Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικό Περιβάλλον

Σε όλες τις διεθνείς κατατάξεις, η Ελλάδα… πατώνει!

• 81η ανάμεσα σε 140 χώρες –κάτω από τη Ρουάντα και την Μποτσουάνα– στην ανταγωνιστικότητα, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
• 60η ανάμεσα σε 189 χώρες –κάτω από τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, το Καζακστάν και τη Μογγολία– στην ευκολία επιχειρηματικής δράσης, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
• 138η ανάμεσα σε 178 χώρες –μεταξύ του Μπαγκλαντές και της Μοζαμβίκης– στην οικονομική ελευθερία, σύμφωνα με το think tank Heritage Foundation.
• 56η ανάμεσα σε 61 χώρες –κάτω από το Καζακστάν, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία– στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του Διεθνούς Ινστιτούτου για την Ανάπτυξη του Μάνατζμεντ (καταγράφοντας τη δεύτερη μεγαλύτερη πτώση στη συνολική κατάταξη από την προηγούμενη χρονιά – 6 θέσεις).

Το Χρηματιστήριο Αθηνών αποτελεί το μοναδικό μεταξύ των 19 αγορών της Ευρωζώνης που κατατάσσεται στις αναδυόμενες αγορές (advanced emerging market), μετά την υποβάθμιση του και από τον αγγλικό οίκο Financial Times Stock Exchange τον Μάρτιο.

Κατανάλωση και Επενδύσεις

• Στην ανέμελη δεκαετία του 2000, η ιδιωτική κατανάλωση ως προς το ΑΕΠ ήταν σχεδόν 20 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
• Μεταξύ 2007 και 2014, οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου έπεσαν στο μισό3 ως ποσοστό του ΑΕΠ! Το 2013 καταγράφηκε το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων από το 1960: 11,5% του ΑΕΠ – ενός ΑΕΠ, μάλιστα, που έχει συρρικνωθεί κατά το 1/4! Καθόλου τυχαίο ότι τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς καταγράφηκε και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας του εργατικού δυναμικού σε ολόκληρη τη μεταπολεμική περίοδο, μια ανάσα από το 28%!
• Την περίοδο 2000-2008, οι άμεσες ξένες επενδύσεις ήταν περίπου στο 1% του ΑΕΠ, για να μειωθούν στο μισό, περίπου στο 0,5% του ΑΕΠ, την περίοδο της κρίσης (2009-2015). Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, τις αντίστοιχες περιόδους, η Πορτογαλία είχε τριπλάσιες και επταπλάσιες άμεσες ξένες επενδύσεις. Πού να γίνει λόγος για την Ιρλανδία, που είχε, αντίστοιχα, 19 και 46 φορές περισσότερες...

Αγορά Εργασίας

• Αν συγκρίνουμε το ποσοστό των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα προς το σύνολο των απασχολουμένων στην Ελλάδα (22,6%) και τη Γερμανία (11%) το 2011, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι έχουμε 445 χιλιάδες πλεονάζοντες δημοσίους υπαλλήλους.
• Σίγουρα, έχουμε διπλάσιο ποσοστό αυτοαπασχολουμένων (30%) από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (14%) και με μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη Ιταλία (22%). (Πώς να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή με τέτοια διάρθρωση στον παραγωγικό ιστό;)
  9 στις 10 ελληνικές επιχειρήσεις εξακολουθούν να απασχολούν μόλις 1 με 10 εργαζόμενους.
• Την περίοδο 2008-2015 έκλεισαν περίπου 250 χιλιάδες επιχειρήσεις και μαζί τους χάθηκαν περίπου 850 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Την ίδια περίοδο προστέθηκαν 800 με 850 χιλιάδες νέοι συνταξιούχοι…

Συνταξιοδοτικές Δαπάνες και Δημογραφικές Εξελίξεις

• Το 17% του ΑΕΠ που δίνουμε πλέον για συντάξεις αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ!
• Η κρατική χρηματοδότηση του ασφαλιστικού είναι σχεδόν 4πλάσια από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (9% του ΑΕΠ έναντι 2,5% του ΑΕΠ).
  Το 2014, ο αριθμός των γεννήσεων κατέγραψε ιστορικό χαμηλό (92.149). Το 2013, για πρώτη φορά από το 1932 που υπάρχουν στοιχεία, οι γεννήσεις ήταν λιγότερες από 100.000.

Ασφαλιστικές Εισφορές και Φορολογία

• Οι ασφαλιστικές εισφορές που καλούνται να πληρώσουν πλέον οι έλληνες εργαζόμενοι, με την ελπίδα ότι θα πάρουν κάποια στιγμή σύνταξη, είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη (27,5%).
• Φέτος, η Ελλάδα θα ανακηρυχθεί η χώρα με τον μεγαλύτερο συντελεστή κρατήσεων από τον μισθό (61,3%) μεταξύ όλων των χωρών-μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας & Ανάπτυξης.
• Την ίδια στιγμή, 1 στους 2 μισθωτούς και συνταξιούχους δεν πληρώνει κανέναν φόρο, όταν αυτό δεν ισχύει ούτε για 1 στους 10 στην Ευρωζώνη. Η αιτία βρίσκεται στο υψηλό όριο του ελληνικού αφορολόγητου, που αντιστοιχεί στο 50% του μέσου ελληνικού εισοδήματος. (Εν ολίγοις, όσο δεν επεκτείνεται η φορολογική βάση, θα “ξεζουμίζονται” όσοι δεν μπορούν να ξεφύγουν…)
• Έχοντας πρόσφατα αυξήσει τον βασικό συντελεστή του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) στο 24%, διαθέτουμε πλέον τον 3ο υψηλότερο στους «28» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με τη Φινλανδία. Η Δανία και η Σουηδία επιβάλλουν 25% και η Ουγγαρία 27%. Δεν αποκλείεται να τις ξεπεράσουμε και αυτές, αφού από το 2008 μέχρι σήμερα έχουμε αλλάξει 8 φορές τον ΦΠΑ...
• Στην Ευρώπη μόνο 4 χώρες φορολογούν τα κέρδη των επιχειρήσεων με συντελεστή υψηλότερο του 29%. Η διεθνής τάση στη φορολογία των κερδών είναι πτωτική, αλλά εμείς δεν την ακολουθούμε…

Χρέη

• Τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο (88 δισ. ευρώ) καλπάζουν προς το 50% του ΑΕΠ, καθώς κάθε μήνα προστίθεται ένα επιπλέον δισεκατομμύριο ευρώ στον συνολικό λογαριασμό. Είναι πενταπλάσια από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης (στα οποία είναι λιγότερα από το 10% του ΑΕΠ) και μακράν περισσότερα και από τη δεύτερη Μάλτα, στην οποία δεν ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ.
• Αθροιστικά, τα ληξιπρόθεσμα προς το Δημόσιο (88 δισ. ευρώ) και τα κόκκινα δάνεια προς τις τράπεζες (108 δισ. ευρώ) είναι εδώ και πολύ καιρό περισσότερα από ολόκληρο το ΑΕΠ (185 δισ. ευρώ)!
• Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, τα τραπεζικά δάνεια που δεν εξυπηρετούνται για περισσότερες από 90 μέρες συνεχίζουν να αυξάνονται γραμμικά πλησιάζοντας επικίνδυνα τις καταθέσεις (120 δισ. ευρώ). Σίγουρα, είναι περισσότερα του 50% του συνόλου των δανείων, όταν στην ευρωπαϊκή περιφέρεια (Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία) είναι περίπου στο 15% και στα υπόλοιπα κράτη στο 5%.
• Οι καταθέσεις που έχουν απομείνει στο τραπεζικό σύστημα είναι περίπου οι μισές από την αρχή της κρίσεως. Χονδρικώς, από σχεδόν 240 δισεκατομμύρια ευρώ το 2009 σε περίπου 120 δισεκατομμύρια ευρώ σήμερα.
• Τα χρήμα που κυκλοφορεί σε φυσική μορφή είναι στο 25% του ΑΕΠ, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος κινείται σε μονοψήφια νούμερα. (Αν δεν περιοριστεί η χρήση μετρητών, η φοροδιαφυγή θα συνεχίσει να βασιλεύει…)
• Το υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα που πετύχαμε τα τελευταία 20 χρόνια ήταν το 2,7% του ΑΕΠ το 2000. (Είναι απορίας άξιο πώς θα πετύχουμε το 3,5% το 2018 –και θα το κρατήσουμε κιόλας εις το διηνεκές–, για να εξυπηρετούμε το τερατώδες δημόσιο χρέος μας...)

Κόστος Διαπραγματεύσεων

• Η “περήφανη” διαπραγμάτευση του 2015 μάς στοιχίσε το 25% του ΑΕΠ, 45 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με το think tank «Συμβούλιο της Λισσαβώνας για την Οικονομική Ανταγωνιστικότητα και την Κοινωνική Ανανέωση».
• Η ίδια διαπραγμάτευση κατέλαβε την πρώτη θέση μεταξύ των 10 χειρότερων στην ετήσια λίστα που καταρτίζει το Τμήμα Διαπραγματεύσεων του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.