Η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, η αποτελεσματικότητα της Διοίκησης, η ανεξαρτησία αλλά και αποτελεσματικότητα της Δικαιοσύνης, η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγει η οικονομία του είναι κάποιοι από τους δείκτες που χρησιμοποιούνται από πολλούς διεθνείς οργανισμούς όταν συντάσσουν τις ετήσιες εκθέσεις τους.
Ως επιτυχημένο, κρίνεται ένα κράτος που προσαρμόζεται με τον καλύτερο και ταχύτερο τρόπο στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Πώς; Μα...με μεταρρυθμίσεις.
Δηλαδή δεν είμαστε μόνο εμείς που πρέπει να κάνουμε μεταρρυθμίσεις για να πάρουμε κάθε φορά τη δόση που θα μας κρατήσει όρθιους;
Και βέβαια όχι! Η διαφορά είναι πως τα περισσότερα άλλα κράτη εισάγουν αυτοβούλως και συστηματικά μεταρρυθμίσεις για να διορθώσουν αδυναμίες και υστερήσεις που διαπιστώνουν σε διάφορους τομείς. Διότι, απλά, δεν θέλουν να μένουν πίσω. Δεν διστάζουν, επομένως, να πάρουν κάθε φορά τα μέτρα που απαιτούνται για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και στις απαιτήσεις του διεθνούς ανταγωνισμού.
Αλλά ακόμη και οι διεθνείς οργανισμοί που συντάσσουν τις εκθέσεις με βάση τις οποίες κρίνονται οι πολιτειακοί θεσμοί και η οικονομία των κρατών από χρόνο σε χρόνο, συμπληρώνουν και βελτιώνουν και αυτοί τα κριτήρια αξιολόγησης και τους δείκτες που χρησιμοποιούν για να ενισχύσουν την αξιοπιστία της μεθοδολογίας τους.
Και μεις πως τα πήγαμε φέτος; Εμείς, το 2017 είχαμε μία πολύ καλή χρονιά στον Τουρισμό. Αλλά ακόμη και αυτό δεν οφείλεται τόσο πολύ στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του τουριστικού μας προϊόντος αλλά στην επιδείνωση της πολιτικής κατάστασης και αστάθειας που, δυστυχώς, χαρακτηρίζει τις περισσότερες τουριστικές χώρες στην ευρύτερη περιοχή. Πως θα είναι όμως του χρόνου;
Καλά, τίποτε άλλο; Ειλικρινά, ο γράφων δυστυχώς δεν διακρίνει καμμία άλλη αξιόλογη αλλαγή. Η κατάταξή μας στην διεθνή ανταγωνιστικότητα και στο επιχειρείν υποχώρησαν και φέτος ενώ η ανεργία, η κυριότερη ανισότητα από την οποία μαστίζεται η Ελληνική κοινωνία, παραμένει σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα. Έστω και αν το πρώτο τρίμηνο του έτους σημειώθηκε κάποια αύξηση στις εγχώριες επενδύσεις, οι ξένες άμεσες επενδύσεις, η σημαντικότερη μηχανή ανάπτυξης κάθε κράτους, παραμένουν κολλημένες και μάλιστα σε μία ευρωπαϊκή συγκυρία, η οποία εφέτος ήταν ιδιαίτερα θετική. Φαίνεται όμως πως υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
Βλέπετε, οι επιδόσεις μας στις εκθέσεις διεθνούς ανταγωνιστικότητας και του επιχειρείν είναι τα πρώτα πράγματα που κοιτάζουν οι υποψήφιοι επενδυτές αλλά και οι αγορές.
Καλά και η αξιολόγηση που, ως φαίνεται, πάει για πρώτη φορά να κλείσει στην ώρα της;
Μπορεί, αλλά αυτό δεν αποτελεί είδηση από αυτές που θα μπορούσαν να πείσουν τις αγορές ή τους υποψήφιους επενδυτές. Σημαίνει απλά ότι η Κυβέρνηση κάνει μία προσπάθεια παραπάνω έχοντας διαβάσει σωστά μία συγκυρία ευνοϊκή κατά την οποία οι εταίροι και δανειστές μας ούτως ή άλλως θέλουν σιγά-σιγά να αποσυρθούν βάζοντας πίσω τους τα προγράμματα στήριξης και μισοκλείνουν επομένως τα μάτια τους...
Διότι μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, ένα πράγμα αποκλείεται: να μας εγκρίνουν και νέο δάνειο. Τους το έχουν ήδη κόψει οι ψηφοφόροι τους. Και βέβαια, αν το τέλος της εποχής των μνημονίων σημάνει και το τέλος των μεταρρυθμίσεων (ή μνημονίων, αν προτιμάτε), τότε σίγουρα δεν πάμε καλά!
Και αυτό, διότι κάποιοι από τους δείκτες στους οποίους θα δώσουν τώρα σημασία οι υποψήφιοι επενδυτές αλλά και οι αγορές είναι κατά πόσον εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη νομοθετηθεί, η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και το άνοιγμα των αγορών.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι δείκτες που θα τους επηρεάσουν και, που, αν δεν τους υποψιαζόμαστε, ενδέχεται να μας αιφνιδιάσουν. Ένας από αυτούς είναι κατά πόσον το κράτος ανακτά την εδαφική κυριαρχία που έχει απολέσει πάνω σε ένα σημαντικό και ιστορικό κομμάτι του Δήμου Αθηναίων από ομάδες τις οποίες δεν ελέγχει, ή ακόμη, η ανοχή μας στα καμώματα του Ρουβίκωνα.
Ένας άλλος πολύ σημαντικός δείκτης είναι η διάθεση των εργαζομένων να δεχθούν επιτέλους ότι η βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης στην οποία απασχολούνται είναι τα κλαδιά στα οποία κάθονται και πως αν επιμείνουν να τα πριονίζουν, θα κόψουν μαζί και το μέλλον τους αλλά και το μέλλον των παιδιών τους.
Λοιπόν, εσείς τι λέτε, πάμε καλά; Πολύ γρήγορα θα μας το δείξουν οι αγορές με τα επιτόκια που θα μας επιβάλουν. Διότι οι αγορές έτσι μιλάνε και έτσι χορεύουν, με αριθμούς.