Ωστόσο, ανοίγει ταυτόχρονα και ένα μεγάλο παράθυρο. Μας δίνει μία ευκαιρία να αποφασίσουμε μόνοι μας το πού και πώς θέλουμε να πάμε. Και το μήνυμα έχει πολλαπλούς αποδέκτες. Τόσο εμάς όσο και αυτούς που θέλουν εκτός Ευρωζώνης και γιατί όχι εκτός Ευρώπης.

Κάνει σαφές ότι η Ελλάδα αποφάσισε με το Δημοψήφισμα να παραμείνει εντός Ευρώπης. Κάνει σαφές πως η Ευρώπη από την πλευρά της έκανε ό,τι της ζητήθηκε και κάνει ακόμη πιο σαφές πως εφόσον και εμείς το επιθυμούμε θα εξακολουθήσει να παρέχει την απαραίτητη οικονομική στήριξη.

Φυσικά δεν παραλείπει να μας αποδίδει ευθύνες για ολιγωρία υπαναχωρήσεις και καθυστερήσεις που ναρκοθετούν κάθε προσπάθεια να βγούμε σιγά-σιγά από τα αδιέξοδα.

Μας πετάει δηλαδή το μπαλάκι έντεχνα, υπονοώντας πως εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα την τελική απόφαση θα την πάρουμε εμείς και την  απόλυτη ευθύνη θα την έχουμε εμείς.

Ωστόσο, διαβάζοντας προσεκτικά πίσω από τις γραμμές  μπορούμε να υποθέσουμε πως ο Σόιμπλε ανοιχτά επιδιώκει πολιτική λύση. Όχι όμως όπως την αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση... Επιδιώκει πολιτική αλλαγή απευθυνόμενος στις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της χώρας που ενδεχομένως θα μπορούσαν να αναστρέψουν συντεταγμένα την πορεία προς την έξοδο από την ΕΕ. 

Τις πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν, εφόσον πραγματικά το θελήσουν, να αποτελέσουν μία αξιόπιστη λύση με ένα διαφορετικό «ελληνικό αυτή τη φορά πρόγραμμα».

Ο Σόιμπλε, για τους δικούς του λόγους κάνει σαφές πως προτίθεται να συνεχίσει τη βοήθεια αρκεί να πάψουμε να ολιγωρούμε και δεν είναι πυρηνική φυσική να αντιληφθούμε πως απευθύνεται σε όλο το φάσμα της αντιπολίτευσης.  Σαν μας λέει με ευγενικότερο τρόπο "παλουκωθείτε κάτω και βρείτε τα αλλιώς είστε χαμένοι".

Βρείτε μια κοινή γραμμή που δεν είναι άλλη από την διάσωση της χώρας σας καταρτίστε ένα πρόγραμμα που θα ανακόψει την κατρακύλα και θα σας επαναφέρει σιγά σιγά σε ανάπτυξη.

Μπορεί τον ΣΕΒ που πριν μια βδομάδα είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα δηλαδή ότι «η  κρίση της χώρας αποτυπώνεται μεταξύ άλλων διαχρονικά και κυρίως, στην αδυναμία της να συντάξει μια εθνική μεταρρυθμιστική στρατηγική και να την υλοποιήσει μόνη της» οι πολιτικές ηγεσίες να μην τον ακούνε, αυτόν όμως στον οποίο χρωστάμε ένας θεός ξέρει πόσα, οφείλουν να τον ακούσουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα. Δεν θα έχουν άλλη ευκαιρία...