ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Απλές αντωνυμίες

19:24 - 30 Ιουλ 2018
Στέλιος Χριστόπουλος

Γράφει ο Στέλιος Χριστόπουλος

Εγώ λυπάμαι γι’αυτά που έγιναν και ντρέπομαι. Εσύ αναλογίζεσαι με απόγνωση την απόλυτη φρίκη που έζησαν όσοι κάηκαν ζωντανοί ή πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να σωθούν και σε πνίγει και σένα ο καημός. Αυτός περιφέρεται πάνω στα αποκαΐδια και, πατώντας με το πόδι του το τσιγάρο του για να το σβήσει, σκέφτεται σε ποιά συνωμοσία να οφείλεται άραγε τούτη εδώ η τραγωδία.

Εμείς απορούμε που δεν παραιτείστε. Εσείς μάταια πασχίζετε να μας βοηθήσετε να αντιληφθούμε τις διαλεκτικές αντιθέσεις στις οποίες οφείλονται τα λάθη και οι παραλείψεις της κυβέρνησης και των δημοσίων υπηρεσιών αλλά και τη διαφορά ανάμεσα στην ανάληψη της πολιτικής ευθύνης και στην παραίτηση. Οι άλλοι περιμένουν να πέσετε σαν ώριμο φρούτο από το δέντρο, ώστε να αναλάβουν αυτοί και να διαπράξουν με τη σειρά τους από την αρχή τα ίδια ακριβώς λάθη.

Εγώ διορίζω το γυιό μου στο Δημόσιο. Εσύ λες γιατί αυτός και όχι εγώ. Αυτός λέει «το μοναστήρι να είναι καλά».

Εμείς όλοι απορούμε μετά που το Δημόσιο δεν γνωρίζει τι σημαίνει σχεδιασμός, αποτελεσματική διαχείριση έργου, στοχοπροσήλωση και μετρήσιμοι στόχοι. Εσείς βέβαια γνωρίζετε ότι αν τολμήσετε να πειράξετε το Δημόσιο, θα χάσετε την εξουσία και δεν πρόκειται να επανεκλεγείτε στον αιώνα τον άπαντα. Εντέλει, αυτοί οι ανάλγητοι οι  εταίροι και πιστωτές μας φταίνε για όλα και ιδίως, φυσικά, που τόσο καιρό φυτεύαμε λάθος δέντρα σε λάθος σημεία, που ανεχόμαστε την αυθαίρετη δόμηση, που δεν υπήρχαν  δρόμοι διαφυγής ούτε σχέδια εκκένωσης του πληθυσμού.

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.