Αναρωτιέμαι αν αυτός ο θαυμάσιος και σεμνός καλλιτέχνης με το αστείρευτο ταλέντο,  αν ζούσε σήμερα και ήταν σε νεώτερη ηλικία  τι τρόπους θα έβρισκε για να «σχολιάσει» καλλιτεχνικά την ζοφερή εποχή που ζούμε. Πως θα σχολιάζε την μαύρη καθημερινότητα μας αλλά και τα ευτράπελα που ζούμε. Τι τρόπους θα έβρισκε για να εκφράσει δημιουργικά τον κατήφορο και  τον κλαυσίγελω.

Αναφέρομαι σε δύο  μόνο ειδήσεις  που είδαν το φως της δημοσιότητας την ημέρα του θανάτου του..  Δύο ειδήσεις που αφορούν το κόμμα που υποτίθεται είναι η εναλλακτική  προοπτική  εξουσίας.

Πολλοί , οι άντρες κυρίως, θα θυμόμαστε τις τσατσιλίδικες θέσεις –ειδικότητες για κληρωτούς στο στρατό,  ήταν ή συτιστής  πτηνών, που υποτίθεται πως τάϊζε τα περιστέρια του Άγνωστου Στρατιώτη, ή καντηλανάφτης  στον Άη Γιώργη στο Λυκαβητό.  Επρόκειτο για δύο θέσεις  ονειρικές για τους κοινούς θνητούς, που δημιουργηθήκαν για να εξυπηρετήσουν γόνους και επιγόνους.


Ασφαλώς και στην ιστορία του μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους, δεν είναι άγνωστο το φαινόμενο αυτό, αφού οι εκάστοτε εξουσιάζοντες , πολλές φορές με φωτογραφικές διαδικασίες, δημιουργούσαν όχι μόνο απλές θέσεις αλλά και οργανισμούς ολόκληρους, είτε για να βολέψουν ημέτερους είτε για  να προσελκύσουν ψηφοφόρους και στελέχη άλλων παρατάξεων τάζοντας οφφίτσια.

Αυτή την νοοτροπία, όλες οι κομματικές  ηγεσίες, την αποτάσσουν σήμερα ως σατανά, μετά βδελυγμίας. Έστω και στα ψήγματα αυτοκριτικής που μας σερβίρουν από καιρού εις καιρόν, διαλαλούν πως  η πρακτική που προαναφέραμε, ήταν μία από τις αιτίες που διέλυσαν την κρατική μηχανή, τις δημόσιες υπηρεσίες. Διαβεβαιώνουν δε πως αυτή η νοοτροπία αποτελεί παρελθόν δια παντός.Διακαής τους πόθος είναι να γίνουν πιστευτοί , αλλά όπως λέει ο σοφός λαός, θέλει η εταίρα να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν την αφήνει.

Γιατί υποθέτω πως η ΝΔ και οι περί της Συγγρού σύμβουλοι και παρασύμβουλοι θεωρούν πως η δημιουργία θέσης Τομεάρχη Αμπελουργίας και Οινοποιίας, για να τακτοποιηθεί, ο  πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Νεμέας, που ετοιμαζόταν να την κάνει για το κόμμα της κυρίας Μπακογιάννη, δεν έχει σχέση με την νοοτροπία που αποκηρύσουν. Το έκαναν για το καλό του τόπου. Για το καλό του ελληνικού κρασιού. Των εξαγωγών μας.. Και μετά απορούν γιατί  ο απλός κόσμος δεν εμπιστεύεται την ΝΔ σε ποσοστό 92% όπως εδειξε μία πρόσφατη μέτρηση.


Μα πως να τους εμπιστευτεί ό έλληνας αστός, ή αστός wanabe, όταν παρέλειψαν το πιο βασικό στον τίτλο... «Τομεάρχης Αμπελουργίας,  Οινοποιίας και Γευσιγνωσίας θα έπρεπε να είναι... Προτείνω δε, επειδή στους Ολυμπιακούς Αγώνες γενικά οι κωπηλάτες μας πάνε καλά, και επειδή όμως σήμερα ο λαός τραβάει άσχημο κουπί, να φτιάξουν και θέση Τομεάρχη Κωπηλασίας, στα δε στελέχη της ΝΔ από αναξιοπαθούντες λόγω κρίσης κλάδους, όπως υποδηματοποιοί, ράφτες, γουναράδες, μπούμαν, μασέρ, να αληθωρίσουν προς την Ντόρα. Κάτι θα σκεφτεί η Συγγρού και γι' αυτούς.

Αλλά ας περάσουμε στα πιο θλιβερά και πιο σοβαρά και πολιτικά αυτοκαταστροφικά, που δεν είναι άλλο από το επεισόδιο Μεϊμαράκη- Κοραντή. Δεν είμαστε ούτε σεμνότυφοι, ούτε ξαφνιαζόμαστε. Ούτε καν προσποιούμαστε τους έκπληκτους. Απλά επισημαίνουμε πως όταν ακούγονται μέσα στο Κοινοβούλιο φράσεις σαν και «Μου λες καλημέρα εμένα ρε αλήτη, εσύ που με πας στα δικαστήρια; σκατομ...α, περιθωριακέ καραγκιόζη, έλα έξω, έλα έξω ρε θα σε γ...σω».,  εμπεδώνουν την πεποίθηση του κόσμου και κυρίως των νέων πως χάνονται και οι τελευταίες ελπίδες. Αν μη τι άλλο το «Δε μας γ...ς και συ πρωϊ πρωϊ» ειπώθηκε στα σκαλοπάτια του Κοινοβουλίου.

Είμαι βέβαιος πως ο αείμνηστος Βέγγος θα φώναζε το κλασσικό πλέον.. «Καλοί μου άνθρωποι.....» μπας και ρθούμε στα συγκαλά μας, αλλά είμαι βέβαιος επίσης πως πολλοί απογοητευμένοι από τα όσα συμβαίνουν μάλλον θα σχολιάσαν όπως ο Λούκυ Λουκ όταν θύμωνε..

Κάπως έτσι:  «@#$#$@&*^%$#@&#».