Το Δελτίο καταγράφει βέβαια και την περισσότερο ανησυχητική είδηση που αφορά την ανεργία, η οποία τον Οκτώβριο του 2103 ανήλθε στο 27,8%, ενώ η ανεργία των νέων ανήλθε στο 58%, δηλαδή στο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ! Στο ίδιο δελτίο το ΚΕΠΕ, προς τιμή του, προτείνει μία σειρά από διαρθρωτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Δεξιά μου όμως έχω και τις ανακοινώσεις κάποιων κομμάτων που στην εποχή μου τα έλεγαν προοδευτικά, τα οποία αποδοκιμάζουν τις προτάσεις αυτές.
Η μία θεωρεί ότι οι προτάσεις "...θεσμοθετούν τον εργασιακό μεσαίωνα και τη στυγνή εκμετάλλευση...". Έ λοιπόν, εγώ δεν γνώριζα ούτε ότι το ΚΕΠΕ, ένα ίδρυμα ερευνών, είχε κάποιου είδους νομοθετική εξουσία για να "θεσμοθετήσει" ό,τιδήποτε στη χώρα μας ούτε ότι το μεσαίωνα η αγορά εργασίας ήταν τόσο εξελιγμένη, που να περιλαμβάνει αξιολογήσεις, περιόδους πρακτικής άσκησης με πιστοποίηση και κατώτατους μισθούς! Η άλλη, που δημοσιεύθηκε ως άρθρο, συμπεραίνει ότι "..από τις προτάσεις αυτές που αποσκοπόυν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας, με έμφαση στην περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την κατάργηση για ένα χρόνο του μισθού των 511 Ευρώ, επιβεβαιώνεται ότι ο κύκλος των μνημονιακών παρεμβάσεων στα εργασιακά παραμένει ανοικτός...".
Ωστόσο, η ιδέα αυτή είναι μία μόνο από τις προτάσεις του μελετητή και είναι προφανώς ενδεικτικού χαρακτήρα. Θα μπορούσε δηλαδή λόγου χάριν, κάποιος να αντιπροτείνει χρονικό διάστημα 6 μηνών ή μικρή μόνο μείωση του κατώτατου μισθού για τους νέους ανέργους, κοκ. Από τις 4 σελίδες προτάσεις, αυτή μόνο απομόνωσε και βρήκε να αντικρούσει ο αρθρογράφος με μοναδικό επιχείρημα ότι είναι "αντιμνημονιακή"...!
Και ας μην μου απαντήσει κανείς ότι η ανεργία είναι το επιφαινόμενο του προβλήματος της κρίσης του καπιταλισμού, διότι αυτό είναι ασύστολο ψέμα. Η μείωση της ανεργίας θα βοηθήσει και την αναθέρμανση της οικονομίας, μέσω της τόνωσης της ζήτησης. Τα μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας αποτελούν αναγκαίο συμπλήρωμα των δράσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών μας και του επιχειρηματικού κλίματος, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αυτές δηλαδή που δημιουργούν τις περισσότερες θέσεις απασχόλησης και της διαφάνειας.
Ο σοσιαλιστής Πρόεδρος της Γαλλίας κος Ολλάντ εξελέγη τον Μάϊο του 2012, υπό τη "μονομανιακή" θα έλεγα σημαία της μείωσης της ανεργίας. Μετά από πολύμηνες ανεπιτυχείς προσπάθειες, αποφάσισε πρόσφατα ν' αλλάξει γραμμή για να πετύχει τον ίδιο στόχο της μείωσης της ανεργίας. Αποφάσισε δηλαδή να φέρει στο ίδιο τραπέζι τις επιχειρήσεις και τους εκπροσώπους των εργαζομένων με σκοπό να μελετήσουν προτάσεις που θα υποβάλουν στην κυβέρνηση για την ελάφρυνση των εργοδοτικών εισφορών και την ελαστικοποίηση των όρων απασχόλησης.
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω: έχει μήπως υπογράψει μνημόνιο και η Γαλλία ή έχει περισσότερους άνεργους από μας ή μήπως απλά οι δικοί μας σοσιαλιστές είναι πιό σοσιαλιστές;
Λυπάμαι πολύ, αλλά τα καμώματα των δικών μας κομμάτων απέναντι στο οξύτερο και δραματικότερο πρόβλημα με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα μας, στοιχειοθετούν απροκάλυπτη υποκρισία! Είναι ή δεν είναι η ανεργία η κυριότερη πηγή ανισοτήτων, φτώχειας και εξαθλίωσης στη χώρα μας σήμερα; Γιατί δεν θεώρησαν τις προτάσεις του ΚΕΠΕ έστω ως απλή βάση συζήτησης και διαλόγου για ένα τεράστιο πρόβλημα; Τι ακριβώς ρόλο παίζουν τα κόμματά μας; Μήπως τελικά πρόκειται για αριστοκρατικές νησίδες που εκπροσωπούν μόνο τα συμφέροντα των πάσης φύσεως προνομιούχων και των κρατικοδίαιτων; Γιατί δηλαδή τα δικά μας κόμματα απαξιούν να θέσουν κι' αυτά ως προτεραιότητά τους το πρόβλημα της ανεργίας; Τότε τους ανέργους και τους στερημένους ποιός τους εκπροσωπεί; Τους συμβουλεύτηκαν άραγε τα κόμματα προτού τοποθετηθούν; Ή μήπως στα πλαίσια της γενικής τους αντίστασης στις μεταρρυθμίσεις θεωρούν ότι νομιμοποιούνται να κάνουν αφαίρεση του προβλήματος της ανεργίας που στερεί την ελπίδα από εκατοντάδες χιλιάδες νέους; Αν ναι, τότε επιβεβαιώνουν ότι το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι πλέον το οικονομικό αλλά το πολιτικό και ότι αυτά είναι απολιθωμένοι και αρτηριοσκληρωτικοί μηχανισμοί του Ελληνικού μεσαίωνα που έχουν ήδη θέσει σε κίνηση μία ωρολογιακή βόμβα, η οποία θα εκραγεί στα χέρια τους μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.
(*) Ο γράφων δεν έχει ούτε ποτέ είχε οποιαδήποτε σχέση με το ΚΕΠΕ ή με κάποιον από τους συντάκτες των επιμέρους άρθρων και μελετών που δημοσιεύονται στο μηνιαίο Δελτίο του.