Οι ερευνητές που ασχολούνται με το θέμα έχουν διαπιστώσει ότι, η μιμητικότητα στη συμπεριφορά των καταναλωτών απέναντι σε κάποιο προϊόν σε συνδυασμό με το ποιοτικό στάτους που αποπνέει, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την εκτίμηση και την κατανάλωση του από κάποιους άλλους. Το συμπέρασμα που όλοι κατέληξαν είναι ότι, η μίμηση έχει θετικά αποτελέσματα για πολλά προϊόντα, εκεί που το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα θετικό είναι στην άλλη ερμηνεία της μίμησης, δηλαδή στην υιοθέτηση και αντιγραφή των συστατικών μιας επιτυχημένης επιχειρηματικής δραστηριότητας ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν δυο βασικές προϋποθέσεις, γνώση και οικονομική ευρωστία.

’ριστο παράδειγμα αυτής της λανθασμένης συμπεριφοράς είναι η σημερινή οικονομική κατάσταση η οποία οδήγησε πολλές μικρές-μεσαίες αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις σε κλείσιμο. Όταν στην «ελιτίστικη» αγορά του Κολωνακίου σήμερα βλέπεις τα ρολά πολλών εμπορικών καταστημάτων κατεβασμένα, τότε τι να περιμένεις από τις όχι τόσο προνομιούχες τοπικές αγορές.

Το γεγονός ότι, στη χώρα μας παραδοσιακά δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι υποδομές, όσον αφορά το πλαίσιο στήριξης- ενίσχυσης από την πολιτεία καθώς και αξιοκρατικό χρηματοπιστωτικό μάνατζμεντ για την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αυτό αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε. Ένας άλλος λόγος είναι, γιατί στην περίπτωση μια μικρής αγοράς όπως είναι η δική μας, δημιουργείται μια ασύμμετρη παραγωγική δυναμική με άνισες επιπτώσεις στην προσφορά και τη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών. Είναι μικρή η πίτα και δεν φτάνει για όλους. Με λίγα λόγια δεν μπορούν όλοι να είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, έμποροι, εκδότες, διαφημιστές κλπ. Δεν φτάνουν και δεν είναι αρκετοί οι καταναλωτές, οι αναγνώστες [ιδιαιτέρα όταν οι Έλληνες χαρακτηρίζονται σαν homo unius libri] και τηλεθεατές.

Το κλείσιμο μιας οποιασδήποτε μεγέθους επιχείρησης συμβάλει στην αύξηση της ανεργίας αφενός και αφετέρου στην αδυναμία κάλυψης των οικονομικών υποχρεώσεων της με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις να αγγίζουν το σύνολο της κοινωνίας μιας και τα έσοδα σε εισφορές δεν πληρώνονται στις περισσότερες περιπτώσεις. Το επιχειρηματικό δαιμόνιο είναι καλό, η επιχειρηματική διάθεση και μιμητικότητα χωρίς βασικές οικονομικές προϋποθέσεις αλλά και γνώσεις δεν είναι καλό. Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει την ανάγκη της αυτοδημιουργίας, το θέμα είναι ότι πολλές φορές στην προσπάθεια που καταβάλει για να το επιτύχει, επιλέγει κάποιο άλλο παράδειγμα, χωρίς να εξετάζει και να εμβαθύνει στα ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία του παραδείγματος που επέλεξε.

Εν κατακλείδι, αυτό που αναδεικνύει η σημερινή οικονομική κρίση είναι ότι, το μεγαλύτερο ποσοστό των μικρομεσαίων αλλά και πολλών «μεγάλων» επιχειρήσεων έχουν χτισθεί σε σαθρό έδαφος, με αποτέλεσμα να μην έχουν τη δυνατότητα και τις προϋποθέσεις -είτε αυτές είναι οικονομικές -είτε γνώσεων, να ανταπεξέλθουν και πολλώ δε να επιβιώσουν.

Πάνος Τσαγκαράκης
[email protected]