαστε προ Ευρωεκλογών, τα ζητήματα αυτά δημιουργούν όρους διαλόγου και μεγαλύτερης κατανόησης ανάμεσα σε μας και στους εταίρους μας, ιδίως αν συνεχίσουμε την καλή μας πορεία στη δημοσιονομική μας διαχείριση αλλά και ως προεδρεύουσα της ΕΕ για το εξάμηνο. Πράγματι, ως χώρα εξαγωγής εργατικών χεριών, μπορούμε ίσως, να συζητήσουμε το δημογραφικό ζήτημα που απασχολεί τη Γερμανία με τρόπο που θα ήταν εποικοδομητικός και για τις δύο πλευρές (win-win). Το ίδιο, από άλλη οπτική γωνία, ισχύει και με τα ελλείμματα, τον ευρωσκεπτικισμό και την ανεργία που μας ανοίγουν "παράθυρα" διαλόγου και αμοιβαίας κατανόησης με πολλές άλλες χώρες της ΕΕ.

 

Βέβαια, η προσέγγιση αυτή απαιτεί και μία καλύτερη τακτική. Κάποιοι θεωρούν πως οι διπλωμάτες είναι άτομα μειωμένης αντίληψης, επειδή σπάνια δίνουν τη γνώμη τους και δεν εκφράζουν άποψη ακόμη και όταν τους ζητείται αρμοδίως. Έ λοιπόν, δεν είμαι τόσο βέβαιος. Μήπως θάπρεπε επιτέλους να παραδεχθούμε ότι κάτι έχουμε και μεις να ωφεληθούμε, αν αντί να σπεύδουμε συστηματικά να εκφράζουμε άποψη και γνώμη, να διατυπώνουμε πρώτα κάποιες ερωτήσεις που θα μπορούσαν να φωτίσουν λίγο καλύτερα το δρόμο μας; Διότι και οι εταίροι μας μπορούν να γνωρίζουν κάτι που θα μας ήταν χρήσιμο, κάποια σχετική εμπειρία να έχουν, κάτι να μάθουμε από κάποιο λάθος που αυτοί έχουν ήδη διαπράξει.

 

Ας μην ξεχνάμε ότι παρά τις κάποιες επιτυχίες μας, ο δρόμος που έχουμε ακόμη εμπρός μας είναι μακρύς και πάμπολλα τα λάθη που θα μπορούσαμε ακόμη να διαπράξουμε ή να αποφύγουμε. Οι συνομιλητές μας θα το εκτιμήσουν αν δείξουμε ενδιαφέρον και αποφύγουμε την αλαζονεία του μάρτυρα για τα ζητήματα που τους απασχολούν, ενισχύοντας έτσι τις πιθανότητες διαλόγου στη βάση ισότιμων εταίρων και όχι ανάμεσα σε δάσκαλους-τιμωρούς και σε κακούς μαθητές! Λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.