ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Τι σημαίνει η έξοδος στις αγορές

14:30 - 18 Οκτ 2016
Στέλιος Χριστόπουλος

Γράφει ο Στέλιος Χριστόπουλος

Το πρόγραμμα δημοσιονομικής αναπροσαρμογής με βάση το οποίο η χώρα μας έλαβε τον Ιούλιο του 2015 το τρίτο πακέτο διάσωσης ύψους 86 δισ. ΕΥΡΩ για να μην καταρρεύσει μετά από τα καραγκιοζιλίκια του πρώτου εξαμήνου διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 2018.

Η χώρα μας τότε, θεωρητικά και εκτός απροόπτου, θα έχει δύο δρόμους: ή θα μπορεί ν’ αρχίσει να βγαίνει στις αγορές ή θα ζητήσει να συνάψει και νέο δάνειο από τους εταίρους μας, αν δεν έχουμε ακόμη καταφέρει να ορθοποδήσουμε.

Ο γράφων ελπίζει ειλικρινά πως η χώρα μας θα είναι πλέον σε θέση να βγει στις αγορές. Διότι σε διαφορετική περίπτωση, οι αβεβαιότητες είναι πάμπολλες και μεγάλες. Πρώτη απ’ όλες ότι δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε πως οι ηγέτες των εταίρων μας το 2018 όχι μόνο θα επιθυμούν αλλά και θα είναι σε θέση να πείσουν τους φορολογούμενους πολίτες τους ότι αξίζουμε ακόμη μία «τελευταία» προσπάθεια. Όσο για το «αισιόδοξο» σενάριο της επικείμενης αλλαγής πλεύσης από τη λιτότητα στη λογική της ανάπτυξης, στο οποίο προσβλέπουν πολλοί αναλυτές μετά από τις επικείμενες αλλαγές ηγεσίας σε χώρες της ΕΕ, ο γράφων θα συνιστούσε να βαδίζουμε με ψυχραιμία αλλά και βαστώντας μικρό καλάθι.

Οι νέες ηγεσίες, έστω και αν εκλεγούν με υποσχέσεις ότι θα πριμοδοτήσουν την ανάπτυξη, δεν θα σπεύσουν να διαφοροποιήσουν τη στάση τους απέναντί μας, αν δεν έχουν δει πρώτα απτά δείγματα γραφής και προόδου στα μέτωπα των μεταρρυθμίσεων. Κανείς τους δεν πρόκειται να είναι σε θέση να διακινδυνεύσει τα χρήματα των φορολογουμένων τους για ένα νέο πακέτο διάσωσης μιας χώρας που μοιάζει με βαρέλι χωρίς πάτο και σίγουρα όχι κατά τη διάρκεια των δυο πρώτων ετών της θητείας τους...ιδίως αν έχουν πρώτα συμφωνήσει να ανακουφίσουν εν τω μεταξύ το χρέος μας.

Επειδή όμως είμαστε αισιόδοξοι, ας υποθέσουμε ότι όλα θα πάνε καλά, δηλαδή πως θα έχουμε βελτιώσει τα δημόσια οικονομικά μας σε σημείο που δεν θα χρειαζόμαστε νέο πακέτο διάσωσης και πως θα είμαστε σε θέση να βγούμε στις αγορές για να καλύπτουμε ιδίως κάποια «λογικά» ελλείμματα διαχείρισης (κάμποσα «αν» δηλαδή). Οι αγορές όμως πως θα λειτουργήσουν στην περίπτωσή μας;

Οι αναλυτές των διαφόρων διεθνών οίκων αξιολόγησης θα μελετήσουν τις τελευταίες εκθέσεις του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, καθώς και τις εκθέσεις που αφορούν την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας και το επιχειρηματικό κλίμα και θα μας κατατάξουν σε κάποια από τις κατηγορίες επικινδυνότητας που χρησιμοποιούν. Σημαντικό ρόλο θα παίξει και τυχόν ελάφρυνση του χρέους μας, που ελπίζουμε να έχει συμβεί μέχρι τότε εκ μέρους των εταίρων και δανειστών μας, το οποίο θα καθιστούσε το χρέος μας βιώσιμο. Με βάση τα κριτήριά τους και τις κατηγορίες αυτές (κάθε οίκος έχει τις δικές του αλλά είναι όλες συγκρίσιμες μεταξύ τους) τα επενδυτικά ταμεία θα ορίσουν τότε τα επιτόκια με τα οποία θα δεχόντουσαν να μας δανείσουν.

Και αν αυτά όλα δεν συμβούν, ή αν τα επιτόκια αυτά ήσαν απαγορευτικά για μας;

Καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε! Διότι αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα έχουμε εφαρμόσει σωστά τις μεταρρυθμίσεις μας και δεν ήμασταν, συνεπώς, σε θέση να πείσουμε τις αγορές ότι είμαστε αξιόχρεοι. Διότι, απλά, δεν θα έχουμε καταφέρει να μειώσουμε τα έξοδά μας, να αυξήσουμε τα έσοδά μας από φόρους και ιδιωτικοποιήσεις και δεν θα έχουμε ακόμη πιάσει ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, όλα τα σενάρια θα ήταν πλέον δυνατά και, δυστυχώς, αυτό που θα άρχιζε και πάλι να διαφαίνεται ως ένα από τα πιθανότερα, θα ήταν και πάλι το Grexit.

Ο γράφων, επαναλαμβάνουμε, είναι, ωστόσο, αισιόδοξος. Στηρίζει την αισιοδοξία του στο γεγονός ότι σε αντίθεση με την Κύπρο, την Ιρλανδία, την Ισπανία και  την Πορτογαλία, εμείς εδώ τα δοκιμάσαμε όλα και κάναμε όλα τα δυνατά λάθη. Άρα δεν έχουμε πλέον καμμία δικαιολογία να διατηρούμε ακόμη αυταπάτες. Ειρήσθω εν παρόδω, ότι ο γράφων τίποτα δεν έχει μάθει τόσο καλά όσο αυτά τα λίγα που έχει μάθει από τα ίδια του τα λάθη (και, ευτυχώς, έχει κάνει κάμποσα...). Τη στηρίζει επίσης στο γεγονός ότι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και αν ακούστηκαν κάποια τρελά,  επικράτησε τελικά ο ρεαλισμός και τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο Υπουργός Οικονομικών αναδείχθηκαν οι δυο δημοφιλέστερες προσωπικότητες. Αυτό που ελπίζει τώρα είναι ένας γενναίος ανασχηματισμός και προσήλωση της Κυβέρνησης στις μεταρρυθμίσεις με στόχο την ελάφρυνση του χρέους και την έξοδο εν καιρώ στις αγορές. Αλλά και κάτι άλλο ακόμη: ότι...δεν θα έχουμε εκλογές πριν από το τέλος του 2018.  

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.