Δεκέμβριος του 2014. Επρόκειτο για μια ανείπωτη καταστροφή - Οι πράκτορες των ξένων, οι εθελόδουλοι μερκελικοί ραγιάδες των Αθηνών ήταν έτοιμοι να βάλουν τέρμα στο Μνημόνιο και να βγουν στις αγορές - με γενική την πρόβλεψη ότι το 2015 θα άρχιζε και πάλι η ανάπτυξη. Oι σαμαροβενιζέλοι θα είχαν, κατά πάσα πιθανότητα, καταφέρει να βάλουν την Ελλάδα στη χορεία των άλλων ευρωπαϊκών κρατών που απελευθερώθηκαν από την οικονομική επιτροπεία τηρώντας τους όρους των συμφωνιών - δημοσιονομική εξυγίανση, αποκρατικοποιήσεις, μείωση του παρασιτικού κράτους και διευκόλυνση των ξένων επενδύσεων. Οχι φυσικά ότι οι σαμαροβενιζέλοι ήταν έτοιμοι να εφαρμόσουν το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα πρόθυμα - φυσικά και δεν ήταν. Γνήσια τέκνα του πελατειακού συστήματος α λα γκρεκ κι αυτοί, καμία απολύτως όρεξη δεν είχαν να "σπάσουν αυγά" και να χαλάσουν το "μαγαζί" κακοκαρδίζοντας τη "πελατεία". Αλλά, με τους Χαρδούβελη, Στουρνάρα, Παπαδήμο, Χριστοδουλάκη και ικανού αριθμού συνεπικουρούντων τεχνοκρατών κάπου μέσα στο κάδρο, καθώς και την αυξημένη εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών της εποχής εκείνης, υπήρχαν σημαντικές πιθανότητες ότι ίσως τελικά προς τα εκεί να πήγαινε το πράγμα.
Ο λαός και το έθνος βρίσκονταν σε θανάσιμο κίνδυνο εκείνη την εποχή. Τα μεταλλεία της Χαλκιδικής έδιναν ήδη δουλειά σε 2.000 ανθρώπους. Τα περιφερειακά αεροδρόμια είχαν και αυτά μπει σε πορεία εκσυγχρονισμού που θα έδινε δραστική ώθηση στις τοπικές οικονομίες. Οσο για την COSCO, δυστυχώς ήταν πολύ αργά: οι Κινέζοι είχαν δώσει και αυτοί δουλειά σε 2.000 άτομα και είχαν μετατρέψει πλέον τον Πειραιά σε λιμάνι διεθνών προδιαγραφών. Το Ελληνικό σφάδαζε ήδη κάτω από την μπότα των ιμπεριαλιστών, με τις κρυμμένες αρχαιότητες να βγάζουν σπαρακτικές κραυγές πόνου. Τι αβάσταχτη ντροπή, Θεέ μου! Ασε που η κυβέρνηση διαπραγματευόταν με την τρόικα το τελικό τίμημα των 900 εκατ. για να μπει -επιτέλους- η Ελλάδα στον δρόμο που θα οδηγούσε στη μείωση της φορολογίας. Από τα βάθη των αιώνων ξεπηδούσαν γογγυσμοί και οιμωγές. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός (πρόγονος του σημερινού υπουργού των Εξωτερικών), ο Μακρυγιάννης, ο Βελουχιώτης έχυναν δάκρυα πικρά. Ο λαός είχε ξεχυθεί στις πλατείες με τα σύμβολα της νέας εποχής: καδρόνια, γιαούρτια, κρεμάλες και βέβαια.. αρκετές μολότοφ.
Αλλά τα ενεργούμενα του Σεϊτάν Αλαμάν -του γερμανού Διαβόλου, του τρομακτικότερου εχθρού του Γιώργου Θαλάσση- λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί το θρυλικό Ελληνόπουλο, το Παιδί-Φάντασμα, καραδοκούσε: Ξεδιπλώνοντας το σχοινί με τον γάντζο -που είχε πάντα τυλιγμένο γύρω από τη μέση του- έκανε ένα φοβερό άλμα επάνω από όλα τα εμπόδια και άρπαξε επιδέξια την εξουσία από τα χέρια των ακατονόμαστων σαμαροβενιζέλων. Και βέβαια το ψηλότερο εμπόδιο ήταν το Σύνταγμα, που όχι μόνο το υπερπήδησε, αλλά το έριξε και το τσαλαπάτησε μέσα στην εξαίσια ορμή του - ανατρέποντας μια κυβέρνηση που διέθετε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μέσα από την προεδρική διαδικασία που -χωρίς αμφιβολία- ο νομοθέτης δεν είχε προορίσει για αυτόν τον σκοπό.
Και σ' αυτό ακριβώς το χρονικό σημείο άρχιζε η εποποιία της εθνολαϊκής σωτηρίας: Για να πετάξουμε τα μνημόνια από πάνω μας, τι πιο απλό από το να χρεοκοπήσουμε; "Δεν χρειαζόμαστε τα λεφτά σας, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας - Το ελληνικό δημόσιο χρέος, στο σύνολό του, είναι παράνομο, καταχρηστικό και απεχθές". Τα υπολειπόμενα 10 δισ. ευρώ του προγράμματος που εκπνέει πάνε χαμένα (τα ίδια ακριβώς 10 δισ. ευρώ που θα χρηματοδοτούσαν υποτίθεται -αν και απαγορευόταν φυσικά από τις συμβάσεις- το ψέμα της Θεσσαλονίκης, με την αποκατάσταση των 13ων και 14ων μισθών και συντάξεων, κ.λπ.). Βουλιάζουν οι τράπεζες και εξαφανίζονται κι άλλα μερικά δισ. ευρώ του ελληνικού λαού που είχαν πάει προηγουμένως για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Τότε ο Διαβολάκος (το δεξί χέρι του Παιδιού-Φαντάσματος) κλείνει αριστοτεχνικά τις τράπεζες και βάζει σε εφαρμογή τα capital controls, τηλεγραφώντας θριαμβευτικά στην καλή του, αφού ήδη είχε περατωθεί η φωτογράφιση στο μπαλκόνι με φόντο την Ακρόπολη για το Παρί Ματς. Χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκοπούν και η ανεργία διογκώνεται δραματικά. Είναι μια ηλιόλουστη ημέρα του καλοκαιριού του 2015. Χαμογελάει και χαίρεται ο κόσμος και τα ηρωικά Ελληνόπουλα που πολεμάνε ενάντια στον κατακτητή (ή μήπως ενάντια στη χώρα τους και τα ίδια τους τα συμφέροντα;) κόβουν βόλτες με αγαλλίαση στον Εθνικό Κήπο. Ρίγη συγκινήσεως διαπερνούν τις λαϊκές μάζες. Στο ερώτημα αν θέλουν να συνεχίσουν με την ίδια ορμή προς τον γκρεμό της έσχατης εξαθλίωσης απαντάνε με ένα βροντώδες.. "Ναι", και στήνονται τα νταούλια στην πλατεία με τις κρεμάλες.
Ομως ο Σεϊτάν Αλαμάν δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη. Εχοντάς τα εντελώς "παρμένα στο κρανίο" με την ελληνική αντίσταση, βγάζει από την τσέπη του 50 δισ. ευρώ (σε ψιλά) και ζητάει από το Παιδί-Φάντασμα να ξεκουμπιστεί από την ΕΕ. Τότε αυτό καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται για λαϊκό πανηγύρι, αλλά για κάτι άλλο που ακούγεται παραπλήσιο με πένθιμες καμπάνες. Τότε ξετυλίγει πάλι το σχοινί του και με μια εκτυφλωτική εναέρια πιρουέτα -διάρκειας δέκα εφτά (17) ωρών, που κατέληξε σε πολυήμερο έρπη- του τη φέρνει ευφυέστατα από πίσω του Σεϊτάν. Υπογράφει το τρίτο Μνημόνιο, -που φοράει θηλιά 100 δισ. ευρώ στον λαό-, ελευθερώνοντάς τον έτσι οριστικά από το άγος του κατάπτυστου σαμαροβενιζελισμού. Τρομοκρατημένος τώρα ο Σεϊτάν, κυριολεκτικά εκτός εαυτού και στριφογυρνώντας νευρικά στην αναπηρική του πολυθρόνα απαιτεί -και- την υποθήκευση ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας για ενενήντα εννέα (99) ολόκληρα χρόνια. Το θρυλικό όμως Ελληνόπουλο ολοκληρώνει τις καταιγιστικές του επιτυχίες υποκύπτοντας -και- σ' αυτή την απαίτηση. Κίνηση ρουά-ματ που κάμπτει τη πανουργία του Σεϊτάν Αλαμάν. Οι ξένοι κουαρτετικοί κατακτητές τρέμουν σαν μαλωμένα και δαρμένα τροϊκανά σκυλιά στη γωνία.
Από τότε ο χοντρός Σπίθας (ο άλλος σύντροφος του Παιδιού-Φαντάσματος), που μόνο τσιμπούσια ονειρεύεται, το έχει ρίξει στο φαγοπότι ξεκοκαλίζοντας όσα μπορεί από τα 100 δισ. ευρώ. Το αφεντικό του έχει μάθει εν τω μεταξύ κουτσά-στραβά κάποια αγγλικούλια. Για να αγοράσει ψήφους -εν όψει εκλογών- μοιράζει ψεύτικα πλεονάσματα -που προέρχονται από την εσωτερική στάση πληρωμών του κράτους- σε όσους έχουν εισόδημα κάτω των 800 ευρώ - περιλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, και βουλευτών του - ο Μπαλαούρας, εκτός εαυτού, διαμαρτύρεται φωνάζοντας.. "φρουρά, φρουρά, εεε πού είν' η φρουρά;". Αδιαφορεί φυσικά για τα εκατομμύρια των ανέργων που έχουν εισόδημα μηδέν (0) ευρώ και τους 150.000 δικαιούχους συντάξεων που δεν τις εισπράττουν. Αριστερή πανδαισία - και μπράβο της παρέας! Ψεύδεται ότι έχει αρχίσει η ανάπτυξη το 2016, ενώ τα αληθινά στοιχεία δείχνουν βαθύτερη ύφεση. Ταυτόχρονα αγωνίζεται μανιωδώς για να μην εφαρμόσει τα όσα έχει υπογράψει (απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας για παράδειγμα). Και σε λίγο θα αρχίσει να κόβει ασταμάτητα κορδέλες εγκαινιάζοντας τα έργα των σαμαροβενιζέλων - που θα είχαν ήδη τελειώσει προ πολλού, αν δεν είχε αναλάβει.. να μας σώσει.
Η περιπέτεια συνεχίζεται και η Ελλάδα εξακολουθεί να βυθίζεται σε μια εκτός ελέγχου περιδίνηση. Θα μπορέσει κάποιος να την βγάλει από το θανατηφόρο σπιράλ; Το Παιδί-Φάντασμα και η παρέα του, -γατζωμένοι σφιχτά στον ρόλο τους-, εξακολουθούν να παρακολουθούν τη κατάσταση κρυμμένοι στο σκοτάδι, ονειρεύονται ρύθμιση χρέους και ένταξη της χώρας σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (που ο Σεϊτάν και η παρέα του όχι μόνο αρνούνται κατηγορηματικά στη παρούσα φάση, αλλά και αντ' αυτών αντιπροτείνουν.. πρόσθετες μνημονιακές συμβάσεις), και διαρκώς αναρωτιούνται τι να έχει άραγε στο μυαλό του για το μέλλον -εκτός από τις γερμανικές εκλογές- ο μακιαβελικός Σεϊτάν Αλαμάν; Τον τελευταίο καιρό πάντως, στις επίμονες ερωτήσεις των φίλων του για το τι, κατά την εκτίμησή του, πρόκειται να συμβεί στα μέσα Ιουνίου, το θρυλικό Ελληνόπουλο απαντά με αυτοπεποίθηση: "Το σημαντικό είναι να μη φύγουμε από τη Σύνοδο Κορυφής με φέσι" - Και μπράβο του! Τελικά, απ' ότι φαίνεται, μιά μετάθεση της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του χρέους θα μας σώσει. Πάντα στην ίδια ρότα, κι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...